Κρίμα… κρίμα… κρίμα… Τόσος κόσμος, τόσα παιδάκια στην κερκίδα, τόσος παλμός, τόσες ευκαιρίες και δυστυχώς 1-1 ο ΠΑΣ Γιάννινα με τον Ατρόμητο. Ήταν μία εμφάνιση που ως ένα σημείο σε παραγωγικότητα κλασικών ευκαιριών μάς θύμισε το ματς του Α’ γύρου με τον ΟΦΗ. Ειδικά την ευκαιρία του Ροζάλες αν την είχε χάσει ο Τζίμας ή ο Παμλίδης, θα είχαμε… δράματα…
Σίγουρα δεν μπορείς να επικαλείσαι την τύχη για ό,τι συνέβη όλη τη χρονιά, αλλά αν δούμε τη μικρή εικόνα, στα δύο συγκεκριμένα ματς του Α’ γύρου με τον ΟΦΗ και στο κυριακάτικο με τον Ατρόμητο, ο ΠΑΣ άξιζε νίκη με ευρύ σκορ. Αλλά αν δεν μπορείς να σκοράρεις σε κενή εστία, τι περιμένεις ότι θα γίνει στο τέλος;
Και «κερασάκι στην τούρτα» σε όλα αυτά, έρχεται η δικαστική νίκη της Κηφισιάς επί του Βόλου, με την ομάδα της Αθήνας να έχει καταφέρει να πάρει 2 βαθμούς στα χαρτιά και 2 ανέλπιστους με Παναθηναϊκό και Τρίπολη και αντί για πρώτο φαβορί για υποβιβασμό, τώρα είναι πρώτο για παραμονή!
Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δυστυχώς βρίσκει τον ΠΑΣ Γιάννινα να παίρνει ό,τι του αξίζει. Τα πήρε όλα λάθος από την αρχή σε σημείο που ακόμα και οι τομές που προσπάθησε να κάνει ο κ. Γρηγορίου να μην είναι αρκετές για να ρολάρει η ομάδα.
Κάποια στιγμή είχαμε γράψει για το… “παγκόσμιο ρεκόρ” με 100% αποτυχία στις καλοκαιρινές μεταγραφές. Κλέιμαν, Γκάρο, Μπεγκάλα, Έφορντ δεν έδωσαν τίποτα. Τσαούσης και Τζίμας δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω και ο Πανάγου έπεσε πάνω σε Σόρια και μετέπειτα Τούτου, οπότε δεν βρήκε εύκολα τον δρόμο προς την ενδεκάδα.
Τον Ιανουάριο προστέθηκαν 5 παίκτες που η πρώτη «γεύση» που δίνουν είναι ότι, αν είχαν έρθει πέρυσι το καλοκαίρι ή έστω νωρίς τον Δεκέμβριο, τώρα θα είχαν προλάβει να «δέσουν». Φτάσαμε Μάρτιο, όμως, και επί της ουσίας δεν έγιναν ακόμα οι παίκτες που θα άλλαζαν εν μία νυκτί την εικόνα της ομάδας. Και είναι και λογικό, γιατί βάσει του πότε αποκτήθηκαν και πόσο καιρό είχαν να παίξουν, τώρα έρχεται η ώρα να φανεί αν θα προλάβουν να προσφέρουν και αν θα μπορέσουν να γίνουν πρωταγωνιστές.
Ας ελπίσουμε να μην είναι ήδη αργά… γιατί το πρόβλημα είναι ότι, αν ο ΠΑΣ Γιάννινα δεν έχει πάρει 4-6 βαθμούς ως τη 2η αγωνιστική των πλέι άουτ, όπου εξυπακούεται ότι πρέπει να νικήσει τον Παναιτωλικό, δεν θα έχει νόημα να συζητάμε πλέον για τις μεταγραφές ή οποιεσδήποτε άλλες τομές, γιατί απλά η κατάσταση μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη. Θα δείξει…
Ρεαλιστικά μιλώντας και εφόσον η παραμονή κριθεί στους 30 βαθμούς, ο ΠΑΣ Γιάννινα χρειάζεται να πάρει 12 βαθμούς ή διαφορετικά να κάνει 4 νίκες σε 7 ματς, ενώ όλη τη χρονιά έχει κάνει μόνο 3 νίκες. Ή να κάνει 3 νίκες και 3 ισοπαλίες. Ακούγεται τρελό, αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Τα πλέι άουτ είναι ιδιόμορφα, γιατί με τους άμεσους ανταγωνιστές τα ματς είναι τελικοί, ενώ με τους «αδιάφορους» έρχεσαι αντιμέτωπος με το άγχος σου και τις ικανότητές σου.
Οι παίκτες με τον προπονητή καλούνται πλέον να βγάλουν ψυχή, πάθος, καρδιά, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο και να κάνουν την υπέρβαση, της υπέρβασης, ω υπέρβαση! Ας το πιστέψουν και ας δείξουν ότι η ομάδα έχει το μέταλλο. Μας το έδειξαν και πέρυσι ότι το διαθέτουν.
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Βασίλης Σούλης: Μία φορά χρειάστηκε, ήταν μία δύσκολη επέμβαση σε τετ α τετ, δεν την έκανε, δεν κατάφερε να καθυστερήσει έστω τον Αντζιελέσκι για να επιστρέψουν οι αμυντικοί, αλλά δεν έχει την κύρια ευθύνη για το γκολ. Από την άλλη μεριά τον τερματοφύλακα τον θες να πιάνει τα άπιαστα για να πάρεις βαθμό-βαθμούς κι εκεί είναι που κερδίζει τη θέση βασικού και διακρίνεται. Έκανε 1 απόκρουση, 2 επεμβάσεις και 3 κλεψίματα.
Μάκης Μπακαδήμας: Λάθος τοποθέτηση στο γκολ, χάνει τον Αντζιέλσκι κι αυτός και ο Σομποτσίνσκι, βρέθηκαν πολύ ψηλά στο γήπεδο, χωρίς όμως να έχουν κρατήσει μία ασφάλεια. Κατά τα άλλα ο «Μπάκα» ήταν και πάλι απ’ αυτούς που έπαιξαν με πάθος. Έδωσε 2 προωθητικές πάσες, έκανε 2 λάθη, παραχώρησε 2 φάουλ και κέρδισε 3.
Γιάννης Κιάκος: Για ένα ακόμα παιχνίδι τα πήγε πολύ καλά, πήγαινε πάνω-κάτω στο γήπεδο, κατέθετε ψυχή, βοηθούσε πολύ και στο επιθετικό κομμάτι. Είχε 6/14 γεμίσματα, έδωσε 5 προωθητικές πάσες, έκανε 2 κλεψίματα, 4 επεμβάσεις και 5 λάθη. Συγκαταλέγεται στους διακριθέντες.
Νώντας Παντελάκης: Ο άτυχος της ημέρας, καθώς τραυματίστηκε. Στο διάστημα που έπαιξε ο Ατρόμητος δεν είχε απειλήσει ιδιαίτερα. Έκανε 4 λάθη.
Ζήσης Καραχάλιος: Είχε κάποιες λάθος μεταβιβάσεις στην προσπάθειά του να ανοίξει το παιχνίδι στα πλάγια, δεν είναι στην καλύτερή του κατάσταση γενικώς, αφού δεν πλησιάζει τις αποδόσεις που μας έχει συνηθίσει και δεν βγάζει αυτήν τη φοβερή πίεση στη μεσαία γραμμή. Έδωσε 4 προωθητικές πάσες, έκανε 2 λάθη και κέρδισε 4 φάουλ.
Ντααν Ριένστρα: Αν και δεν έπιασε την πολύ καλή απόδοση των προηγούμενων αγώνων, εν τούτοις ήταν πάλι ανάμεσα στους παίκτες που μόχθησαν και επιβραβεύτηκε με ένα γκολ. Έκανε 3 λάθη.
Φεντερίκο Τζίνο: Κάνει αρκετά πράγματα σωστά, αλλά όταν φτάνει στην περιοχή εκεί δεν έχει πάντα «καθαρό μυαλό» και ποτέ καλή τελική προσπάθεια. Μεγάλο μειονέκτημα αυτό, εκτός αν το κρατάει να πετύχει το πιο κομβικό γκολ της χρονιάς σε κάποιο από τα προσεχή παιχνίδια. Περιμέναμε να δώσει κάτι παραπάνω σ’ αυτό το ματς, αλλά ίσως να τον επηρέασε και η κούραση από τα συνεχή παιχνίδια. Είχε 1/2 γεμίσματα, 2 προωθητικές πάσες, 5 λάθη, 2 κλεψίματα, 3 επεμβάσεις και παραχώρησε 3 φάουλ.
Ζόρντι Τούτου: Δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και παρότι δοκίμασε να τον αλλάξει και πλευρά ο κ. Γρηγορίου, δεν έπιασε το «τρικ». Δεν έχασε τον χρόνο του ο προπονητής περιμένοντας αν και πότε θα βρει τον ρυθμό του και πέρασε γρήγορα τον Ντεμίρ. Είχε 1 εύστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια και 3 λάθη.
Κάρλες Σόρια: Δεν είναι στην καλύτερή του φάση, αλλά σε ανοδική πορεία από παιχνίδι σε παιχνίδι μετά τον τραυματισμό του. Έδωσε πράγματα στο επιθετικό κομμάτι. Είχε 4 τελικές, αλλά όχι καλά τελειώματα, 2/5 γεμίσματα, 5 προωθητικές πάσες, 2 κλεψίματα, 2 επεμβάσεις και 7 λάθη.
Κέβιν Ροσέρο: Δεν του έβγαιναν όλα, αλλά ήταν ανάμεσα σ’ αυτούς που πάλεψαν αρκετά και αυτά που περιμένει κάποιος απ’ αυτόν σε γενικές γραμμές τα έδωσε. Δείχνει διάθεση, αλλά δεν αρκεί, πρέπει να δώσει ακόμα περισσότερα. Είχε 2 τελικές, 1/2 γεμίσματα, 2 προωθητικές πάσες και 5 λάθη.
Πέδρο Κόντε: Από δική του προσπάθεια με καλό πρέσινγκ, κλέψιμο και ασίστ προέρχεται το γκολ. Είχε και ο ίδιος ευκαιρίες για γκολ με κυριότερη το απευθείας χτύπημα φάουλ, αλλά ο Τσιντώτας του είπε «όχι». Είναι από τους πιο συνειδητοποιημένους για το πόσο πικρός θα είναι ένας ενδεχόμενος υποβιβασμός και θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα για όλους μέσα στην ομάδα. Η στατιστική γι’ αυτόν ήταν μία ασίστ, 5 τελικές, 1/2 γεμίσματα, 4 προωθητικές πάσες, 3 κλεψίματα, 2 λάθη, έκανε 3 φάουλ και κέρδισε 3. Θα τον δίναμε ως MVP για τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Αλλαγές
Γιαν Σομποτσίνσκι: Έχει κάποια καλά στοιχεία, αλλά η ταχύτητα δεν φαίνεται να είναι στα προσόντα του. Τόσο αυτός όσο και ο Μπακαδήμας χρειάζονται κάποιον πιο έμπειρο δίπλα τους γιατί στη φάση του γκολ είχαν ανέβει πολύ ψηλά στο γήπεδο. Είναι, πάντως, ένα μελλοντικό κέρδος ότι ο Πολωνός πήρε χρόνο συμμετοχής στα πόδια του, γιατί στα πλέι άουτ θα χρειαστεί. Είχε 1 εύστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, έδωσε 4 προωθητικές πάσες, έκανε 2 λάθη και παραχώρησε 2 φάουλ.
Μέτε Ντεμίρ: Κέρδισε την αποβολή και πέρασε και 3 προωθητικές πάσες. Τα πήγε καλύτερα από τον Τούτου.
Γιώργος Παμλίδης: Ένας παίκτης που μπορεί να βοηθήσει πολύ στο επιθετικό πρέσινγκ και που είναι από τους λίγους που δοκιμάζει και κανένα σουτ εκτός περιοχής και μπορεί να απειλήσει. Από τις αλλαγές που έδωσαν πράγματα στον ΠΑΣ, αν και δυστυχώς η ομάδα δεν κατάφερε στην επανάληψη να έχει διάρκεια. Έδωσε 3 προωθητικές πάσες.
Σαντιάγκο Ροζάλες: Έχει ποντάρει πολλά ο ΠΑΣ Γιάννινα πάνω του, ήταν η βασικότερη μεταγραφή του Ιανουαρίου, τον περίμενε πως και πως και ο Ροζάλες χάνει αυτό που χάνει σε κενή εστία. Κάπου εκεί παύεις να ελπίζεις σε «μεσσίες». Μακάρι να έχει χρόνο να φέρει στον ΠΑΣ Γιάννινα στο πολλαπλάσιο τους 2 βαθμούς που χάθηκαν, γιατί αν είχε κάνει το 2-1, το ματς θα είχε τελειώσει. Έδωσε 2 προωθητικές πάσες.
Λέο Μπατίστ: Μετά το πολύ καλό α’ ημίχρονο με την ΑΕΚ, πάλι επιστροφή στη μετριότητα. Κάπου πρέπει να το βρει, γιατί η περίοδος δοκιμών και ευκαιριών τελείωσε. Είχε 1/3 γεμίσματα.
Προπονητής
Μιχάλης Γρηγορίου: Είχε πιο γρήγορες αντιδράσεις από τον πάγκο, προσπάθησε να μη χάσει χρόνο ούτε στο ημίχρονο ούτε μετά το 1-1, όπως έγινε με τον ΟΦΗ, πήρε και τα απαραίτητα ρίσκα ρίχνοντας ό,τι είχε διαθέσιμο για την επίθεση. Με την τακτική του έφτασε πολλές φορές την ομάδα του ως την αντίπαλη περιοχή και ήταν ένα από τα πιο παραγωγικά παιχνίδια του ΠΑΣ από άποψη κλασικών ευκαιριών. Από εκεί και πέρα το γκολ δεν θα το βάλει εκείνος, αλλά οι παίκτες.
Το μόνο που ίσως να σηκώνει μία συζήτηση είναι τι πρέπει να κάνει ένας προπονητής όταν θέλει οπωσδήποτε να ρισκάρει για να σκοράρει. Το πρόβλημα λύνεται μόνο βάζοντας επιπλέον επιθετικούς ή κρατάς και κανένα χαφ για να κερδίζεις και καμιά μονομαχία στη μεσαία γραμμή; Δύσκολη η απάντηση και εξαρτάται κάθε φορά από τον αντίπαλο, τις συνθήκες του αγώνα κ.ο.κ.
