Μία από τις πιο κομβικές νίκες της σεζόν πέτυχε ο ΠΑΣ Γιάννινα στο Παγκρήτιο επί του Εργοτέλη. Πιθανόν το ματς αυτό να αποδειχτεί το πλέον καθοριστικό για να διατηρηθεί η διαφορά από τη 2η θέση στους 6 τουλάχιστον βαθμούς ή και να αυξηθεί, διότι το μόνο δύσκολο παιχνίδι που απομένει στον ΠΑΣ ως το τέλος της κανονικής περιόδου θα είναι το εντός έδρας με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Σε όλα τα υπόλοιπα έχει σαφές προβάδισμα στα προγνωστικά και απομένει να τα επιβεβαιώσει. Όχι ότι θα είναι περίπατος οι τελευταίες 8 αγωνιστικές, αλλά ο ΠΑΣ που έχουμε δει μέχρι σήμερα, εύκολα ή δύσκολα, μπορεί να κερδίσει σε όλες αυτές τις αναμετρήσεις.
Ο Απόλλωνας Σμύρνης, εκτός από τα Γιάννινα, έχει την τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου την έξοδο στη Λιβαδειά, ενώ ο Λεβαδειακός μάλλον ως πιο δύσκολο ματς έχει την έξοδο στο Παγκρήτιο με τον Εργοτέλη και φυσικά το ντέρμπι με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Ας μην προχωρήσουμε όμως σε τέτοιου τύπου προγνωστικά, γιατί μέχρι σήμερα αποδείχτηκε ότι όλα τα ματς μπορεί να κρύβουν παγίδες, αν δεν τα διαχειριστείς με σοβαρότητα και προσπάθεια.
Από εκεί και πέρα, εστιάζοντας στο παιχνίδι του ΠΑΣ Γιάννινα στο Παγκρήτιο, θα λέγαμε ότι τρεις ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της νίκης. Ο Λέο ως σκόρερ των δύο τερμάτων δικαιούται τον τίτλο του MVP, όμως αξίζει τα εύσημα και ο Χουτεσιώτης που έδειξε ότι είναι τερματοφύλακας πολύ υψηλού επιπέδου και φυσικά πρέπει να αναγνωρίσουμε στον κ. Γιαννίκη την άψογη διαχείριση του ματς. Με το ανακάτεμα της… τράπουλας, ειδικά στο β’ μέρος, τις συνεχείς αλλαγές συστημάτων και θέσεων στους παίκτες, έφερε σιγουριά και ηρεμία στην ομάδα και δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να «ακτινογραφήσει» αδυναμίες εκείνης της στιγμής, κοινώς αν υπάρχει σημείο που να «μπάζουμε». Για παράδειγμα, στο α’ μέρος υπήρχε σαφές πρόβλημα γύρω από την περιοχή, διότι οι παίκτες του Εργοτέλη έβγαλαν 10 τελικές χωρίς πίεση και οι μισές απ’ αυτές ήταν επικίνδυνες φάσεις. Μην ξεχνάμε, όμως, ότι ο κόουτς καλείται να διαχειριστεί την απώλεια δύο παικτών από τραυματισμούς στα χαφ, των Κάστρο και Σιόντη και δύο παικτών που αποχώρησαν, των Πίτου και Ράντοβατς.
Υπήρχε κι ένας τέταρτος παράγοντας που βοήθησε στο νικηφόρο αποτέλεσμα και ήταν η τύχη, την οποία χρειάστηκε χθες ο ΠΑΣ, παίρνοντας πίσω αυτά που του αφαίρεσε με τον Λεβαδειακό και ως ένα σημείο και με τον Παναθηναϊκό, όπου εκεί είχε δεχτεί ένα γκολ από πολλαπλή καραμπόλα και ήταν το γκολ που έκανε τον Παναθηναϊκό να πιστέψει στην ανατροπή. Τα δύο γκολ του Λέο χθες προήλθαν από… «ασίστ» των αντιπάλων, ΑΛΛΑ ήταν και αποτέλεσμα της πίεσης ψηλά. Γιατί αν ο Γιαννίκης κρατούσε όλη την ομάδα πίσω από την μπάλα, τα γκολ αυτά δεν θα έμπαιναν. Άρα, ναι μεν υπήρξε τύχη, αλλά την προκάλεσε η ομάδα με τον τρόπο παιχνιδιού της κι αυτό οφείλουμε να το επαινέσουμε.
Εν τέλει, ο ΠΑΣ έφυγε με μια νίκη από μια έδρα που δεν είχε νικήσει ποτέ, που την ήθελε πολύ για να βγάλει αντίδραση μετά την ήττα από τον Λεβαδειακό και που θα μπορούσε να τις δώσει και διαστάσεις θριάμβου στις φάσεις του δοκαριού του Λέο και του τετ-α-τετ του Παμλίδη.
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Λευτέρης Χουτεσιώτης: Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη, διότι στο τετ-α-τετ με τον Έφορντ κράτησε το μηδέν και είχε σταθερότητα σε όλες τις επεμβάσεις του. Σε διαφορετική περίπτωση ο ΠΑΣ θα καλούταν να κάνει ολική ανατροπή, κάτι που δεν θα ήταν καθόλου εύκολο αν θα έπρεπε να ανοιχτεί κι άλλο. Πραγματικά με αυτή τη μεταγραφή της τελευταίας στιγμής του καλοκαιριού ο ΠΑΣ πέτυχε διάνα, ενώ και ο Χουτεσιώτης αποδεικνύει ότι είναι τερματοφύλακας που πρέπει να παίζει στη μεγάλη κατηγορία.
Τόλης Σκόνδρας: Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια, αυτήν τη φορά ο ΠΑΣ είχε κάποια προβλήματα στο κέντρο της άμυνας, δικαιολογημένα ίσως, γιατί έχει χαθεί προσωρινά η «χημεία» στη γενικότερη αμυντική λειτουργία. Μην ξεχνάμε δε, ότι η τετράδα της άμυνας είναι η μόνη που δεν έχει πάρει «ανάσες» από το ροτέισον.
Νώντας Παντελάκης: Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα ίδια, αφού υπήρχε ένας αποσυντονισμός μέχρι το γκολ του ΠΑΣ. Μετά η ομάδα ήταν σαφώς πιο ήρεμη μέσα στο γήπεδο.
Μιχάλης Μπουκουβάλας: Σημαντική η εμπειρία του, βοήθησε να ηρεμήσει το παιχνίδι του ο ΠΑΣ, έκανε τις κούρσες του, έδωσε τα στηρίγματά του και ήταν σε καλή μέρα.
Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Είχε επικίνδυνες προωθήσεις και ορισμένες καλές μεταβιβάσεις μπάλας, αμυντικά βοήθησε και κάλυψε επαρκώς τη θέση του.
Αλέξανδρος Λώλης: Έπεσε στα πολύ βαθιά, σ’ ένα ματς ιδιαίτερων απαιτήσεων που ο ΠΑΣ έπρεπε στον άξονα να παίξει με δύο παιδιά που τώρα παίρνουν τις πρώτες εμπειρίες τους. Το αμυντικό κομμάτι δεν είναι το καλύτερό του, αντιθέτως είναι ένας παίκτης ποιοτικός στην προωθητική πάσα ή για να βρεθεί σε θέση βολής γύρω από την περιοχή. Προσπάθησε, πάντως, πάρα πολύ και δεν μπορεί παρά να είναι κάποιος ικανοποιημένος.
Άγγελος Λιάσος: Άλλος Λιάσος με τον Κάστρο δίπλα του, άλλος με τον Καρτάλη που κι εκείνου δεν είναι η κλασική του θέση. Υπήρχαν προβλήματα για τον ΠΑΣ στον άξονα και με κίτρινη από το 13’ ο «ρεφ» έκανε ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή του νεαρού άσου του ΠΑΣ. Παρ’ όλα αυτά, όταν πήρε τα πάνω της η ομάδα μετά το 0-1, ήταν και αυτός πιο σίγουρος και αποφασιστικός στο παιχνίδι του και ήταν πολύ καλός από εκεί και μετά.
Αλέξανδρος Καρτάλης: Έπαιξε πολλές φορές την μπάλα προς τα πίσω στα πρώτα λεπτά, δυσκολεύτηκε στα μαρκαρίσματα, άλλαξε αρκετούς ρόλους και κάποια στιγμή έφτασε κι εκείνος στα επίπεδα της απόδοσης που τον θέλει η ομάδα σε τέτοια ματς.
Γιώργος Ξύδας: Έχει ένα ντεφορμάρισμα στα τελευταία 2-3 παιχνίδια, πρέπει όμως και ο Νικολιάς να δείξει ότι είναι έτοιμος μετά τον τραυματισμό του να μπει να τον αντικαταστήσει.
Ζαν Μπαπτίστ Λέο: Έφτασε τα 5 γκολ και μας καλομαθαίνει, διότι τα γκολ του είναι συνήθως πολύ όμορφα, όπως ήταν κι εκείνο επί της Παναχαϊκής, κι εκείνο με τον Απόλλωνα Λάρισας κ.ο.κ. Το αριστερό του πόδι είναι «φαρμάκι», αλλά κάτι πρέπει να κάνει και με το δεξί. Θα του απογείωνε την καριέρα αν μπορούσε να σουτάρει και με τα δύο πόδια.
Γιώργος Παμλίδης: Πέρασε χθες απ’ όλες τις θέσεις. Δίπλα από τον Λέο, πίσω του, στα δύο άκρα, έκανε τα πάντα. Έχασε ένα τετ-α-τετ που θα μπορούσε να «καθαρίσει» νωρίτερα το ματς και να μιλάμε και για θρίαμβο. Παίκτης φιλότιμος, με πολλά τρεξίματα και απ’ αυτούς που θέλουν οι προπονητές για να καλύπτουν όποιο κενό διαπιστώνουν την ώρα του αγώνα, χωρίς να χαραμίζουν κάποια αλλαγή.
Αλλαγές
Βλάντσιλαβ Νάουμετς: Έπαιξε πίσω από τον Λέο και στη συνέχεια πίσω από τον Παμλίδη, ήταν θετικός, αλλά ακόμα ψάχνει τα πατήματά του για να μπορέσει να επανέλθει στην κατάσταση που τον ξέραμε πριν τα Χριστούγεννα.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Υπάρχουν υψηλές απαιτήσεις από έναν τόσο καλό ποδοσφαιριστή, πρέπει να κερδίσει και τη θέση του βασικού τώρα για να δείξει αυτά που πραγματικά μπορεί.
Χρήστος Ελευθεριάδης: Έγινε ο 22ος παίκτης που παίζει με τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα την τρέχουσα σεζόν. Πεντάλεπτο ντεμπούτο για ψυχολογικούς κυρίως λόγους και προσμονή για επιστροφή του και σε κανονικούς ρυθμούς σύντομα.
Προπονητής:
Αργύρης Γιαννίκης: Σημαντικές οι παρεμβάσεις του για να αλλάξει το παιχνίδι και να το φέρει στα μέτρα της ομάδας του. Τόσο οι αλλαγές που έγιναν από τον πάγκο όσο και αυτές που έγιναν εσωτερικά, βοήθησαν τον ΠΑΣ να βγάλει με μεγαλύτερη άνεση το β’ ημίχρονο, ενώ η πίεση που ζητούσε συνεχώς από τους παίκτες του ψηλά, οδήγησαν τους παίκτες του Εργοτέλη στο εύκολο λάθος και στα δύο γκολ του Λέο. Με την καθοδήγησή του η ομάδα έβγαλε την αντίδραση που προσδοκούσαμε μετά την ήττα από τον Λεβαδειακό και η ομάδα δείχνει ικανή να πάει για το επόμενο σερί πετυχημένων αποτελεσμάτων.
