Κάθε εβδομάδα αλλάζουμε και μία… πίστα στον βαθμό απογοήτευσης που μας κάνει να αισθανόμαστε ο ΠΑΣ Γιάννινα. Από το «δεν πειράζει», στο «κρίμα», από εκεί στα «καμπανάκια που ηχούν», μετά στο «μάς στεναχωρεί αυτή η κατάσταση», ακολουθούν το «κάντε κάτι», έπειτα έρχεται το «προκαλεί λύπηση πλέον», μετά το «βράζει ο κόσμος» και κορυφώνεται με το «όχι ρε γαμώτο, πέσαμε»…
Για τον κάθε ένα διαφέρει η… πίστα που βρίσκεται τώρα ο ΠΑΣ Γιάννινα. Εμείς θα επιλέξουμε το «κάντε κάτι». Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια διοικητική απάθεια και να έχουν αφεθεί τα πράγματα στην τύχη τους. Γυρνάμε 20 χρόνια πίσω σε εποχές διαλυτικών φαινομένων για την ομάδα.
Κατά καιρούς έχουμε ξαναπεράσει δύσκολες αγωνιστικές περιόδους, αλλά το να μην φαίνεται κάποια ευνοϊκή προοπτική στον ορίζοντα, να μην υπάρχει διακηρυγμένος στόχος κι ένα στίγμα από τους «καπεταναίους» του πλοίου, είναι τεράστιο πρόβλημα όταν μιλάμε για «πώληση» συναισθημάτων και όχι αγαθών. Είμαστε στα τέλη Οκτωβρίου, έτσι θα κυλήσει έτσι όλη η χρονιά; Μίζερα και απαξιωτικά;
Η βαθμολογία αυτή τη στιγμή είναι απόλυτα δίκαιη. Όσο κι αν πονάει, ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι αυτή τη στιγμή η χειρότερη ομάδα της κατηγορίας, βάσει αποτελεσμάτων και απόδοσης και ίσως η μοναδική που δεν δείχνει ότι μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση άμεσα. Όλοι οι άλλοι ενισχύθηκαν σημαντικά, σιγά-σιγά στρώνουν και μόνο εμείς εδώ μείναμε με τον… Φαντιγκά στο χέρι.
Τώρα, όσον αφορά το αν έχει να δώσει κάτι περισσότερο στην ομάδα ο κ. Στάικος ή αν πρέπει να έρθει ένας άλλος προπονητής ή αν πρέπει να ενισχυθεί το επιτελείο του με αναλυτή, βοηθούς, ψυχολόγους κτλ, είναι μία άλλη συζήτηση. Πάντως οι 6 σερί ήττες σε πρωτάθλημα και κύπελλο είναι πάρα πολλές για να προχωράμε λέγοντας ότι κάποια στιγμή θα γυρίσει από μόνο του. Αντιλαμβανόμαστε πλήρως το πόσο δύσκολο έργο θα έχει αυτήν την εβδομάδα να αποσείσει από τις πλάτες των παικτών του και τη δική του το άγχος που θα έχουν ενόψει Βόλου. Μη γελιόμαστε, με τέτοια πίεση για αποτέλεσμα και την ψυχολογία στα τάρταρα θα είναι πραγματικά ένας σπουδαίος άθλος, αν ο ΠΑΣ Γιάννινα κερδίσει.
Δεν λέμε κάτι άλλο ενόψει Βόλου. Το αφήνουμε εδώ να περάσει κι αυτό το ματς που είναι κομβικό και ελπίζουμε επιτέλους να δούμε κάτι που θα αλλάξει την ψυχολογία.
Πάμε να δούμε και την ατομική απόδοση των παικτών σημειώνοντας καταρχάς κάτι γενικό. Ξεκινήσαμε από μία κακή απόδοση του Κλέιμαν στις Σέρρες και πλέον σαν κολλητική ασθένεια περνάει η κακή απόδοση από τον έναν στον άλλον. Κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο σ’ αυτό.
Μπόρις Κλέιμαν: Στο πρώτο γκολ δύσκολα θα μπορούσε να κάνει κάτι, στο δεύτερο κάνει την απόκρουση μπροστά του, αντί προς τα πλάγια, η άμυνα αδρανεί και το γκολ έρχεται. Υπάρχει δε και μία κακή έξοδος που έκανε στην οποία παίζει κάτι σαν βόλεϊ με τον εαυτό του, μπερδεύεται με τον Τζίμα και παραλίγο να δεχτεί η ομάδα ένα ακόμα αστείο γκολ. Δεν βγάζει σιγουριά και αν συνεχίσει έτσι ο ΠΑΣ θα θέλει καί τερματοφύλακα τον Ιανουάριο. Έκανε 2 λάθη, 4 αποκρούσεις και 4 επεμβάσεις.
Κάρλες Σόρια: Με τον Άρη να παίζει πολύ από τα πλάγια, προσπάθησε να είναι αμυντικά προσηλωμένος. Σε γενικές γραμμές τα πήγε καλά. Έδωσε 4 προωθητικές πάσες, έκανε 3 επεμβάσεις και 3 λάθη.
Μάριος Τσαούσης: Λάθος το μαρκάρισμα στο πρώτο γκολ όπου έχει ευθύνη για το πως ακολούθησε τον παίκτη του και τη θέση που πήρε. Κι αυτός είχε αρκετή δουλειά από τα πλάγια, δίχως όμως να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις. Είχε 1 τελική, 0/4 γεμίσματα, 4 προωθητικές πάσες, 3 λάθη, 3 κλεψίματα και 3 επεμβάσεις.
Νώντας Παντελάκης: Σχετικά ικανοποιητική παρουσία, με λίγα λάθη, είναι από τους παίκτες που ακόμα κρατάνε το ηθικό ψηλά. Έκανε 2 επεμβάσεις και 2 λάθη.
Ροντρίγκο Εραμούσπε: Λίγο καλύτερος από προηγούμενες εμφανίσεις, αλλά όχι ο Εραμούσπε που ξέρουμε. Αστάθειες και λάθη υπάρχουν στις εμφανίσεις του. Έκανε 3 λάθη, 2 κλεψίματα και 3 επεμβάσεις.
Ζήσης Καραχάλιος: Κατά διαστήματα είχε καλή παρουσία, προσπαθούσε, αλλά δεν είναι ο παίκτης που βλέπαμε μέχρι τον Παναθηναϊκό που «κατάπινε» χιλιόμετρα και αντιπάλους. Παρ’ όλα αυτά στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν από τους λίγους που πέρασε τη βάση. Είχε 1 τελική, 3 προωθητικές πάσες, 2 κλεψίματα, 4 επεμβάσεις και 6 λάθη.
Ντααν Ριένστρα: Δεν ακούστηκε καθόλου στο ματς, ελάχιστες επαφές με την μπάλα. Είχε 2 επεμβάσεις.
Φεντερίκο Τζίνο: Και οι δύο κίτρινες είναι τραβηγμένες, αλλά πρέπει να θέτει ένα όριο σε όλα, ειδικά όταν έχει δει κίτρινη κάρτα. Και ο Ουρουγουανός δεν βγάζει φέτος τα στοιχεία που βλέπαμε πέρυσι, ίσως να μην πρέπει να παίζει τόσο ψηλά στο γήπεδο. Έδωσε 3 προωθητικές πάσες και έκανε 2 φάουλ.
Γιώργος Παμλίδης: Άλλαζε ρόλους με τον Ροσέρο πότε στην επίθεση και πότε στα πλάγια. Στην αρχή ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά μετά το 20λεπτο περιορίστηκε μόνο στο να δίνει βοήθειες, έχοντας χάσει το μαρκάρισμα στη σέντρα στο πρώτο γκολ. Έδωσε 3 προωθητικές πάσες, έκανε 5 λάθη, 3 κλεψίματα και κέρδισε 2 φάουλ.
Παναγιώτης Τζίμας: Δεν συνεχίζει τις τελευταίες αγωνιστικές το ίδιο καλά όπως ξεκίνησε, δεν βρίσκει στηρίγματα για συνεργασίες μπροστά, δεν δίνει καλές βοήθειες στην άμυνα στον Τσαούση. Έκανε 2 κλεψίματα, 3 επεμβάσεις, 3 λάθη και παραχώρησε 3 φάουλ.
Κέβιν Ροσέρο: Ξεκίνησε σε θέση σέντερ φορ με το σκεπτικό ότι θα μπορούσε να τρέξει σε αντεπιθέσεις. Λίγα πράγματα, ενώ η ομάδα περίμενε πολλά απ’ αυτόν για να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του. Και στα πλάγια όταν έπαιξε δεν έκανε το κάτι παραπάνω, πέρα από κάποιες αμυντικές βοήθειες στον Σόρια. Είχε 1 εύστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια και 7 λάθη.
Αλλαγές:
Κλόντιου Μπάλαν: Κέρδισε 2 φάουλ, αλλά δεν πρόλαβε να κάνει πολλά πράγματα με τον ΠΑΣ να παίζει μαζικά πίσω από την μπάλα.
Τζόζεφ Έφορντ: Δεν μπορεί να κριθεί
Γιάννης Κιάκος: Δεν μπορεί να κριθεί
Άγγελος Λιάσος: Δεν μπορεί να κριθεί
Προπονητής
Θανάσης Στάικος: Ο κόουτς πληρώνει πρωτίστως το μάρμαρο της μη επιμονής του για ποιοτικές μεταγραφές, όταν όλοι οι άλλοι ενισχύθηκαν σημαντικά. Το αν θα σώσει κάτι τώρα, θα το σώσει μόνο και μόνο γιατί υπάρχει η αποδοχή των παικτών στο πρόσωπό του, αλλά δεν ξέρουμε αν θα είναι αρκετό. Αν όλα πάνε καλά ως τον Ιανουάριο και η ομάδα είναι σε θέση να σωθεί, πρέπει να τεθεί βέτο ενίσχυσης από την πλευρά του.
Όσον αφορά το παιχνίδι με τον Άρη, όσο ο ΠΑΣ κρατούσε το μηδέν και ψιλοέβγαινε και στην επίθεση, το πλάνο του λειτουργούσε. Στο β’ μέρος δυστυχώς χάθηκαν κάποια στοιχεία του παιχνιδιού, δεν έγιναν διορθωτικές κινήσεις άμεσα και για μία ακόμα φορά όταν μπήκε το γκολ δεν υπήρχαν ψυχικά αποθέματα για αντίδραση, εν αντιθέσει με πέρυσι που η ομάδα δεν εγκατέλειπε με τίποτα και ποτέ δεν έπεφτε αμαχητί.
Η σκέψη για Ροσέρο στην κορυφή θεωρητικά σωστή για να έχει κάποιον γρήγορο για αντεπιθέσεις, στην πράξη δεν βγήκε.
Το 4-2-3-1 ή 4-3-3 από τη στιγμή που δεν υπάρχει οργανωτής απλά δεν βγαίνει. Κάπως πρέπει να ανακατέψει την τράπουλα για να γίνει λιγότερο προβλέψιμος ο τρόπος παιχνιδιού, ό,τι θα έκανε δηλαδή κι ένας καινούργιος προπονητής αν υπήρχε αλλαγή προσώπου αυτή τη στιγμή. Αφού έχει στήριξη από τη διοίκηση, τουλάχιστον ας δει τι μπορεί να δουλέψει καλύτερα με αυτό το έμψυχο υλικό.
