Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης μίλησε στην εκπομπή του Μιχάλη Μερτζιανίδη «στη Λακκούβα» για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα (Δείτε πιο πάνω το βίντεο).
Πως εισπράττεις την μη κλήση σου στην Εθνική και τα σχόλια του ότι θα έπρεπε να είσαι;
Νομίζω ότι με ευχαριστούνε, με ικανοποιούνε και μου δίνουν δύναμη για τη συνέχεια που δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα, πρέπει να καταφέρουμε πολλά πράγματα στη ζωή με τη δουλειά μόνο και μόνο έτσι θα μπορείς ν καταφέρεις πράγματα τα οποία έχεις ονειρευτεί. Αυτό που έχει συμβεί ειδικά με τον κόσμο είναι κάτι το απίστευτο, κάτι το μαγικό. Είναι ιδιαίτερα τιμητικό, είναι πολύ ωραίο να βλέπεις τον κόσμο να σ’ αγαπάει, να σ’ αγκαλιάζει και να λέει ωραία πράγματα για σένα. Είναι σαν να οι κόποι όλον αυτό τον καιρό να ανταμείβονται και αυτό που έχω ζήσει τις τελευταίες μέρες είναι το κάτι μαγικό.
Σε πεισμώνει, σε ενοχλεί το ότι δεν είσαι στην Εθνική;
Είμαι πολύ συγκεντρωμένος με αυτό που κάνω. Σαν άνθρωπος βάζω μικρούς στόχους, θέλω να πραγματοποιώ τον κάθε στόχο μου έναν-έναν. Είναι κάτι το οποίο δεν το περίμενα να σου πω την αλήθεια, έγινε εντελώς ξαφνικά και νομίζω ότι με έπιασε απροετοίμαστο. Ήτανε ένα όνειρο ζωής για μένα, να μπορέσω να βάλω το όνομά μου σε αυτή την μεγάλη Εθνική που έχουμε ζήσει πολλά πράγματα σαν Έλληνες. Θα ήταν κάτι το ιδιαίτερα τιμητικό δεν το είχα σκεφτεί καθόλου, αλλά από μικρός αυτό σκεφτόμουνα όπως και κάθε Έλληνας και ο κάθε αθλητής αυτό σκέφτεται να κάνει στην καριέρα του Μόνο τα θετικά κρατάω, θα με πεισμώσει περισσότερο, να μπορέσω να δουλέψω και να καλύψω ότι κενά έχω έτσι ώστε να γίνω πιο δυνατός στη συνέχεια.
Τι είναι αυτό που έκανε να γίνεις τερματοφύλακας;
Νομίζω ότι είναι μια θέση η οποία μιλάει από μόνη της. Είναι πολλά χαρακτηριστικά που μου αρέσουνε. Μου αρέσει να ελέγχω το παιχνίδι, βλέπω όλο το γήπεδο από πίσω, το ζω πιο έντονα το παιχνίδι. Νομίζω ότι από μικρός είχα τάση να είμαι πιο επιθετικογενής παίκτης, στις μικρές ηλικίες ήμουνα επιθετικός, αλλά κάτι έδεσε μετά, άλλαξα τελείως σκέψη και μυαλό και πήγα στη θέση του τερματοφύλακα. Είναι πιο ατομική θέση, είναι πιο δύσκολη θέση, έκανα νομίζω μια δύσκολη κίνηση στο να πάω και να γίνω τερματοφύλακας γιατί θέλει περισσότερη υπομονή και επιμονή, θέλει περισσότερη δουλειά από τους παίκτες, θέλει περισσότερη συγκέντρωση και νομίζω ότι όλα αυτά πρέπει να τα έχει σε υπερθετικό βαθμό για να μπορέσεις να κάτσεις σε αυτή τη θέση. Από τις μικρότερες ηλικίες πάντα ήθελα να κάνω το κάτι διαφορετικό, να προσελκύω πράγματα που δεν μπορούσε να προσελκύσει κάποιος άλλος και μπορώ να πω ότι εν τέλει έκανα καλά. Είμαι πολύ τυχερός που έχω επιλέξει αυτή τη θέση και μου αρέσει να κάνω αυτό που κάνω.
Νιώθεις μοναξιά κάποιες φορές στο παιχνίδι;
Όχι καθόλου. Κάθε λεπτό το ζω έντονα, προσπαθώ να είμαι μέσα στο παιχνίδι να βοηθάω τους συμπαίκτες μου προσπαθώ να τους κατευθύνω, να κάνω δηλαδή ότι καλύτερο μπορώ έτσι ώστε να βοηθάω στο μέγιστο την ομάδα μου και να σκέφτομαι φάση-φάση μεμονωμένα έτσι ώστε να είμαστε θετικοί στο παιχνίδι μας.
Οι τερματοφύλακες μπορούν να παίζουν μέχρι μια μεγάλη ηλικία. Ωστόσο δεν σας δίνεται η ευκαιρία να ξεκινήσετε την καριέρα σας σε μεγάλη κατηγορία. Το έχεις βιώσει αυτό;
Είναι λίγο περίεργα τα πράγματα στην Ελλάδα. Νομίζω ότι η θέση του τερματοφύλακα θέλει και περισσότερη εμπειρία, θέλει να είσαι συνειδητοποιημένος σαν άνθρωπος και δύσκολα δίνονται ευκαιρίες. Και παλιά πολύ πιο δύσκολα. Είναι μια θέση η οποία θέλει ιδιαίτερη μεταχείριση. Απλώς έχει το θετικό ότι εάν πάρεις γάντια βασικού να μπορείς να εξελίσσεσαι μέσα από τα παιχνίδια και να είσαι πιο ενεργό μέλος.
Το ότι μπορείς από την μια στιγμή στην άλλη να γίνεις είτε ήρωας είτε αποδιοπομπαίος τράγος πόσο πρόκληση είναι για έναν τερματοφύλακα;
Δυστυχώς είμαστε οι τελευταίοι. Πίσω από εμάς είναι τα δίχτυα. Γι’ αυτό νομίζω ότι πρέπει να είμαστε και πιο συγκεντρωμένοι και πιο υπεύθυνοι στη δουλειά που κάνουμε. Δεν είναι μια εύκολη δουλειά. Είναι μια πολύ δύσκολη θέση. Ατυχίες συμβαίνουνε και στους καλύτερους τερματοφύλακες. Το θέμα είναι πόσο γρήγορα τα ξεπερνάς και πως προχωράς στην επόμενη φάση. Νομίζω ότι μόνο μπορεί να σε διακρίνει σαν τερματοφύλακα. Μπορεί να κάνεις κάποιο λάθος να σε επηρεάσει και να πάει όλο το παιχνίδι αρνητικά.
Εσύ πόσο γρήγορα ξεπερνάς τις δύσκολες στιγμές;
Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα ζήσεις, να παλέψεις με τον εαυτό σου, να βρεις τον τρόπο να τα ξεπερνάς και πρέπει να βρεις αυτό το κλικ που μπορεί να σε κάνει να προχωρήσεις στην επόμενη στιγμή.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε βοήθησαν στην καριέρα σου;
Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα. Κάθε άνθρωπος που ήρθε στη ζωή μου μου έδωσε το κάτι παραπάνω για να με διαμορφώσει και σαν χαρακτήρα, αλλά και σαν ποδοσφαιριστή. Δεν θα μπορούσαν να ξεχάσω να αναφέρω τον κ. Τσελιόπουλο, τον κ. Πετράκη που από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην ομάδα με αγκάλιασε. Τον κ. Νιαρχάκο που με έφερε στην ομάδα, πίστεψε σε μένα από την πρώτη στιγμή, δέχθηκε μια έντονη κρητική ο κ. Νιαρχάκος γιατί όπως καταλαβαίνεται ήμουν κάποιος άγνωστος στο κοινό. Τον κ. Χριστοβασίλη και όλο το τεχνικό επιτελείο. Θα ήταν από την πλευρά μου άστοχο να μην αναφέρω κάποιους προπονητές που ήταν δίπλα παλιότερα αλλά και πιο πρόσφατα. Ο κ. Κάντας με βοήθησε πάρα πολύ, τον κ. Μπλαμούκο που έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι με πιστεύει, τον κ. Τόσκα που στη Λιβαδειά με έκανε επαγγελματία και με πίστευε και εκείνος και δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω τον κ. Ελευθερόπουλο που τακτικά με βοήθησε έτσι ώστε να εξελιχθώ σαν τερματοφύλακας γιατί είχε μεγάλη εμπειρία της θέσης. Μου δίδαξε πράγματα που δεν μπορούσα να τα φανταστώ σε επίπεδο φιλοσοφίας και τακτικής που όπως καταλαβαίνεται στην Ιταλία το έχουν σε υψηλό βαθμό . Τον κ. Μάντζιο που με έφερε στον Πανθρακικό και μου έδωσε αμέσως τα γάντια βασικού και με πίστεψε. Και την οικογένειά μου φυσικά που ήταν από την πρώτη στιγμή δίπλα μου και με στήριξε. Θα ήμουν από την πλευρά μου αχάριστος αν δεν έλεγα αυτούς τους οποίους τους είχα δίπλα μου από την πρώτη στιγμή.
Όταν σε ζήτησε ο ΠΑΣ Γιάννινα σε ξάφνιασε;
Να πω την αλήθεια είχα κάνει πολύ καλή εμφάνιση στους «Ζωσιμάδες» την προηγούμενη χρονιά με είχε δει ο κ. Νιαρχάκος , από την πρώτη στιγμή μου έδειξε ότι με πιστεύει, με θέλει στην ομάδα πάρα πολύ και ήταν ένας λόγος που με ώθησε στο να έρθω στην ομάδα. Εγώ και η γυναίκα αποφασίσαμε αμέσως ότι πρέπει να έρθουμε στα Γιάννενα και ότι είναι η κατάλληλη στιγμή.
Όταν ήρθες είχες προβλήματα προσαρμογής;
Αντιμετώπισα μια πόλη η οποία αγαπάει το ποδόσφαιρο και αυτό με ενθάρρυνε ιδιαίτερα. Μου έδωσε να καταλάβω ότι έχω έρθει σε μια μεγάλη ομάδα, με κόσμο, με φιλάθλους οι οποίοι αγαπάνε τον ΠΑΣ Γιάννινα, όλοι συζητάνε για τον ΠΑΣ Γιάννινα στην πόλη τους και αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο κίνητρο να μπορέσω να κατακτήσω τις καρδιές των φιλάθλων και να μπορέσω να δείξω πέντε πράγματα που έχω μάθει από το παρελθόν.
Η εμπειρία της Ευρώπης;
Είναι κάτι που δεν πρόκειται να ξαναζήσω. Πως το λέω αυτό. Είναι η πρώτη φορά που παίζει ο ΠΑΣ Γιάννινα στην Ευρώπη. Το παιχνίδι αυτό το ζούμε επί ένα μήνα πριν, με έναν απίστευτο τρόπο. Ητανε λες και πήραμε το Euro. Ητανε απίστευτες οι στιγμές που έζησα, έβγαινα στην πόλη και ο κόσμος τραγούδαγε τον ύμνο της ομάδας. Ηταν όλοι εκστασιασμένοι και όλοι αυτή την θετική αύρα την μετέφεραν και σε εμάς. Είναι κάτι στιγμές που γράφονται στις μνήμες και εγώ όπως και οι συμπαίκτες θα τις θυμόμαστε και θα τις συζητάμε μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Η αγωνιστική εμπειρία πως ήταν;
Επειδή ήταν το πρώτο παιχνίδι του ΠΑΣ Γιάννινα να πω την αλήθεια τις τελευταίες μέρες για το πώς θα παρουσιαστώ. Βέβαια η όλη προετοιμασία που έκανα με τον κ. Τσελιόπουλο με βοήθησε έτσι ώστε να προσαρμοστώ και να είμαι έτοιμος για το παιχνίδι, αλλά πραγματικά ένα περίεργο πράγμα, μόλις βγήκα για ζέσταμα τα ξέχασα όλα και πραγματικά δεν είχα καθόλου άγχος στο παιχνίδι. Ο κόσμος με βοήθησε με το χειροκρότημά του. Με αγκάλιασε και με στήριξε.
Η πορεία σας άφησε ικανοποιημένους ή θέλατε και λίγο παραπάνω;
Να πω την αλήθεια ήμασταν ικανοποιημένοι που περάσαμε στην επόμενη φάση, αλλά περιμέναμε να παίξουμε στην έδρα με τον κόσμο μας, όπως στο πρώτο παιχνίδι με την Οντ γιατί νομίζω ότι η έδρα είναι το δυνατό μας σημείο. Όπως είδατε στο πρώτο παιχνίδι μας αγκάλιασε ο κόσμος και πραγματικά είχαμε έδρα. Πιστεύω πως αν είχαμε το γήπεδό μας και στο δεύτερο παιχνίδι θα μπορούσαμε να είχαμε καταφέρει περισσότερα πράγματα. Πήγαμε στον Ατρόμητο, μια ξένη έδρα, ο κόσμος ήταν απίστευτος, απλώς δεν ήταν το ίδιο. Μας αποσυντόνισε όλο αυτό, το παλέψαμε, ματώσαμε μέχρι το τελευταίο λεπτό δεν καταφέραμε να περάσουμε και ήτανε πολύ λυπηρό.
Πόσο σας δυσκολεύει την ζωή ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα δεν έχει εγκαταστάσεις και οι «Ζωσιμάδες» δεν είναι όπως πρέπει;
Είναι κάπως δύσκολες οι συνθήκες γηπέδου στο «Ζωσιμάδες» . Τα παιδιά έχουν κάνει μια πολύ σπουδαία προσπάθεια. Έρχονται ομάδες και κάνουν παράπονα για το γήπεδο, ενώ εμείς παίζουμε ανά δυο εβδομάδες . Απλώς είμαστε τώρα σαν ομάδα έχουμε αποκτήσει τέτοιο μέταλλο που δεν καθόμαστε να ασχοληθούμε και να σχολιάσουμε καθόλου αυτό το κομμάτι, αλλά δυστυχώς είναι το μελανό μας σημείο και φέτος έχουμε χάσει πολλούς βαθμούς στην έδρα μας. Πιστεύω ότι αν ήταν καλύτερες οι συνθήκες θα μπορούσαμε να είχαμε περισσότερους βαθμούς στο γήπεδό μας.
Το ότι ξεκινήσατε πολύ νωρίς προετοιμασία σας έχει επηρεάσει;
Νομίζω ότι τα παιδιά έχουνε ξεκινήσει από τις 14 Ιουνίου, είμαστε δηλαδή 8-9 μήνες στα «κόκκινα», αλλά δεν μας επηρέασε η Ευρώπη καθόλου. Απλώς φυσιολογικό είναι όταν έχεις ξεκινήσει τόσο νωρίς να κάνεις μια «κοιλιά» σε ένα διάστημα. Νομίζω πως το ξεπεράσαμε το συγκεκριμένο κομμάτι και πιο πολύ θα εστιάσω στα ατομικά λάθη και την έλλειψη συγκέντρωσης.
Η πορεία σας στο πρωτάθλημα σας ικανοποιεί;
Είμαστε πάρα πολύ καλοί στα εκτός έδρας παιχνίδια .Έχουμε πάρει πολλούς βαθμούς εκτός έδρας. Νομίζω ότι όταν παίζουμε εκτός έδρας είμαστε πιο συγκεντρωμένοι. Σαν απόδοση ήμασταν λίγο πιο άτυχοι φέτος. Δεν μπορώ να πω ότι δεν προσπαθήσαμε, ότι δεν τα δώσαμε όλα, αλλά είναι και ο παράγοντας τύχη μερικές φορές. Σαν στόχο έχουμε βάλει υψηλά τον πήχη λόγω της Ευρώπης. Θέλαμε να είμαστε μέσα στην πεντάδα. Στόχος της ομάδας είναι να είναι όσο το δυνατόν πιο ψηλά στην βαθμολογία. Δεν παρατάμε τίποτα, αυτό νομίζω είναι και το στοιχείο που μας διακρίνει.
Θα θέλατε περισσότερο κόσμο στο γήπεδο;
Σαν ποδοσφαιριστές, θα μιλήσω για την ομάδα μου είναι ότι καλύτερο να πηγαίνεις σε ένα γήπεδο και να το βλέπεις γεμάτο. Σου δίνει ώθηση επιπλέον κίνητρο. Νομίζω ότι το ποδόσφαιρο είναι χαρά, να βλέπεις κόσμο, οικογένειες και νομίζω ότι το ποδόσφαιρο αυτό είναι εν τέλει.
Τι άνθρωπος είναι ο κ. Πετράκης;
Μας έχει αγκαλιάσει, έχουμε επικοινωνία μαζί του, είμαστε πολύ διαχυτικοί και μπορούμε να συζητήσουμε πράγματα μαζί του. Εμένα προσωπικά με έχει βοηθήσει από την αρχή της πορείας μου στον ΠΑΣ και μου έχει δώσει τις δικές του συντεταγμένες. Η πορεία έχει δείξει ότι είναι ένας προπονητής που είναι Έλληνας, έχει βγει ο καλύτερος προπονητής στην χώρα και μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι αυτό.
Ποιοι είναι οι τομείς που θέλεις να βελτιωθείς;
Νομίζω σε όλους τους τομείς πρέπει να βελτιωνόμαστε. Κάθε μέρα πρέπει να βελτιωνόμαστε. Δεν έχουμε καταφέρει τίποτα, πρέπει να είμαστε πιο αντάξιοι σε κάθε παιχνίδι.
Με τον Περιστερίδη πως τα πάτε;
Και με τον Κώστα και με τον Κολιοφούκα έχουμε καλή σχέση και νομίζω ότι περνάμε καλά στις προπονήσεις.
Το καλοκαίρι θα σε θέλουν πολλές ομάδες. Το σκέφτεσαι αυτό;
Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τίποτα. Αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι οι πέντε «τελικοί» που απομένουν αρχής γενομένης από το παιχνίδι με την Ξάνθη. Πολλά θα ακουστούνε, αυτό που πρέπει να κάνει κάθε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής είναι να είναι προσγειωμένος και προσηλωμένος σε αυτό που κάνει. Τον πρώτο λόγο έχει η ομάδα, αυτή καθορίζει την πορεία μου και που θα βρίσκομαι.
Ποιους τερματοφύλακες ξεχωρίζεις στην Ελλάδα;
Νομίζω ότι ο Κυριακίδης κάνει μια πολύ καλή χρονιά, δείχνει ότι έχει διάρκεια. Ο Καπίνο έχει καλά στοιχεία και ο Κουτσαβασίλης της Κέρκυρας κάνει μια πολύ καλή χρονιά και έχει βοηθήσει τα μέγιστα την ομάδα του.
Από παγκόσμιους;
Αγαπώ δυο τερματοφύλακες. Ο ένας είναι ο Μπουφόν και ο άλλος ο Χαντάνοβιτς. Τους αγαπώ πολύ και τους βλέπω διαρκώς.
