Μία δικαίωση που άργησε μεν, αλλά ήρθε! Η Ντίνα Σαρηγιαννίδου κλήθηκε στην Εθνική μπάσκετ γυναικών και την επόμενη εβδομάδα θα τη δούμε κι εκείνη να αγωνίζεται με τη γαλανόλευκη φανέλα στο τουρνουά “Βάσω Μπεσκάκη” που φέτος θα διοργανωθεί στα Ιωάννινα, με τη συμμετοχή των Εθνικών ομάδων Ελλάδας, Δανίας και Κροατίας.
Η αρχηγός του ΠΑΣ Γιάννινα μίλησε για την κλήση της στην Εθνική και τα συναισθήματά της όταν το έμαθε, αναφέρθηκε στην εμπειρία της με την Εθνική 3Χ3 πριν λίγες μέρες στη Γαλλία και φυσικά αναφέρθηκε και στον ΠΑΣ.
Αναλυτικά όσα είπε στην εκπομπή “Στη Λακκούβα” με τον Μιχάλη Μερτζιανίδη:
Για την κλήση της στην Εθνική ομάδα: «Το ήθελα. Για να πω την αλήθεια σε κάποια στιγμή βγήκε από το μυαλό μου η πιθανότητα να κληθώ, αλλά μέσα μου πάντα το ήθελα».
Για το πώς έμαθε για την κλήση της στην Εθνική: «Με πήρε τηλέφωνο η κα Σοφία Κλιγκοπούλου (τιμ μάνατζερ) όταν γύρισα από το 3Χ3. Δεν το πίστευα! Έκανα σαν παιδάκι. Ήταν πολύ περίεργο το συναίσθημα. Χάρηκα πάρα πολύ».
Για το αν ανυπομονεί: «Πάρα πολύ, θέλω πάρα πολύ να το ζήσω, να δω πως δουλεύει όλο αυτό, να γνωρίσω τις κοπέλες που παίζουμε αντίπαλες στο πρωτάθλημα. Τις σέβομαι πάρα πολύ μέσα στο γήπεδο, αλλά δεν τις γνωρίζω εκτός γηπέδου. Έχω ανυπομονησία με την καλή έννοια».
Για το αν το είχε βάλει στόχο: «Μέσα μου το σκεφτόμουν, αλλά από την άλλη έλεγα μην το σκέφτεσαι και φας τα μούτρα σου ή στεναχωρηθείς».
Για το πώς αντέδρασε η οικογένειά της: «Ο σύζυγος χάρηκε πάρα πολύ, ο μικρός μου γιος το κατάλαβε και δεν το κατάλαβε, γιατί είχα πάει με την Εθνική 3Χ3, οπότε πάλι έλειπα και μου είπε ‘πάλι θα φύγεις;’. Θα είναι λίγο περίεργο γι’ αυτόν που θα είμαι στα Γιάννενα, αλλά δεν θα είμαι στο σπίτι για κάποιες μέρες. Αλλά είναι χαρούμενος κι αυτός για τη μαμά του».
Για την εμπειρία, τη δουλειά που υπάρχει από πίσω και την υποστήριξη που έχει από την ομάδα της και τον ρόλο που έπαιξαν όλα αυτά: «Όλα παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο. Η δουλειά φαίνεται όσο προχωράς. Για όλους ήταν κάτι καινούργιο η Α1 και όλοι μαθαίναμε και κάτι καινούργιο κάθε χρονιά παικτικά, προπονητικά και διοικητικά. Οπότε κάθε χρόνο ανεβαίναμε κι ένα σκαλοπάτι και γινόμασταν όλοι καλύτεροι, όχι μόνο εγώ».
Για τις προσδοκίες της στην Εθνική: «Θα δω πως είναι τα πράγματα, γιατί δεν ξέρω. Πάω σαν Ντίνα και σαν Ντίνα θέλω να το τελειώσω. Θα προσπαθήσω για τα πάντα, ό,τι μπορέσω να πάρω θα το πάρω. Θέλω να δουλέψω πολύ καλά».
Για το ότι είναι δύσκολο να κληθεί κάποια αθλήτρια στην Εθνική από επαρχιακή ομάδα: «Είναι δύσκολο, αλλά χαίρομαι να ακούω ότι παίζω στην επαρχία. Δεν είναι όμως μικρή πόλη τα Γιάννινα. Δεν μπορεί να μην υπάρχει και η επαρχία στο πρωτάθλημα, αλλιώς ας έχουμε πρωταθλητή Αθήνας ή Θεσσαλονίκης. Δεν γίνεται έτσι».
Για τις δύσκολες καταστάσεις που έζησε με τον ΠΑΣ: «Γίναμε πιο δυνατοί απ’ αυτές τις δύσκολες καταστάσεις και τώρα περιμένουμε το όνειρο της ευρωπαϊκής συμμετοχής. Θα ήταν το τέλειο να έρθει και η Ευρώπη φέτος».
Για το πόσο δύσκολο είναι να έρθουν παίκτριες στα Γιάννενα: «Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο και ίσως δεν το καταλαβαίνει ο κόσμος, αλλά ο ΠΑΣ Γιάννινα το έκανε, το κάνει και θα συνεχίσει να το κάνει. Μακάρι να βγουν περισσότερες κοπέλες από τις Ακαδημίες. Είναι κρίμα μία καλή παίκτρια να παίζει σε τοπικό επίπεδο και να μην παίξει σε υψηλότερο επίπεδο».
Για την εμπειρία της με την Εθνική 3Χ3: «Δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο. Η φετινή μου εμπειρία ήταν καλύτερη από την περσινή. Πέρυσι ήταν πιο αναγνωριστική η συμμετοχή μου. Κάναμε κάποια πολύ δυνατά φιλικά στην Γαλλία και θέλω να πω ότι είναι πολύ ωραίο άθλημα. Αν το τρέξουμε καλύτερα για καλοκαίρι είναι ωραίο πρότζεκτ για την Ελλάδα. Κατ’ εμέ απαιτεί ανοιχτό γήπεδο και όχι κλειστό όπως παίξαμε στην Γαλλία. Έχει ασταμάτητο τέμπο και παίρνεις αποφάσεις σε δευτερόλεπτα».
Για το φινάλε της σεζόν της Α1 και την 5η θέση: «Εγώ το έλεγα από την αρχή ότι στοχεύουμε στην πεντάδα. Κάθε χρόνο πέφτω μέσα στις προβλέψεις που κάνω. Πίστευα πολύ στην ομάδα και πιστεύω ότι θα πάμε καλά και του χρόνου. Πιστεύω ότι θα είμαστε καλά και ίσως και λίγο παραπάνω».
Για τη συμμετοχή του συζύγου της, Γιάννη Ζήκου, στα διοικητικά του ΠΑΣ: «Η πίεση σίγουρα φτάνει στο κόκκινο, αλλά έχει μάθει να το διαχειρίζεται. Δεν είναι πολλά άτομα στην ομάδα. Ενεργά μέλη της ομάδας είναι ο Τόλης Μιχαήλ και ο Γιάννης (Ζήκος). Δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί ο Γιάννης είναι και γενικός γραμματέας στην ΕΣΚΑΒΔΕ και το πρόγραμμά του είναι φουλ μπάσκετ».
Για το αν είναι η ώρα να φτιαχτεί ένα μεγάλο κλειστό στα Ιωάννινα: «Γενικά πρέπει να φτιάξουμε γήπεδα στην πόλη μας. Φέτος για κάποιο λόγο αποφάσισαν να βγάλουν τις μπασκέτες στα σχολεία και τρέχαμε να δούμε που θα κάνουν προπόνηση τα μικρά παιδιά. Μετά έβαλαν κάποιες μπασκέτες που η στεφάνη ήταν έξω από το γήπεδο. Δεν ξέρω πως το σκέφτηκαν… Γενικά κάτι πρέπει να γίνει με τα γήπεδα. Τα παιδιά θέλουν και δεν μπορούμε να τους το δώσουμε. Ταλέντα υπάρχουν, αλλά δυστυχώς μένουν σε λάθος πόλη.
Και υπάρχει κι αυτό το χάλι με ομάδες που μαζεύονται δέκα άτομα και φτιάχνουν μία ομάδα. Δεν γίνεται έτσι ανάπτυξη. Πρέπει να υπάρχει μία ανδρική ομάδα σε μεγάλη κατηγορία. Ο Βίκος από συγκυρίες δεν το έχει καταφέρει. Θα ήθελα πάρα πολύ να ανέβει, για να ανέβει και το μπάσκετ. Μακάρι να πάρουν φέτος την wild card και να ανέβουν. Για να ανέβει το μπάσκετ στα Γιάννινα, πρέπει μία ομάδα να ανέβει στην Α2. Οι πληροφορίες μου λένε ότι θα την πάρει τελικά τη wild card και μακάρι να γίνει».
Ακούστε το ηχητικό της συνέντευξης
