Ο Γρηγορίου δείχνει να είναι ένας ρεαλιστής επαγγελματίας προπονητής που δεν αναλώνεται σε δικαιολογίες για τα άσχημα αποτελέσματα, ούτε σε διθυραμβικές αναφορές στα καλά. Βρίσκεται στην ομάδα για να σώσει -υπό όρους- την κατηγορία και όχι να την απαλλάξει από όποιες διοικητικές παθογένειες. Δεν ήρθε γιατί πίστεψε στις αποκλειστικές δυνατότητες του συγκεκριμένου ρόστερ, αλλά στις δυνατότητές του με την πρέπουσα ενίσχυση. Και αυτό είναι ξεκάθαρο.
Στις τελευταίες τρεις αγωνιστικές είδε δυο διαφορετικές ομάδες. Αυτή απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης που ήταν ομάδα με κίνητρο, συγκεντρωμένη, με αγωνιστική πειθαρχία και πιστή στο πλάνο, που με μια μικρή ενίσχυση και σωστή τεχνική καθοδήγηση δεν θα είχε κανένα πρόβλημα και εκείνη απέναντι στους ΠΑΟΚ και Πανσερραϊκό, που ξεκάθαρα δεν άντεχε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του παιχνιδιού, αλλά και ήταν φανερό πόσο προβληματικές ήταν όλες αδιακρίτως οι γραμμές, ξεκινώντας πρωτίστως από τον τερματοφύλακα μέχρι την κορυφή της επίθεσης.
Η δεύτερη, λοιπόν, ομάδα που είδε ο κόουτς, είναι αυτή που πραγματοποιεί την πορεία του… υποβιβασμού και «ξεγυμνώθηκε» σε Τούμπα και «Ζωσιμάδες». Είναι αυτή που χρειάζεται… «χθες» ενίσχυση, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στα πλάνα του, με ποδοσφαιριστές που θα μπορούν να κάνουν τη διαφορά, ώστε να μην αναγκάζεται στη «λευκή πετσέτα» από το πρώτο 15λεπτο. Αν δεν ενισχυθεί σωστά αυτή η ομάδα, ο ΠΑΣ θα υποβιβαστεί.
Ο κόουτς, λοιπόν, σε συνεργασία με τη διοίκηση, προχωρεί, έστω και με χρονοκαθυστέρηση. Αδιάφορο ποιος έχει την κύρια ευθύνη γι’ αυτή, μιας και από τη στιγμή που υπάρχει ανοχή, υπάρχει και συνυπευθυνότητα στις κινήσεις που ήταν αναγκαίο να γίνουν. Ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ και μεταγραφές.
Το ξεσκαρτάρισμα επιβάλλεται να γίνει, και ουσιαστικά βλέποντας τα ονόματα αυτών που αποχωρούν ή είναι προς αποχώρηση, διαπιστώνουμε ότι πρόκειται και γι’ αυτούς που εντάχθηκαν στο ρόστερ το καλοκαίρι, επιβεβαιώνοντας και επίσημα, έτσι, την αποτυχία του μεταγραφικού σχεδιασμού.
Κι εδώ υπάρχουν, βέβαια ευθύνες, αλλά πλέον και γνώση προς συμμόρφωση, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, που πρέπει άμεσα να την αξιοποιήσει, προς …συμμόρφωση, ο πρόεδρος, αντιλαμβανόμενος ποιοι είναι επαρκείς και ποιοι ανεπαρκείς , ώστε να του παρέχουν τις κατάλληλες συμβουλές με τις όποιες γνώσεις τους. Οι αποφάσεις του στο εξής θα είναι καθοριστικές και για την ομάδα αλλά και για τον ίδιο…
Οι μεταγραφές δεν έχουν περιθώρια αποτυχίας. Όσοι θα αποκτηθούν επιβάλλεται να είναι ποδοσφαιριστές ενδεκάδας χωρίς καν να έχουν χρονικά περιθώρια προσαρμογής. Εξαιρετικά δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Ακόμα και ομάδες σαν τον Πανσερραϊκό το έχουν πετύχει, γιατί όχι και ο ΠΑΣ; Αρκεί βέβαια να μην αναμειχθούν οι … «καλοκαιρινοί».
Ο κόουτς έχοντας μετά από τέσσερις αγωνιστικές στον πάγκο πλήρη αντίληψη των όποιων προβλημάτων και αδυναμιών και εφόσον συνεχίζει, αναλαμβάνει την τεράστια ευθύνη πλέον της πορείας της και των μεταγραφικών επιλογών. Περιθώρια κακών επιλογών και δικαιολογιών δεν αντέχονται. Αν υπάρχει κάτι που έχει εντοπίσει ότι του δημιουργεί πρόβλημα, ας το αναφέρει, όχι απαραίτητα δημόσια, ώστε να απομονωθεί. Τώρα όμως… Έτσι θα βοηθήσει, αν υπάρχει τέτοιο θέμα, την ομάδα, τον εαυτό του και τον πρόεδρο που τον εμπιστεύεται στο όνομα μια ολόκληρης ποδοσφαιρούπολης.
Υ.Γ.1: Ο Κλέιμαν έφυγε, αλλά θα είναι ασυγχώρητο λάθος αν πιστέψουμε ότι για όλα έφταιγε μόνο αυτός. Φέρει το δικό του μερίδιο ευθύνης, αλλά ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα μιας σειράς λανθασμένων επιλογών. Εμφανέστατη επίσης στο σύνολό της η κακή αμυντική λειτουργία…
Ο ΠΑΣ, όμως, έχει σημαντικό πρόβλημα στην ευαίσθητη θέση του τερματοφύλακα, εφόσον τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ότι έρχονται στην ομάδα μεσούσης της περιόδου έτοιμοι «πορτιέρε», όπως Λοντίγκιν, Τσιντώτας, που κάνουν μεν την διαφορά, αλλά για διάφορους λόγους δεν παραμένουν, με αποτέλεσμα να αναζητείται συνεχώς κάποιος άλλος.
Κι εδώ υπάρχει ευθύνη όχι μόνο διοικητική, αλλά και προπονητική… επικεντρώνοντας, κυρίως, στους προπονητές τερματοφυλάκων που όλο αυτό το διάστημα δεν έχουν αναδείξει κανένα ταλαντούχο τερματοφύλακα μέσα από την ομάδα. Η σημερινή κατάσταση δε, όπου με τη δεδομένη ανεπάρκεια του Κλέιμαν δεν υπήρχε αξιόπιστη εναλλακτική λύση, με αποτέλεσμα την αναζήτηση εκ νέου έτοιμου γκολκίπερ, είναι ενδεικτική του προβλήματος.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι, μετά τον προπονητή τερματοφυλάκων, Χρήστο Τσελιόπουλο, που ήταν στην ομάδα προ πενταετίας και ανέδειξε, οδηγώντας τον μέχρι και την Εθνική, τον Βελλίδη, ενώ δούλεψε τον Πασχαλάκη πριν πάει στον ΠΑΟΚ, τον Σωτηρίου, τον Περιστερίδη που ήδη καθιερωνόταν στην ομάδα, αλλά οι τραυματισμοί του δεν του επέτρεψαν καριέρα, υπάρχει …σιωπή! Εκτός κι αν στέρεψαν τα ταλέντα που μπορούν να εξελιχθούν στον ΠΑΣ!
Υ.Γ.2: Μήπως επιβάλλεται τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα ή έστω μέχρι τα playout, η μόνιμη παρουσία του προέδρου στα Γιάννινα, ώστε να έχει προσωπική αντίληψη της καθημερινότητας, συμμετέχοντας σε αυτή, αλλά και να δίνει άμεσα λύση ο ίδιος σε οτιδήποτε προκύπτει; Μετά και το πρόσφατο τετ-α τετ με τους φιλάθλους δεν φάνηκε κάποιος δίπλα του να έχει το κύρος – προσωπικότητα που να πείθει ότι μπορεί να λειτουργήσει αντ’ αυτού… Άλλη θα είναι η αύρα της παρουσίας του προέδρου και θα εκπέμπει μεγαλύτερη σιγουριά στο τμήμα… ειδικά αυτή την δύσκολη περίοδο.
