Την εκτός έδρας ήττα από τον Ηρακλή γνώρισε ο ΠΑΣ Γιάννινα, σ’ έναν αγώνα, που σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα της αγωνιστικής κατάστασης που βρίσκονται οι δυο ομάδες, δείχνει μεν φυσιολογική αλλά επ’ ουδενί δεν δικαιολογεί την έκταση του σκορ που συνοδεύει αυτή.
Σ’ έναν σίγουρα δύσκολο για ποδόσφαιρο αγωνιστικό χώρο, που βέβαια ήταν ο ίδιος και για τις δυο ομάδες, άρα δεν υπάρχει θέμα απόδοσης σε αυτόν, κανείς ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ δεν διακρίθηκε ιδιαίτερα, ενώ γι’ άλλη μια φορά η ομάδα εκτέθηκε από την κακή αμυντική της λειτουργία με τους κεντρικούς αμυντικούς να φέρουν ευθύνη για τις φάσεις των γκολ.
Οι δηλώσεις του κόουτς Κούστα είναι ουσιαστικά και η αγωνιστική κριτική, τόσο του αγώνα όσο και της ομάδας: « Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας, γιατί είναι το πιο σημαντικό ….αμυνθήκαμε μαζικά, αν και δεν ήταν αυτό το πλάνο μας… δεν σταθήκαμε καθόλου στο ύψος των περιστάσεων σε ό,τι έχει να κάνει με τη νοοτροπία. Κάναμε τραγικά λάθη και δεχτήκαμε τα γκολ».
Μια ομάδα, λοιπόν, με λάθος νοοτροπία, μακριά από τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της φανέλας του ΠΑΣ, που αδυνατεί να εφαρμόσει το όποιο πλάνο δουλεύεται καθ’ όλη την διάρκεια της εβδομάδας στον αγωνιστικό χώρο, οπότε συμπερασματικά, αν συνεχίσει έτσι θα υποστεί και τα οδυνηρά βαθμολογικά αποτελέσματα που της αναλογούν.
Μια ομάδα με νοοτροπία και απόδοση «φτωχού συγγενή» στο πρωτάθλημα;
Αν πράγματι όμως το θέμα είναι η νοοτροπία, τότε αυτό δεν είναι και το ευκολότερο να αλλάξει και προβληματίζει το γεγονός πως έπρεπε να περάσουν εννιά αγωνιστικές ώστε να γίνει αντιληπτό. Προφανέστατα , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έχει γίνει κατανοητό σ’ όλους, το μεγαλείο και η βαρύτητα της φανέλας του σωματείου που ανήκουν ή δεν ενδιαφέρει να γίνει. Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχει αντικειμενική ευθύνη των υπευθύνων που δεν φρόντισαν να κάνουν γνωστές τις απαιτήσει της ομάδας ή να απομακρύνουν έγκαιρα όσους δεν ανταποκρίνονται σε αυτές. Χρόνος πάντως υπάρχει…
Αν όμως το θέμα είναι η μη ανταπόκριση των ποδοσφαιριστών στο πλάνο της ομάδας, τότε ο κόουτς θα πρέπει άμεσα, είτε να το προσαρμόσει στις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών που καλώς ή κακώς διαθέτει, είτε να απομακρύνει όσους δεν μπορούν να το παρακολουθήσουν στηριζόμενος και δείχνοντας εμπιστοσύνη σε συγκεκριμένους κι όχι δίνοντας συνεχώς ευκαιρίες σε κάποιους που δηλώνουν απλά παρόν στους αγώνες.
Αν δεν λειτουργήσει τίποτε, τότε θα πρέπει να προβληματιστεί σοβαρά και ο ίδιος για την παρουσία του.
Εν κατακλείδι, μετά από μια τόσης μεγάλης σε έκταση ήττα η βαρύτητα του ονόματος του ΠΑΣ δεν δικαιολογεί ούτε εφησυχασμό ούτε μη απόδοση ευθυνών. Η ιδιαιτερότητα βέβαια της δημιουργίας της ομάδας την φετινή περίοδο προσφέρει ελαφρυντικά, αλλά όχι και ασυλία κριτικής και απόδοσης ευθυνών σε αποτελέσματα που διασύρουν την ιστορία της.
Η λήξη του πρώτου γύρου έδειξε την έλλειψη της ομάδας σε ποδοσφαιριστές να ανταποκριθούν σε θέσεις «κλειδιά» όπως και την μηδαμινή προσφορά, πλην ίσως του Αραγίμπι, των ξένων, που ειδικά από αυτούς περιμένουν όλοι να κάνουν την διαφορά, με αποτέλεσμα την άσχημη βαθμολογική συγκομιδή και την τελευταία θέση στον βαθμολογικό πίνακα, που όμως ακόμη δεν είναι καταδικαστική μιας και οι υπόλοιπες ομάδες με τον ίδιο στόχο, την αποφυγή πλέον του υποβιβασμού, δεν έχουν κτίσει κάποια διαφορά ασφαλείας.
Σίγουρα για την σημερινή εικόνα δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο προπονητής, θα ήταν όμως άδικο να του αποδοθεί όλο το μερίδιο της ευθύνης απαλλάσσοντας έτσι τους ποδοσφαιριστές. Τον αγώνα τον κερδίζει και τον χάνει όλη η ομάδα. Σε περίπτωση δε αγώνων που η ήττα είναι και διασυρμός δεν μπορεί να ευθύνεται μόνο ο προπονητής, όταν μάλιστα ο αντίπαλος δεν είναι δα και η Μπαρτσελόνα και τον βρίσκεις με τα χίλια μύρια, ελέω του προέδρου του, προβλήματα,. Τρεις επιθετικούς είχε ο Ηρακλής , σκόραραν και οι τρεις… μόνο ο κόουτς έφταιγε;..
Ας εντοπισθεί λοιπόν από τους υπεύθυνους, χωρίς επιρροές από ανευθυνοϋπεύθυνους, ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα και ας επιλυθεί. Σε τελική ανάλυση, εφόσον είναι αποδεκτό ότι υπάρχει σήμερα ομάδα γιατί υπάρχει ο Σιόντης, ας αφεθεί να αποφασίσει αυτός για το καλύτερο και ας κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Υ.Γ.1: Η όποια βαθμολογική απώλεια, ειδικά στους Ζωσιμάδες μπορεί να αποβεί μοιραία. Στο εξής η ομάδα θα πρέπει να αγωνίζεται με την νοοτροπία του νικητή και της μεγάλης ομάδας για την κατηγορία που δεν θα ψάχνει δικαιολογίες, σε κακές αποδόσεις, στην… πίεση λόγω της κρισιμότητας των αγώνων. Όποιος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και την… πίεση, δεν μπορεί να ανήκει σε αυτόν τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ, αλλά και σε επαγγελματική ομάδα γενικότερα.
Υ.Γ.2: Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα δεν είναι το αγωνιστικό που σε τελική ανάλυση η κακή ομάδα μπορεί να στοιχίσει την κατηγορία. Σύμφωνα με την τελευταία ανάρτηση του Σιόντη, που για μια ακόμη φορά ζητά την ουσιαστική οικονομική ενίσχυση της ομάδας από τους επιχειρηματίες της πόλης, τίθεται σοβαρό θέμα ύπαρξης στο άμεσο μέλλον. Η χαρακτηριστική αναφορά του στο f/b : «…Ή θα συστρατευτούμε όλοι, ή εγώ θα κάνω στην άκρη, με το κεφάλι ψηλά και τη συνείδηση καθαρή. Γιατί άλλο να μάχεσαι μόνος σου κι άλλο να πολεμάς σε τείχος σιωπής…» δείχνει καθαρά ότι κοντεύει να εξαντληθεί η αισιοδοξία του, αλλά και η πίστη του ότι μπορεί να βρει στηρίγματα που θα τον βοηθήσουν στην προσπάθειά του για την σωτηρία της ομάδας.
Είναι ξεκάθαρος, στο ότι μόνος δεν μπορεί, αλλά και στο ότι ο κόσμος και όσοι βοήθησαν μέχρι τώρα δεν είναι αρκετοί. Χρειάζονται κι άλλοι. Αλλιώς δεν δικαιούται κανείς να έχει απαιτήσεις, αλλιώς δεν θα υπάρχει ομάδα… όχι βέβαια ότι με τις χορηγίες λύνεται το πρόβλημα της επιβίωσης, αλλά παίρνει παράταση χρόνου στην αναζήτηση επενδυτή.
Υ.Γ.3: «Να ενισχυθεί η ομάδα με παίκτες τον Δεκέμβριο», ναι αναγκαίο, «να αλλάξει ο προπονητής», ίσως δίκαιο, «να προσληφθούν και άλλοι έμμισθοι συνεργάτες στην ΠΑΕ», χρήσιμο.
Αλλά πως θα πληρωθούν όλοι αυτοί που πρέπει να έρθουν, αλλά και αυτοί που χρειάζεται να φύγουν…;
