Στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ο ΠΑΣ Γιάννινα πέτυχε το ακατόρθωτο! Ενώ σε κάθε ματς διακυβεύονται 3 βαθμοί, οι «κυανόλευκοι» πήραν 1 και έχασαν 4! Πως έγινε αυτό; 2 βαθμοί που έχασαν με την ισοπαλία αντί της νίκης, 1 βαθμό που πήρε ο Παναιτωλικός που τον ανταγωνίζεται για την παραμονή και 1 βαθμός που προέκυψε από το γεγονός ότι ο Παναιτωλικός πλεονεκτεί στην ισοβαθμία. Αντί, λοιπόν, η απόσταση από την ομάδα του Αγρινίου να μειωθεί στους 2, ο ΠΑΣ θα χρειαστεί 6 βαθμούς παραπάνω από τον Παναιτωλικό για να μπορέσει να τον βάλει από κάτω του. Με απλά λόγια ο ΠΑΣ πρέπει να ξεπεράσει ακόμα και την έννοια του θαύματος για να μείνει στην κατηγορία.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ξεκάθαρα, γιατί το ματς με τον Παναιτωλικό αποκαλούταν «δίχως αύριο». Μπορεί να απομένουν κάποιες μαθηματικές ελπίδες, αλλά τι ακριβώς πρέπει να προσδοκά κάποιος από μία ομάδα που δεν κατάφερε να κερδίσει βαθμούς με Άρη, ΟΦΗ, δύο φορές με Ατρόμητο και Παναιτωλικό, ενώ κρατούσε την τύχη των παιχνιδιών αυτών στα χέρια του;
Για τους περισσότερους, ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι ήδη στην επόμενη μέρα του «δίχως αύριο» και πρέπει να φροντίσει για το άμεσο μέλλον σε όλα τα επίπεδα. Δυστυχώς οι συνεντεύξεις τύπου, τα τραπεζώματα κτλ έγιναν αργά και ήταν και αμφιβόλου αξίας για το αν γυρίζουν μία δύσκολη κατάσταση. Πρώτα, πάντως, θα πρέπει να δούμε, αν υπάρχει ενδιαφερόμενος να ζητήσει την ομάδα από τα αδέρφια Χριστοβασίλη, γιατί αν όντως υπάρχει, δεν πρέπει να περιμένει να χαθούν οι επόμενοι 2-3 μήνες.
Ο κόσμος δεν διακρίνει όραμα και προοπτική με την υπάρχουσα κατάσταση, γι’ αυτό και έχουν αρχίσει οι αντιδράσεις που θυμίζουν κάτι από Κούγια το 2008. Βέβαια τότε ήταν άλλες οι εποχές, άλλο το οπαδικό κίνημα και άλλου τύπου οι αντιδράσεις Κούγια, που για πλάκα ερχόταν σε αντιπαράθεση με τον οποιονδήποτε.
Για το αγωνιστικό μέρος του παιχνιδιού με τον Παναιτωλικό, ένα τεράστιο respect στον Πέδρο Κόντε που κάνει ό,τι μπορεί και είναι από τους ελάχιστους που παίζει και ταυτόχρονα πιστεύει τον σκοπό για τον οποίο αγωνίζεται. Τρομερή και η δήλωσή του ότι «εγώ δεν θα βάλω το κεφάλι κάτω όσο υπάρχουν μαθηματικές ελπίδες». Αν μη τι άλλο δείχνει να μιλάει από καρδιάς και δεν επαναλαμβάνει τα τετριμμένα.
Δεύτερη επισήμανση για το αγωνιστικό προκύπτει από τις δηλώσεις Γρηγορίου που παραδέχτηκε ότι περίμενε τις κινήσεις Πετράκη, αλλά αναπροσάρμοζε την ομάδα μόνο στη σκέψη του και όχι στον αγωνιστικό χώρο. Και φυσικά, όταν τον ΠΑΣ τον πιέσεις 10 λεπτά, φτάνουν και περισσεύουν να δεχτεί γκολ. Οπότε ή αντιδράς ακαριαία είτε αλλιώς… «πέταξε το πουλάκι».
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Γκέργκελι Νάγκι: Στο φινάλε του αγώνα έδωσε τον βαθμό στον ΠΑΣ Γιάννινα, ανεξάρτητα από το αν θα παίξει εν τέλει ρόλο ή όχι στο μέλλον. Σε γενικές γραμμές, πάντως, δεν βρήκαν εστία τα σουτ του Παναιτωλικού. Έκανε 3 αποκρούσεις και 2 κλεψίματα.
Κάρλες Σόρια: Μετά από πολύ καιρό έκανε ένα καλό παιχνίδι, ήταν δραστήριος από δεξιά και συνεργάστηκε καλά με τον Ροσέρο, ενώ μετά από καιρό είδαμε και ασίστ, που ήταν η 7η για εκείνον στο πρωτάθλημα. Είχε 1 ασίστ, 5/10 γεμίσματα, 9 προωθητικές πάσες και 8 λάθη.
Γιάννης Κιάκος: Το μισό γκολ είναι δική του ευθύνη, αφού πάει άτσαλα πάνω στον Μαυρία και τελικά πέφτει ο ίδιος κάτω και αφήνει τον χώρο στον αντίπαλο να ελιχθεί και να σεντράρει χωρίς πίεση. Γενικώς ο Παναιτωλικός «χτύπησε» από αριστερά και πέτυχε κι άλλο γκολ στην αρχή που δεν μέτρησε. Μετά από μερικά πολύ καλά ματς, ο Κιάκος είναι και πάλι σε πτωτική πορεία, αν συνυπολογίσουμε και το προηγούμενο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Είχε 1/3 γεμίσματα, 2 προωθητικές πάσες και 2 επεμβάσεις.
Ροντρίγκο Εραμούσπε: Σχετικά μέτρια εμφάνιση, με τον Παναιτωλικό να μη βάζει πάντως πολλές φορές την μπάλα στην περιοχή του ΠΑΣ. Είχε 3 κερδισμένα φάουλ.
Νώντας Παντελάκης: Στις περισσότερες διεκδικήσεις μπάλας ήταν «παρών» και έδιωχνε, έστω κι αν κάποιες φορές ήταν λίγο νευρικό το παιχνίδι του. Έκανε 4 επεμβάσεις, παραχώρησε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
Φεντερίκο Τζίνο: Μέτριο παιχνίδι, με λάθη, με φάουλ, ενώ για μία ακόμα φορά δεν κατάφερε να σκοράρει σε μεγάλη ευκαιρία, αφού η μπάλα βρήκε την εξωτερική πλευρά των διχτύων. Έκανε 3 τελικές, 4 προωθητικές πάσες, 5 λάθη, 3 κλεψίματα, παραχώρησε 5 φάουλ και κέρδισε 2.
Ζήσης Καραχάλιος: Χωρίς να πιάσει σούπερ απόδοση, ήταν όμως από τους παίκτες που έτρεξαν και βοήθησαν ως ένα βαθμό, αν και από τον ΠΑΣ συνολικά έλειψε μία καλύτερη διαχείριση του κέντρου με περισσότερο κράτημα μπάλας. Έδωσε 3 προωθητικές πάσες, έκανε 4 κλεψίματα και κέρδισε 3 φάουλ.
Ντααν Ριένστρα: Αρκετά καλός και φιλότιμος, με πολλές καλύψεις χώρων στο α’ ημίχρονο, ήταν από τους διακριθέντες. Έδωσε 4 προωθητικές πάσες και έκανε 2 λάθη.
Γιώργος Παμλίδης: Ήταν από τους παίκτες που όταν η μπάλα πήγαινε στην επίθεση, περνούσε από τα πόδια του και είχε καλές επιλογές. Μία σχετικά καλή εμφάνιση. Είχε 2 τελικές, 1/2 γεμίσματα, 6 προωθητικές πάσες, 4 λάθη και παραχώρησε 2 φάουλ.
Κέβιν Ροσέρο: Είναι από τους παίκτες που κατάφερε να έχει μία εξέλιξη μέσα στη σεζόν, άρχισε να αποκτάει ουσία στο παιχνίδι του και να βγάζει καλές συνεργασίες στην επίθεση. Πλέον όταν φτάνει η μπάλα στα πόδια του προσδοκάς ότι θα κάνει κάτι σωστό και όχι κάτι τυχερό. Είχε 1/3 γεμίσματα, 4 προωθητικές πάσες, 4 λάθη και 2 κερδισμένα φάουλ.
Πέδρο Κόντε: Όταν παίζει ξέρεις ότι έχεις έναν παίκτη που αν πάρει σωστά την μπάλα έχει σοβαρές πιθανότητες να σκοράρει. Συν το ότι πασχίζει στο γήπεδο και δεν περιμένει απλά να του έρθει η μπάλα. Καταπληκτικό τελείωμα στο 1-0. Είχε 1 γκολ σε 3 τελικές, 6 προωθητικές πάσες, 3 λάθη και 3 κερδισμένα φάουλ.
Αλλαγές
Λέο Μπατίστ: Είναι πολλά τα ματς που του δίνεται η ευκαιρία να μπει να δώσει ταχύτητα στην ομάδα, να γίνει επικίνδυνος, αλλά απογοητεύει, γιατί δεν μπορεί καθόλου να σουτάρει με το δεξί και κάθε φορά μέχρι να φέρει την μπάλα στο αριστερό, τη χάνει. Είχε 2 λάθη.
Παναγιώτης Τζίμας: Παρά τον λίγο χρόνο συμμετοχής βρέθηκε μέσα στις φάσεις, αλλά τα τελειώματα είναι το αδύνατο σημείο του. Είχε 2 τελικές.
Μάριος Τσαούσης: Δεν μπορεί να κριθεί
Σαντιάγκο Ροζάλες: Δεν μπορεί να κριθεί
Προπονητής
Μιχάλης Γρηγορίου: Ενώ ο Παναιτωλικός ήταν φανερό ότι είχε πάρει τον έλεγχο του ματς από το τέλος του α’ ημιχρόνου, έφτασε να κάνει τις αλλαγές μετά το 70’ και μετά το 1-1. Άφησε τις πρωτοβουλίες στον Γιάννη Πετράκη και δεν «μπάλωσε» το πρόβλημα στα αριστερά.
Είναι προφανές ότι όταν έρχεται ένας προπονητής και στα α’ ημίχρονα καταφέρνει να παίρνει 21 βαθμούς, έχει κάνει καλή δουλειά με την ομάδα και πολύ καλή προετοιμασία πριν τα ματς. Το γιατί οι 21 βαθμοί γίνονται εν τέλει 11 στα β’ ημίχρονα μαρτυράει, ότι κάτι συμβαίνει που δεν μπορεί να το διαχειριστεί για τους χ, ψ λόγους.
