Δεν τραβάει φέτος ο ΠΑΣ Γιάννινα και έχουμε καιρό που επισημαίνουμε, ότι από τη φετινή χρονιά πρέπει να αρπάξει ό,τι περισσότερο μπορέσει, είτε αυτό είναι η ανάδειξη νέων παικτών είτε μία διάκριση στο κύπελλο. Δεν το λέμε επειδή δεν έχουμε φιλοδοξία να δούμε την ομάδα να κάνει καλές σεζόν, αλλά γιατί προσεγγίζουμε ρεαλιστικά την κατάσταση. Όταν δεν υπάρχει «σάλιο» για μεγαλύτερο ρόστερ και ακριβές μεταγραφές και όταν συμβαίνουν τόσες πολλές ατυχίες με κάρτες και τραυματισμούς παικτών, οι οποίοι δεν μπορούν να αντικατασταθούν με ισάξιους, πώς να θέσεις υψηλούς στόχους;
Έχουμε ένα πρωτάθλημα όπου οι ομάδες «συναγωνίζονται» στο ποια θα κάνει την πιο άθλια εμφάνιση, ποια θα γιουχαϊστεί περισσότερο από τους φιλάθλους της και στο οποίο από τον Οκτώβριο κανείς δεν είναι μέσα στο στόχο του (πλην Ολυμπιακού βεβαίως-βεβαίως). Πάλι καλά που υπάρχει και το κύπελλο και έχουν ακόμα την πιθανότητα ορισμένοι να περισώσουν ό,τι μπορέσουν.
Επειδή, όμως, το αντικείμενό μας είναι ο ΠΑΣ και η νέα τραγική του εμφάνιση, πρέπει να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις. Τα τελευταία χρόνια, από Αναστασιάδη και μετά, το ρόστερ της ομάδας είναι σταθερά μικρό και φθηνό. Αυτό επιβάλλεται για να μπορέσει η ΠΑΕ να μειώσει τα έξοδα λειτουργίας της, μήπως και κάποια στιγμή καταστεί βιώσιμος ο προϋπολογισμός της. Επομένως, παίζει μία βασική ενδεκάδα και από εκεί και πέρα ορισμένοι αναπληρωματικοί που περιστασιακά μπορούν να μπουν μέσα και να δώσουν βοήθειες. Άλλες φορές οι «ρεζέρβες» μπορεί να γίνουν πρωταγωνιστές, άλλες φορές δεν θα τα καταφέρουν και η επαγγελματική τους ζωή θα ανοίξει κάποιον άλλο κύκλο. Όταν, όμως, χάνεις παίκτες του «κορμού», όπως τον Μιχαήλ, τον Τσάβες, τον Λίλα ή τον Ίλιτς και μάλιστα για μεγάλα διαστήματα, δεν έχεις την πολυτέλεια να τους αντικαταστήσεις με ισάξιους, οπότε μοιραία θα έχεις αυτές τις άθλιες εμφανίσεις.
Κρίνοντας τις παραπάνω δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ο Πετράκης και ενδεχομένως κι άλλες που δεν δημοσιοποιούνται από την πλευρά του, δεν μπορούμε να του ρίξουμε αποκλειστικά την ευθύνη για την εικόνα που βλέπουμε. Αν προσεγγίζαμε μεμονωμένα το πως έπαιξε ο ΠΑΣ με τον Πανιώνιο, την Καρδίτσα ή την Ξάνθη, θα ζητούσαμε την αποπομπή του. Όμως, ο άνθρωπος έχει κάποια συγκεκριμένα δεδομένα, δεν σηκώνει τα χέρια ψηλά, παλεύει για τις λύσεις, αλλά χρειάζεται και τη βοήθεια του προέδρου τώρα στη μεταγραφική περίοδο. Το καλοκαίρι έγινε ένας σχεδιασμός που θα είχε σίγουρα καλύτερα αποτελέσματα, αν δεν συνέβαιναν κάποια απρόοπτα. Όμως τα απρόοπτα ήρθαν και δεν αντιμετωπίζονται αλλιώς, παρά μόνο με μεταγραφές. Παίκτες κάτω των 24 ετών μπορούν να βοηθήσουν. Ο Τσουκαλάς και ο Μανιάς ως «μικροί» ήρθαν, αλλά δεν βγαίνουν από την ενδεκάδα πλέον. Επομένως, αν έγινε καλό σκάουτινγκ θα βρεθούν λύσεις, αρκεί να έρθουν άμεσα οι νέοι παίκτες, γιατί στις 31 Ιανουαρίου θα είναι πολύ αργά για να αλλάξει κάτι.
Από εκεί και πέρα, στην κριτική μας για το ματς θα επισημάνουμε, ότι δεν πρέπει να υπήρξε τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια παιχνίδι στο οποίο ο ΠΑΣ μέσα στην έδρα του δεν πάτησε στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό ήταν πρωτοφανές!
Όσον αφορά την απόδοση των παικτών πάμε να τη δούμε αναλυτικά:
Μάρκος Βελλίδης: Η φάση του 36′ που του περνάει η μπάλα κάτω από τα πόδια είναι από τις φάσεις που του γίνονται συχνά στα τελευταία ματς, η φάση του 79′ που σώζει το σουτ του Ορφανίδη είναι απόκρουση του Βελλίδη που ξέραμε. Προτιμούμε ασφαλώς τον δεύτερο. Στο ματς είχε 4 αποκρούσεις, 6 κλεψίματα και 4 επεμβάσεις.
Ευριπίδης Γιάκος: Δεν τροφοδοτήθηκε πολύ, ίσως του έλειψε και η κίνηση στο χώρο για να βγει να ζητήσει μπάλα αμαρκάριστος, πάντως δεν έπιασε την απόδοση των προηγούμενων παιχνιδιών. Μία φάση στο α’ ημίχρονο που βγήκε σε καλή θέση για σουτ, αλλά προσπάθησε να πασάρει, μπορούσε να την τελειώσει μόνος του. Είχε 1 άστοχο γέμισμα, 3 πάσες, 2 λάθη, 2 κλεψίματα και 1 επέμβαση.
Μιχάλης Μανιάς: Έμεινε μόνος του στην επίθεση, τον είχαν «διαβάσει» κι αυτόν καλά οι αντίπαλοι και δεν ακούμπησε μπάλα. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 2 άστοχα γεμίσματα, 5 πάσες, 3 λάθη και 2 επεμβάσεις.
Αντώνης Ηλιάδης: Στο ξεκίνημα του ματς έπαιξε στη δεξιά πλευρά και ήταν ακίνδυνος, όταν τον μετέθεσε αριστερά ο Πετράκης έκανε 2-3 ρήγματα, σ’ ένα απ’ αυτά πήρε και το πέναλτι. Σε μία αγωνιστική που τα πέναλτι «ουρακοτάγκος» ήταν πάρα πολλά, ας μη σταθούμε ιδιαίτερα στο τι έκανε. Κρατάμε, πάντως, και μια μικρή επιφύλαξη, ότι δεν το έκανε μόνος του, γιατί η παραμικρή επαφή σε τέτοια φάση πολύ εύκολα σου διπλώνει το πόδι. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 3 άστοχα γεμίσματα, 3 πάσες, 6 λάθη, 1 κλέψιμο και 4 κερδισμένα φάουλ.
Νόε Ακόστα: Έκανε πολλά χιλιόμετρα και έδωσε την εντύπωση ότι αυτό που μπορούσε να δώσει, το έδωσε. Όχι κάτι ουσιώδες, απλά το προσπαθούσε, κυρίως αμυντικά. Έδωσε 1 πάσα, έκανε 2 λάθη, 1 επέμβαση και κέρδισε 2 φάουλ.
Σταύρος Τσουκαλάς: Από τους διασωθέντες του «ναυαγίου», όχι μόνο λόγω του γκολ, αλλά και γιατί στο χώρο του κέντρου έβγαλε ενέργεια, ωστόσο έπαιζε απελπιστικά μόνος του κάποιες στιγμές. 1 γκολ σε 1 τελική, 6 πάσες, 2 λάθη, 3 αποκρούσεις και 3 κλεψίματα.
Αντράζ Στρούνα: Αν εξαιρέσουμε την πρώτη σέντρα που έβγαλε στο ματς στον Μανιά στη φάση του 1ου λεπτού, σ’ όλο τα υπόλοιπο παιχνίδι ήταν ανασταλτικός παράγοντας στην επιθετική ανάπτυξη. Αμυντικά δέχτηκε μεγάλο βάρος, στα μισά τα κατάφερε στα μισά έγιναν επικίνδυνες καταστάσεις, ευτυχώς χωρίς μεγαλύτερες συνέπειες.
Θέμης Τζημόπουλος: Υπήρξαν προβλήματα στην περιοχή του ΠΑΣ, η Ξάνθη και σουτ έκανε και κεφαλιές πήρε, γενικώς υπήρξαν θέματα με την αμυντική οργάνωση, αλλά η συγκέντρωση των Τζημόπουλου και Μιχαήλ απέτρεψε κάποια ακόμα χειρότερα που θα μπορούσαν να συμβούν. Ο Θέμης είχε 2 λάθη και 4 επεμβάσεις.
Αλέξης Μιχαήλ: Τα ίδια ισχύουν κι εδώ. Είχε 1 λάθος, 3 επεμβάσεις.
Ηρακλής Γαρουφαλιάς: Ανεβάζει τη δύναμη με την οποία μπαίνει στις φάσεις, μένει να τον δούμε να γίνεται «μηχανάκι». Πάντως είναι ακόμα πάρα πολύ μακριά απ’ αυτό που απαιτεί η θέση. Έδωσε 1 πάσα και έκανε 3 λάθη. Η φτωχή στατιστική εξηγεί γιατί η Ξάνθη κυριάρχησε στο χώρο του κέντρου.
Νίκος Καρανίκας: Είχε προβλήματα με τον Νιέτο, του έφευγε πολλές φορές από τα πλάγια, στο τέλος ο ΠΑΣ δέχτηκε το γκολ από ενέργεια που ξεκίνησε από εκείνη την πλευρά. Στο ματς αυτό φάνηκε ότι πρέπει να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την ταχύτητά του. Είχε 2 άστοχα γεμίσματα, 4 πάσες, 6 λάθη, 1 κλέψιμο και 2 επεμβάσεις.
Προπονητής:
Γιάννης Πετράκης: Κρίνοντας μόνο απ’ αυτό που είδαμε, χωρίς να λάβουμε υπόψη άλλες δυσμενείς παραμέτρους, όπως οι απουσίες Τσάβες, Ίλιτς και Ναδάλες, ο Λουτσέσκου του πήρε την ταυτότητα, όπως λέμε στην ποδοσφαιρική γλώσσα. Αλλά ο Ρουμάνος είχε και παίκτες στον πάγκο που άλλαξαν τη ροή του ματς, ο Πετράκης που να βρει 3 να αλλάξει τους τραυματίες και 3 για αλλαγές; Το μόνο που μπορούσε ίσως να κάνει, ήταν να περάσει τον Μπέριο να έχει κι άλλον αμυντικό να κρατήσει το μηδέν.
