Η αλλαγή προπονητή δρομολογήθηκε, ο Θανάσης Στάικος που λειτουργούσε ως ασπίδα όλων, έφυγε, η διοίκηση κάνει την κίνησή της και πάει στον Μιχάλη Γρηγορίου, από τον οποίο θεωρητικά μπορεί να περιμένει άμεσα αποτελέσματα, οπότε φεύγουν και οι δικές της ευθύνες από το κάδρο (μέχρι να δούμε τις μεταγραφές τουλάχιστον) και τώρα στο προσκήνιο βγαίνουν και οι ευθύνες των παικτών.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να χρησιμοποιείς την τακτική του «μαστίγιου» σ’ αυτούς που προσδοκάς να σύρουν το κάρο από τη λάσπη, ωστόσο πρέπει να τεθούν κι εκείνοι προ των ευθυνών τους. Στήριξαν τον Θανάση Στάικο, αλλά έμειναν στα λόγια. Έπαιζαν φοβισμένοι και αγχωμένοι. Είτε ήταν θέμα ψυχολογίας είτε κακού αγωνιστικού πλάνου που έτρωγαν τα γκολ στο δεκάλεπτο, δεν φρόντισαν κι εκείνοι από την πλευρά τους να δουλέψουν περισσότερο για να δικαιώσουν τον προπονητή τους.
Το αν η στήριξη ήταν ομόθυμη από τα αποδυτήρια είναι μία άλλη συζήτηση. Προφανώς και όσοι δεν παίζουν θέλουν μία δεύτερη ευκαιρία από άλλον προπονητή να αποδείξουν ότι κακώς δεν τους υπολόγιζε ο προηγούμενος. Όμως, αν ως «παγκίτης» η προσπάθεια να μεταπείσεις τον προπονητή σου εξαντλείται στην περίοδο της προετοιμασίας, άντε και 10-15 μέρες μετά την έναρξη του πρωταθλήματος, θα το βρεις μπροστά σου. Δεν γυρνάς ένα κουμπί και από εκεί που ήσουν χαλαρός στις προπονήσεις, μπαίνεις με τα χίλια και γίνεσαι ο καλύτερος.
Γι’ αυτό και θα ζητηθούν μεταγραφές άλλωστε. Οποιοσδήποτε προπονητής πάει να αναλάβει «αποστολή αυτοκτονίας», δεν περιμένει μόνο το υπάρχον ρόστερ να του δώσει 2-3 παίκτες παραπάνω στο ροτέισον, περιμένει και 4-5 μεταγραφές να πάρουν φανέλα βασικού.
Η αλλαγή προπονητή μπορούσε να γίνει νωρίτερα για να μη φύγει ο Στάικος ως αποτυχημένος, αλλά ως ένας προπονητής που η διοίκηση δεν άκουγε τις εκκλήσεις του για μεταγραφές. Ακόμα και όταν πριν 1,5 μήνα τέθηκε η παραίτησή του στη διάθεση της διοίκησης, υπήρχε μία δεύτερη ευκαιρία με μία ανανέωση του τεχνικού τιμ να αλλάξουν κάποια πράγματα. Πετάχτηκε κι αυτή στα σκουπίδια. Έτσι, λοιπόν, η πορεία από εκεί και πέρα ήταν προδιαγεγραμμένη. Δεν γίνεται με την ίδια ακολουθία κινήσεων να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα.
Εν κατακλείδι, ο κ. Στάικος ήθελε πάρα πολύ να πετύχει, έδωσε όλο του το είναι για να τα καταφέρει πέρυσι, ήταν πολύ άδικο να παίρνει πάνω του όλη την κατακραυγή και απαξίωση, αλλά το ποδόσφαιρο είναι ένας σκληρός χώρος που δεν αναγνωρίζεσαι για τον χαρακτήρα σου ή για το αν είχες τις κατάλληλες συνθήκες δουλειάς, αλλά από τα αποτελέσματα. Και οι 8 νίκες σε 49 αγώνες μιλάνε από μόνες τους.
Υ.Γ.1: Σιδεροκέφαλο και καλή επιτυχία στο νέο τεχνικό επιτελείο. Για το καλό όλων πρέπει να πετύχουν.
Υ.Γ.2: Τα 5 γκολ σε 35 λεπτά στο Κηφισιά-ΠΑΣ Γιάννινα δεν υποδήλωναν ένα συναρπαστικό ματς με «αγγλικό σκορ», αλλά ότι έπαιζαν δύο ομάδες που χωρίστηκαν στο σχολικό διάλειμμα και έπαιξαν διπλάκι. Δεν λέμε για ερασιτεχνικό, γιατί θα προσβληθούν οι ερασιτέχνες με αυτά που βλέπαμε.
Υ.Γ.3: Δυστυχώς, όσο και να έλεγε ο κ. Στάικος ότι ο ΠΑΣ άξιζε κάτι παραπάνω στη βαθμολογική του θέση, η αλήθεια ήταν αυτή που αποτύπωνε ο βαθμολογικός πίνακας. Κηφισιά, ΠΑΣ και Παναιτωλικός είναι οι τρεις «ασθενείς» φέτος.
Υ.Γ.4: Κάποιοι θεωρούν ότι κριτική είναι να λοιδορείς διοικήσεις, προπονητές και παίκτες και ότι αν δεν το κάνεις, τους «χαϊδεύεις». Είναι άλλη η άποψή μας επί του θέματος και σταθερή εδώ και χρόνια και όχι ανάλογα με τις συμπάθειες ή αντιπάθειες.
Υ.Γ.5: Ubi concordia, ibi victoria (Όπου ενότητα, εκεί και η νίκη).
Υ.Γ. 6: Dum spiro spero, (Όσο αναπνέω ελπίζω)
Υ.Γ.7: Οι μόνες χαμένες μάχες είναι αυτές που δεν δόθηκαν.
Όσον αφορά την ατομική κριτική των παικτών για το ματς με την Κηφισιά, αν το ποδόσφαιρο ήταν κάτι που το σπουδάζεις και πρέπει να διαβάσεις ένα βιβλίο για να το μάθεις, θα τους παραπέμπαμε να καθίσουν και πάλι στα θρανία. Τραγικοί όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου. Χωρίς αρχή, μέση τέλος, πάθος, τρεξίματα, συναίσθηση του τι και με ποιον έπαιζαν. Για τιμωρία πρέπει να καθίσουν να δουν όλο το ματς και πως τους νίκησε μία ομάδα που έπαιζε απλά με λίγο πάθος παραπάνω. Θα μείνουμε, λοιπόν, σ’ αυτό το γενικό σχόλιο, με την ελπίδα ότι από Πέμπτη θα ξαναβρούν τον εαυτό τους.
