Είναι η 8η σερί σεζόν που ο ΠΑΣ Γιάννινα δίνει το «παρών» στη Super League. Ζήσαμε πολλά και καλά όλα αυτά τα χρόνια. Η ομάδα ήταν μέσα στις 5-10 καλύτερες της Ελλάδας, έκανε την υπέρβασή της βγαίνοντας πρώτη φορά στην Ευρώπη, έκανε τις λεγόμενες «περήφανες» πωλήσεις της (και τα περήφανα έσοδα βεβαίως-βεβαίως), ανέδειξε παίκτες και προπονητές. Γενικά υπήρξε μία πολύ μεγάλη συνεισφορά του ΠΑΣ Γιάννινα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, επειδή δεν είναι μία παρουσία τύπου Λεβαδειακού, ο οποίος δεν αφήνει κανένα αποτύπωμα και σώζεται με «διαβολικές συμπτώσεις», αλλά είναι μια ομάδα που οι παίκτες που ανέδειξε θα πρωταγωνιστούν για καμιά δεκαετία ακόμα.
Τα όσα πέτυχε ο κ. Χριστοβασίλης τη δεκαετία που βρίσκεται στην ηγεσία της ομάδας κάποιοι τα χαρακτηρίζουν «απίστευτη τύχη». Το να είσαι 10 χρόνια τυχερός, βέβαια, δεν συμβαίνει ούτε στα παραμύθια. Αντίθετα το να ατύχησε μια φορά μοιάζει πιο πιθανό. Οπότε μην βιάζονται να πανηγυρίσουν κάποιοι ότι «τα έλεγαν». Ακόμα και ο Ολυμπιακός δεν παίρνει ασταμάτητα τα πρωταθλήματα. Που και που χάνει και κανένα…
Το θέμα, λοιπόν, είναι φέτος που το «έργο» στον ΠΑΣ Γιάννινα δεν μοιάζει να πηγαίνει για happy end, να κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του. Ο κ. Χριστοβασίλης που ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως έγινε ο σχεδιασμός το καλοκαίρι πρέπει να επιμερίσει ευθύνες εκεί που αναλογούν. Πρωτίστως στον εαυτό του, αν του προτάθηκαν αποδεδειγμένα καλοί παίκτες, αλλά σκέφτηκε ότι θα είναι καλύτερα να μη δώσει ένα μεγάλο συμβόλαιο.
Ο κ. Πετράκης πρέπει να κάνει τη δική του αυτοκριτική. Άφησε να αιωρείται ότι δεν υπογράφει στον ΠΑΣ, αν δεν ανέβει το μπάτζετ, ενώ στην πραγματικότητα μιλούσε με άλλες ομάδες. Τώρα όμως επωμίζεται το κόστος του μεταγραφικού σχεδιασμού, αφού θεωρείται ότι είναι δικός του. Οι παίκτες που αποκτήθηκαν, ναι μεν είχαν ένα ενδιαφέρον βιογραφικό, όμως δεν συνυπολογίστηκε κατά πόσο ταιριάζουν στα χαρακτηριστικά του ΠΑΣ. Όπως έχει ευθύνη ο κόουτς που δεν ξέρουμε τι θέλουμε να παίξουμε φέτος και δεν αποκτήθηκαν παίκτες ανάλογων χαρακτηριστικών ή υπερτιμήθηκε η αξία κάποιων άλλων.
Οι καινούργιοι παίκτες πρέπει να κάνουν τη δική τους αυτοκριτική. Κάποιος τους επέλεξε να έρθουν, οι ίδιοι θεώρησαν ότι είναι η ευκαιρία της καριέρας τους. Δεν δικαίωσαν ούτε αυτόν που τους έφερε, αλλά ούτε τους εαυτούς τους μέχρι τώρα.
Οι «παλιοσειρές» της ομάδας έχουν τις δικές τους ευθύνες. Στα δύσκολα πρέπει να βγουν μπροστά. Και δεν εννοούμε στα μικρόφωνα, αλλά στα αποδυτήρια. Να καθίσουν να δουν αν είναι όλοι μια παρέα με κοινό σκοπό, όπως παλιά και αν συμβαίνουν πράγματα που χαλάνε το κλίμα.
Από τους φιλάθλους δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις για αυτοκριτική. Είναι πολύ φυσιολογικό να θέλουν την ομάδα να μην έχει ταβάνι. Δεν είναι φυσιολογικό, όμως, να «ζηλεύουν» τα πρότζεκτ άλλων. Ο Ατρόμητος ή ο Αστέρας ή η Ξάνθη ή οποιοσδήποτε άλλος ας κάνουν ό,τι θέλουν, ο ΠΑΣ είναι άλλη κουλτούρα στο ποδόσφαιρο. Τον ζηλεύουν, δεν ζηλεύει. Πρέπει να πρωτοπορεί, δεν τρέχει να αντιγράψει. Ασφαλώς και υπάρχουν στοιχεία ενδιαφέροντα σε άλλες ομάδες, αλλά κοιτάς πως θα τα εξελίξεις, όχι να τα μιμηθείς.
Κι αφού γίνει η αυτοκριτική, τότε πρέπει να συνομολογήσουμε και κάποια πράγματα. Δεν είναι δυνατόν ο Πετράκης που έστηνε άψογα τον ΠΑΣ και η ομάδα τουλάχιστον δεν έχανε, να ξέχασε την μπάλα. Όπως δεν μπορεί και οι «παλιοί» να ξέχασαν την μπάλα. Μεγάλωσαν μεν, αλλά δεν την ξέχασαν. Και ενδεχομένως και οι νέες μεταγραφές να μην είναι και τόσο «άχρηστες» όπως εύκολα φτάνουμε στο συμπέρασμα. Ναι μεν 1-2 είναι φανερά ακατάλληλοι, αλλά δεν είναι όλοι άχρηστοι. Και τέλος και ο πρόεδρος που παλιότερα έκανε 5 μεταγραφές και του βγαίνανε και οι 5, δεν μπορεί να πήρε φέτος 14 και να μη βγει κανένας.
Το μεγάλο λάθος είναι ότι φέτος δεν αποκτήθηκε εκείνος ο παίκτης που θα «τραβήξει» σε απόδοση και όλους τους άλλους. Ένας νέος «ηγέτης». Είχες παλιά έναν Ντε Βινσέντι που ανέστησε ή έφτιαξε τις καριέρες των υπολοίπων. Είχες τον Τσουκαλά, τον Τσάβες, τον Κόντε. Παίκτες που «τραβούσαν» και τους υπόλοιπους και φτιάχνανε ένα σύνολο από εξαιρετικό ως ικανοποιητικό. Λύση στο φετινό πρόβλημα του ΠΑΣ από αυτό το ρόστερ δύσκολα θα βρεθεί. Αν δεν αποκτηθεί τον Ιανουάριο παίκτης που θα κάνει τον «μαέστρο» η υπόλοιπη «ορχήστρα» θα συνεχίσει να είναι ασυντόνιστη και ακούρδιστη.
Πάμε και στην κριτική των παικτών:
Μάρκος Βελλίδης: Θα λέγαμε ότι ήταν ο MVP από πλευράς ΠΑΣ Γιάννινα. Σταμάτησε αρκετές προσπάθειες της ΑΕΛ και τα έδωσε όλα. Συμπλήρωσε 4 κίτρινες και θα απουσιάσει από ένα από τα προσεχή ματς. Άδικη, πάντως, η κίτρινη, αφού υπήρχε άτομο στον πάγκο της ΑΕΛ που τον έβριζε συνέχεια και μέχρι τότε όλη η διαιτητική ομάδα «σφύραγε αδιάφορα». Έδωσε 1 πάσα, έκανε 5 αποκρούσεις, 1 κλέψιμο και 2 επεμβάσεις.
Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Σε πολύ ρηχά νερά. Είχε 0/2 γεμίσματα, 6 πάσες, 4 λάθη, 1 απόκρουση, 1 κλέψιμο, 1 επέμβαση, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
Άντι Λίλα: Έχουν περάσει τα χρόνια, φτάνει δεύτερος στην μπάλα και παραχωρεί αρκετά φάουλ. Παρ’ όλα αυτά βγάζει πάθος και δύναμη, που λείπουν από πολλούς άλλους παίκτες. Κι αυτός συμπλήρωσε 4 κίτρινες κάρτες. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 3 πάσες, 2 λάθη, 1 απόκρουση, 4 κλεψίματα και παραχώρησε 5 φάουλ.
Γιώργος Παμλίδης: Ντεμπούτο με τη φανέλα του ΠΑΣ στο πρωτάθλημα, αλλά τίποτα ιδιαίτερο που θα μπορούσε να σχολιαστεί ως ένδειξη για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Είχε 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 1 πάσα, 4 λάθη, έκανε 3 φάουλ και κέρδισε 2.
Στέφανος Σιόντης: Άφαντος την περισσότερη ώρα του αγώνα. Είχε 2/2 γεμίσματα, 2 πάσες και έκανε 3 φάουλ.
Αλέξης Μιχαήλ: Κοντά στην περιοχή σταμάτησε κάποιες προσπάθειες των παικτών της ΑΕΛ, όμως σε γενικές γραμμές δημιουργήθηκαν φάσεις μέσα στην περιοχή του ΠΑΣ και δεν πήγε τόσο καλά το κέντρο άμυνας. Είχε 1 λάθος, 1 απόκρουση, 2 κλεψίματα και 2 επεμβάσεις.
Ευριπίδης Γιάκος: Ό,τι περισσότερο μπορούσε να κάνει έκανε, αλλά μιλάμε για μια ομάδα πλήρως αποσυντονισμένη, με χαμένο κέντρο και αμυντικό προσανατολισμό. Είχε 2/4 γεμίσματα, 5 πάσες και 6 λάθη.
Θέμης Τζημόπουλος: Είχε αρκετή δουλειά η άμυνα του ΠΑΣ Γιάννινα, ο Τζημόπουλος σταμάτησε όσα περισσότερα μπορούσε, αλλά δεν ήταν αρκετό. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 4 πάσες, 3 λάθη, 1 απόκρουση, 1 κλέψιμο, 7 επεμβάσεις, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
Γιάννης Λουκίνας: Πιστεύουμε να έγινε αντιληπτό ότι σ’ αυτή τη φάση δεν είναι το πρόβλημα ποιος θα είναι ο επιθετικός που θα παίξει, αλλά ποιος θα του στείλει την μπάλα να συμμετάσχει στο παιχνίδι. Με τη Θύελλα Καμαρίου που όλος ο ΠΑΣ ήταν μπροστά, ήταν στις φάσεις και έβαλε 4 γκολ. Με την ΑΕΛ που δεν πατήσαμε στην περιοχή, δεν έγινε η παραμικρή φάση. Είχε 3 λάθη, 1 επέμβαση και 4 κερδισμένα φάουλ.
Ένες Ντόλοβατς: Έχει πάρει τις ευκαιρίες του ο νεαρός, κάτι προσπαθεί να δείξει και προχθές ήταν ο πρωταγωνιστές στις δύο κυριότερες φάσεις του ΠΑΣ, το οφσάιντ που κακώς του σφυρίχτηκε και το σουτ στο 40’ που πέρασε ξυστά από την εστία της ΑΕΛ. Δεν είναι, πάντως, ακόμα τόσο ώριμος για να γίνει βασικός και αναντικατάστατος. Είχε 2 τελικές, ; άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 2 πάσες, 2 λάθη, 1 κλέψιμο, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 3.
Μίτε Τσικάρσκι: Τεράστιο πρόβλημα με τους ακραίους μπακ φέτος, ειδικά τους αριστερούς. Τόσο ο Σκοπιανός όσο και ο Κακούμπα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους. Έδωσε 2 πάσες, έκανε 4 λάθη, παραχώρησε 3 φάουλ και αποβλήθηκε με 2η κίτρινη, που μπορεί να είναι λίγο τραβηγμένη για 2η, αλλά είναι κίτρινη όταν κρατάς τον αντίπαλό σου.
Αλλαγές
Γιώργος Ξύδας: Σε μισή ώρα δεν ακούμπησε μπάλα! Η στατιστική έγραψε μόνο 2 φάουλ που παραχώρησε.
Άλεξ Κακούμπα: Στο δεύτερο γκολ άργησε να κάνει την αλληλοκάλυψη, αλλά σε γενικές γραμμές είναι απογοητευτική η παρουσία του. Είχε 0/2 γεμίσματα και 3 λάθη.
Ορέστ Κούζικ: Δεν μπορεί να κριθεί
Προπονητής
Γιάννης Πετράκης: Υπάρχει το ελαφρυντικό των πολλών απουσιών, αλλά ο καιρός περνάει, η ομάδα δεν έχει φιλοσοφία στο παιχνίδι της και έναν συγκεκριμένο στόχο, ενώ δεν βλέπουμε ούτε ατομική βελτίωση σε κάποιους παίκτες. Κάτι δεν λειτουργεί καλά και θα έπρεπε να έχει λυθεί πολύ νωρίτερα.
Πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα απαξιώσουμε ό,τι έχει προσφέρει στον ΠΑΣ Γιάννινα σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και το ήθος που έχει επιδείξει σε ένα ποδόσφαιρο που έχει γεμίσει από γραφικούς, γι’ αυτό και δεν θα πάρουμε καμία θέση αν πρέπει να μείνει ή να φύγει. Είναι δουλειά άλλων να αποφασίσουν. Εμείς έχουμε καθήκον να επισημάνουμε αυτά που βλέπουμε ως λάθη. Άλλοτε μπορεί να είναι σωστά και άλλοτε όχι.
Υ.Γ: Συλλυπητήρια στην οικογένεια του άτυχου φίλου του Ολυμπιακού που έχασε τη ζωή του μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης». Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο να φεύγεις για διασκέδαση και να μην επιστρέφεις ποτέ. Το ποδόσφαιρο είναι το δεύτερο καλύτερο πράγμα στη ζωή μας και ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπίζεται ως διασκέδαση και όχι ως αφορμή για στεναχώριες και άγχη.
Του Γιάννη Γιαννάκη
