image description

Μήπως είναι καμώματα της Παμβώτιδος αυτά; Φταίει το κρύο, ο χειμώνας, οι κακές καιρικές συνθήκες και η υγρασία που απορρέει διάχυτη από την… λίμνη; Βέβαια θα μου πείτε πόσα χρόνια γίνεται αυτό, και άλλες χρονιές τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα. Ακόμη και έξοδος στην Ευρώπη προήλθε με τέτοιον καιρό. Προσπαθώντας να βρω τι φταίει πλέον και πως μπορεί να διαχειριστεί μία τέτοια ανεξέλεγκτη κατάσταση, δανείζομαι την πασίγνωστη φράση του Χαρίλαου Τρικούπη “τις πταίει” που ταιριάζει γάντι στην κατάσταση, ιδίως όταν το ρόστερ μόνο κακό δεν είναι.

Από την κόλαση στον παράδεισο… και ξανά μανά!
Ο ΠΑΣ τέθηκε αντιμέτωπος την αγωνιστική που μας πέρασε, με την αμέσως πιο φορμαρισμένη ομάδα μετά τους ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Ήξερε εξ’ αρχής πως μόνο εύκολο δεν ήταν το έργο του. Δεν το επέτρεπαν και οι συγκυρίες άλλωστε με τόσες ισοπαλίες και “amber alert” νίκης από την 28η Οκτωβρίου και το 2-1 επί της Κέρκυρας στους Ζωσιμάδες. Αλλά αυτό που συνέβη την Κυριακή είναι αξιομνημόνευτο για πολλούς και διάφορους λόγους, με απώτερο σκοπό να ληφθούν πολλά συμπεράσματα και το αποτέλεσμα να δώσει εμπειρίες και παραδείγματα προς αποφυγήν στο άμεσο ποδοσφαιρικό μέλλον και στις επόμενες αγωνιστικές. Η αχίλλειος πτέρνα του Ατρομήτου βρέθηκε την προηγούμενη αγωνιστική στο Περιστέρι με αντίπαλο τον Παναιτωλικό. Κάποια στιγμή θα την “πάθαινε”, ύστερα από τόσα θετικά αποτελέσματα και μία άκρως “τρελή τρελή” πορεία πρωταθλητισμού. Η ήττα με 0-1, και το timing με άφηνε να πιστέψω πως ο “Άγιαξ” μπορεί να κερδίσει τον Ατρόμητο, χτυπώντας τον σ’ ένα γρήγορο ρυθμό, ειδικά στις αντεπιθέσεις. Το 0-1 έρχεται σε χρόνο πολύ κακό, βάσει εξέλιξης παιχνιδιού, και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο, μ’ ένα δηλαδή αχρείαστο πέναλτι σε μία φάση που δύσκολα θα μπορούσε να σκοράρει ο επιθετικός των φιλοξενουμένων. Το γεγονός πως ο ΠΑΣ από το 75′ και μετά βγάζει το πρόσωπο που θέλει κάθε Γιαννιώτης να βλέπει, ως απόρροια των “χρυσών” αλλαγών του Πετράκη με το πέρασμα των Σολτάνι και Μπερτρά στον αγωνιστικό χώρο οι οποίοι βοήθησαν αρκετά στο ν’ αλλάξει η επιθετική εικόνα των κυανόλευκων, και γυρνά ένα ματς που φαινόταν πως όχι μόνο δεν μπορούσε να γυρίσει, αλλά και η ισοπαλία φάνταζε πολύ δύσκολη υπόθεση, δείχνει πως η ομάδα της Ηπείρου έχει σφυγμό. Ένας σφυγμός που πρέπει να μελετηθεί και να δουλευτεί για να παίζουν οι ποδοσφαιριστές 90 λεπτά έτσι, και όχι 15′ μόνο. Το γεγονός όμως ότι ακόμη και έτσι καταφέρνει να φέρει ισοπαλία από ένα αβίαστο λάθος του Γιαννίκογλου, σε μία θέση που μοιάζει “καταραμένη”, αφού έχει ακούσει ορυμαγδό αρνητικών σχολίων και τα μύρια όσα, αυτή δηλαδή του τερματοφύλακα, είναι φαινόμενο ολκιμότητας που πρέπει να εξαλειφθεί. Να μην παραμορφώνεται δηλαδή η εικόνα του στα παιχνίδια, ενώ βγάζει το καλό του πρόσωπο και έχει με το μέρος του το σκορ. Πάντως παρακολουθήσαμε ένα από τα συναρπαστικότερα ματς της χρονιάς και δεν φαινόταν πως θα εξελιχθεί έτσι, χωρίς να υπολογίζουμε το “σκωτσέζικο ντουζ” και τους φιλάθλους στην κερκίδα που έγιναν καρδιακοί. Είναι κρίμα να γκρεμίζεις ότι με κόπο χτίζεις! Το ψυχολογικό κομμάτι πλέον χρήζει τεράστιας προσοχής και για μένα ο τέλειος παράγων σε αυτό είναι ο Πετράκης που ξέρει την ομάδα καλύτερα από τον καθένα. Οι αλλαγές του έδειξαν πως μπορεί να φέρει την βελτιστοποίηση της εικόνας και είμαι σίγουρος πως θα το δουλέψει τις επόμενες αγωνιστικές.

Οι ελεύσεις σεντερ φορ και σεντερ μπακ που φαίνεται πως χρειάζονται!
Ο ΠΑΣ προχώρησε στις μεταγραφές ενός μέσου και ενός αριστερού μπακ. Ο δεύτερος θα βοηθήσει αμυντικά και σ’ ένα 3-5-2 μπορεί να παίξει και σαν τρίτο σέντερ μπακ στην τριάδα. Η απουσία του Μαυροπάνου ήδη δείχνει να φαίνεται και λόγω ικανοτήτων αλλά και λόγω προσωπικότητας και ταλέντου στην άμυνα. Ο Κόντε ξεχωρίζει με τις επιθετικές του αρετές και σχεδόν κάθε αγωνιστική βρίσκει το γκολ, όντας δεύτερος στους σκόρερ της Superleague. Ο Μπερτρά προσπαθεί πολύ και είναι άξιος συγχαρητηρίων, αλλά το πρόγραμμα “βουνό” που έρχεται, με δύσκολες αναμετρήσεις και δύο ματς απαιτητικά για το κύπελλο, αρχής γενομένης από τους Ζωσιμάδες, θα αναγκάσει τον Πετράκη να ψάξει για επιθετικό που θα πρέπει να ξεκουράσει τον Ισπανό. Ο αμέσως επόμενος και πιο κοντά στον “φουνταριστό” όπως λέμε είναι ο Μπερτρά, με “ψευτοενιάρια” τους Σολτάνι και Μπρούνο να είναι οι αμέσως επόμενοι. Ο καθαρόαιμος φορ που θα φέρει την αποτελεσματικότητα και τα γκολ και θα είναι κοντά στα χαρακτηριστικά του Πέδρο Κόντε λείπει, εκφράζοντας την άποψη μου.

Ο ΠΑΣ δεν έχει καθόλου κακή ομάδα, και αν μπορούσε να διατηρήσει το προβάδισμα που είχε πολλές φορές ή να γυρίσει ματς που θα μπορούσε να γυρίσει απέναντι σε ομάδες αρκετά χειρότερες, τώρα θα ήταν τουλάχιστον 8 με 9 βαθμούς πιο πάνω στην κατάταξη και σχεδόν 5ος. Αλλά με το “αν” στο ποδόσφαιρο δεν γίνεται δουλειά. Χρειάζεται πράξη. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρεθεί αντίδραση και η σωστή ψυχρηλασία, η αύξηση της αντοχής της ομάδας δηλαδή κάτω από “αντίξοες” συνθήκες, όπως τα δύσκολα ματς.