Χρειαστήκαμε 11 αγωνιστικές για να δούμε έναν… «κανονικό» ΠΑΣ Γιάννινα, που να διαθέτει πάθος, ποιότητα και να έχει την μπάλα κάτω σχεδόν σε όλη τη διάρκεια ενός παιχνιδιού. Όχι ότι έλειψαν κάποια «νεκρά» διαστήματα, αλλά τουλάχιστον η ομάδα έδειξε να μπαίνει σ’ αυτήν την πολυπόθητη «κανονικότητα».
Δεν θα μιλήσουμε ακόμα για πειστική νίκη και γύρισμα του «κουμπιού» κτλ, γιατί σε μεγάλο ποσοστό είχαμε να κάνουμε με έναν αντίπαλο που ήταν για… λύπηση. Ακόμα και η Θύελλα Καμαρίου παρουσίασε καλύτερη απ’ ό,τι ο Λεβαδειακός, ο οποίος δεν είχε αρχή, μέση και τέλος. Εξ’ ου και ο πολύ εύκολος τρόπος με τον οποίο ήρθε η νίκη, χωρίς ο ΠΑΣ να κινδυνεύσει αμυντικά.
Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να μειώσουμε την προσπάθεια των παικτών και το εξαιρετικά «διαβασμένο» παιχνίδι από τον κ. Πετράκη, αλλά για να πειστούμε ότι κάτι αλλάζει, θέλουμε να δούμε κι άλλες αντίστοιχες εμφανίσεις. Ουαί κι αλίμονο αν πούμε ότι «εντάξει σωθήκαμε» με μία νίκη. Πρέπει να κρατήσουμε ΟΦΗ, Λεβαδειακό και Απόλλωνα από κάτω μας και να βάλουμε και τη Λαμία ή την ΑΕΛ.
Ο Αστέρας Τρίπολης φαίνεται ότι σιγά-σιγά βγαίνει από τον λήθαργο, ενώ ο Παναιτωλικός με την εύκολη νίκη επί της ΑΕΚ έδειξε ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα για υποβιβασμό. Επομένως η τετράδα-πεντάδα που πρέπει να έχει πάντα πίσω του ο ΠΑΣ είναι η προαναφερθείσα (Απόλλωνας, Λεβαδειακός, ΟΦΗ, Λαμία και ΑΕΛ).
Να πούμε κι ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» στον Γιουνές που με 2 γκολ στις καθυστερήσεις στο Ηράκλειο οδήγησε σε νίκη τον Άρη και κράτησε από κάτω μας τον ΟΦΗ. Έτσι, το ερχόμενο Σάββατο ο ΠΑΣ θα έχει μια μοναδική ευκαιρία να ξεφύγει 6 βαθμούς από τους Κρητικούς. Δεν πρέπει αυτή η ευκαιρία να χαθεί και ο κόσμος πρέπει να μπει στην εξίσωση της επόμενης νίκης.
Πάμε σε ορισμένες επιμέρους επισημάνσεις στο αγωνιστικό κομμάτι του παιχνιδιού του ΠΑΣ με τον Λεβαδειακό.
Καταρχάς, μια πρώτη επισήμανση έχει να κάνει με το γεγονός ότι η χθεσινή βασική ενδεκάδα είχε 9 «παλιούς» και 2 «νέους». Αμέσως-αμέσως η ομάδα έβγαλε ομοιογένεια και είχε αγωνιστική ταυτότητα. Ο ΠΑΣ είχε μάθει επί Πετράκη να εντάσσει ως «νέους», τους παίκτες που ήταν τουλάχιστον ένα εξάμηνο στις προπονήσεις και μετά γίνονταν βασικοί.
Επισήμανση δεύτερη. Επιτέλους δύο κανονικά μπακ! Τόσο ο Μπουκουβάλας όσο και ο Αποστολόπουλος «σέρβιραν» τα δύο γκολ στον Κρίζμαν, τους είδαμε να ανεβαίνουν, να υποστηρίζουν την ανάπτυξη και το επιθετικό παιχνίδι. Όαση! Ούτε γιόμες ούτε ατσαλοσύνες στην ανάπτυξη.
Επισήμανση τρίτη. Επιτέλους ένα δημιουργικό χαφ για να βοηθάει στην κατοχή μπάλας. Ο Γιάκος ξεκίνησε μόλις 4η φορά ως βασικός και παρότι του λείπουν ρυθμός και παιχνίδια, έκανε μερικά αυτονόητα πράγματα. Ακόμα και το «τσούκου-τσούκου» και λίγο παράλληλα και λίγο πίσω, χρειάζονται κάποιες φορές για να μπορέσει όλη η υπόλοιπη ομάδα να πάρει μέτρα στο γήπεδο και να κινηθεί χωρίς μπάλα.
Τέταρτον. Οι επιστροφές παικτών από τραυματισμούς αποδείχτηκε ότι ήταν μια πραγματική και όχι… fake δικαιολογία. Ήταν πραγματικές απώλειες ο Νικολιάς, ο Μπουκουβάλας και ο Κρίζμαν. Όπως είναι και οι Μυστακίδης, Κλάους και Λέο. Με τον ΟΦΗ λογικά θα είναι πίσω οι δύο πρώτοι, ενώ ο Λέο πάει για Φεβρουάριο.
Αυτά σε γενικές γραμμές και πάμε να δούμε πως τα πήγαν ατομικά οι παίκτες:
Μάρκος Βελλίδης: Ήταν θεατής στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Ουσιαστικά υπάρχει μόνο μία αναταραχή στα καρέ του στη φάση του δοκαριού του Ζησόπουλου, ενώ στην τελευταία φάση η κεφαλιά του Σαβατονγκό τον βρίσκει σε σωστή θέση και σε ετοιμότητα. Η στατιστική του ήταν 1 πάσα, 4 λάθη, 1 απόκρουση και 2 κλεψίματα.
Άντι Λίλα: Παραμένει ο πιο σταθερός παίκτης του ΠΑΣ Γιάννινα σε απόδοση από την αρχή της σεζόν. Καταλυτική η παρουσία του στα χαφ και με γρήγορα κλεψίματα και με σωστές πάσες. Ο διεθνής Αλβανός είχε 1 τελική προσπάθεια, 5 πάσες, 2 λάθη, 6 κλεψίματα, 3 επεμβάσεις, έκανε 3 φάουλ και κέρδισε 2.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Δημιούργησε μια καλή υπεραριθμία ο ΠΑΣ από τη δεξιά του πλευρά με Αποστολόπουλο, Νικολιά και Παμλίδη. Ειδικά από τα δεξιά έβγαιναν πιο εύκολα οι συνδυασμοί και οι παίκτες έφταναν κοντά στην περιοχή. Λείπει από τον Νικολιά λίγο περισσότερο πάτημα της αντίπαλης περιοχής και το να δοκιμάζει κάποια σουτ. Μεγάλη στιγμή του Αλέξανδρου το χαμένο τετ-α-τετ, που ευτυχώς δεν κόστισε βαθμούς. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 0/3 γεμίσματα, 7 πάσες, 7 λάθη και 3 κλεψίματα.
Αλέξης Μιχαήλ: Βγήκε πολλές φορές μακριά από την περιοχή και κυνήγησε φάσεις. Μετά από καιρό είδαμε τον αρχηγό να «διαβάζει» τους αντιπάλους του και να πηγαίνει πρώτος στην μπάλα. Έδωσε 2 πάσες, έκανε 2 λάθη, 4 κλεψίματα και 1 επέμβαση.
Θέμης Τζημόπουλος: Ένα πολύ καλό παιχνίδι για τον Τζημόπουλο, που συν τοις άλλοις πήρε μέτρα στο γήπεδο και έπαιξε σωστά τις μακρινές πάσες, ψάχνοντας με αλλαγή παιχνιδιού παίκτες στα πλάγια και δεν έπαιξε με βαθιές μπαλιές με ρίσκο προς τον φορ. Μια χαρακτηριστική στιγμή και των βοηθειών που έδωσε στην επίθεση είναι σε μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Κρίζμαν στο 77’, όπου έχει παίξει πάσα στον Νικολιά και κάνει κίνηση στα πλάγια «τραβώντας» τον Ζησόπουλο, ανοίγοντας έτσι όλη την περιοχή στον Κροάτη να μπει και να σουτάρει. Είχε 0/2 γεμίσματα, 6 πάσες, 2 λάθη, 5 κλεψίματα και 2 κερδισμένα φάουλ.
Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Επιτέλους θύμισε τον Αποστολόπουλο της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Σπουδαία εμφάνιση, ασίστ, βοήθειες στο passing game, έκλεψε μπάλες και γενικώς μια πολύ μεστή εμφάνιση. Έδωσε 1 ασίστ, 11 πάσες, είχε 1/2 γεμίσματα, 4 λάθη, 3 κλεψίματα, 1 επέμβαση.
Ένες Ντόλοβατς: Η ανάπτυξη του ΠΑΣ ήταν την περισσότερη ώρα από δεξιά και η αριστερή πλευρά δούλεψε κυρίως με τον Μπουκουβάλα. Ο μικρός χρειάζεται ακόμα πολύ «ψήσιμο». Γράφει, πάντως, κάποιες συμμετοχές στο βιογραφικό του, που θα είναι χρήσιμες σε περίπτωση που κινήσει το ενδιαφέρον ομάδας του εξωτερικού. Η στατιστική του ήταν 1 πάσα, 2 κλεψίματα και 2 κερδισμένα φάουλ.
Ευριπίδης Γιάκος: Τα γράψαμε και πιο πάνω για τον Γιάκο, μια σημαντική παρουσία και πάντα χρήσιμη. Αν βρει και τον ρυθμό του θα ξαναπιάσει την απόδοση που ξέρουμε ότι μπορεί. Είχε 2/7 γεμίσματα, 7 πάσες, 3 λάθη, 3 κλεψίματα, 1 επέμβαση, κέρδισε 3 φάουλ και παραχώρησε 3.
Γιώργος Παμλίδης: Στη 2η εμφάνισή του στο πρωτάθλημα είχαμε ένα πολύ καλύτερο δείγμα των δυνατοτήτων του. Ήταν μεν στους διακριθέντες, αλλά στη θέση που παίζει και η ευκολία με την οποία βρίσκεται στην αντίπαλη περιοχή απαιτεί πιο γρήγορες αποφάσεις και προσεκτικές πάσες για να γίνονται ασίστ. Είχε 1 τελική, 1/2 γεμίσματα, 5 πάσες, 8 λάθη και 3 κλεψίματα.
Μιχάλης Μπουκουβάλας: Αναφερθήκαμε και πιο πριν στο ότι ο ΠΑΣ είχε ξανά δύο κανονικά μπακ που ξέρουν και μπορούν να υπηρετήσουν αυτό που θέλει ο Πετράκης. Πολλές προωθήσεις και δύο συστημένες σέντρες στο 18ο λεπτό, αρχικά στον Παμλίδη που κάνει το τακουνάκι, αλλά η μπάλα κοντράρει και η δεύτερη στην κεφαλιά με την οποία γίνεται το 1-0. Η στατιστική έγραψε 1 ασίστ, 2/2 γεμίσματα, 4 πάσες, 1 λάθος και 4 κλεψίματα.
Σάντι Κρίζμαν: Μας χάρισε ένα σπάνιας ομορφιάς γκολ, που θύμισε αρκετά Σιαλμά στη ραμπόνα-σέντρα του Σκούφαλη. Ο Κροάτης θέλει να παίζει σέντερ φορ, παρότι στην ΑΕΛ έπαιζε περισσότερο στα πλάγια. Θα δούμε πως θα διαχειριστεί τα πράγματα ο κ. Πετράκης, καθώς θα έχει «ετοιμοπόλεμους» και τους Μυστακίδη, Αθανασιάδη από την επόμενη αγωνιστική. Ο Κρίζμαν είχε 2 γκολ, 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 6 πάσες, 7 λάθη, 1 κλέψιμο, 1 επέμβαση, παραχώρησε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
ΑΛΛΑΓΕΣ
Γιώργος Ξύδας: Ελαφρώς καλύτερος του Ντόλοβατς, αλλά δεν έκανε τη σούπερ διαφορά. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 4 λάθη, 1 κλέψιμο και 3 κερδισμένα φάουλ.
Στέφανος Αθανασιάδης: Δεν μπορεί να κριθεί στον χρόνο που έπαιξε
Στέφανος Σιόντης: Δεν μπορεί να κριθεί στον χρόνο που έπαιξε
Προπονητής
Γιάννης Πετράκης: Έχει περάσει κι άλλες κρίσεις στον ΠΑΣ Γιάννινα ο Γιάννης Πετράκης, αλλά καμία δεν είχε φτάσει σε τόσο οριακό σημείο. Αν καταφέρει να βγάλει οριστικά τον ΠΑΣ από το τέλμα με τις εμφανίσεις να συνάδουν από εδώ και πέρα με τις προσδοκίες που υπάρχουν (δεν εννοούμε πεντάδα, αλλά να βλέπουμε τουλάχιστον ωραίο ποδόσφαιρο), για καμιά πενταετία ακόμα δεν θα κουνιέται από τα Γιάννενα. Μεγάλη υπόθεση να έχεις πρόεδρο τον Χριστοβασίλη και να σου αφήνει χώρο και χρόνο.
Το 4-3-3 το υπηρέτησαν ωραία οι ποδοσφαιριστές χθες, η μπάλα κυλούσε ωραία ανάμεσα στις γραμμές, ανοιγόταν στα πλάγια και δεν πήγαινε εκβιαστικά μπροστά με βαθιές μπαλιές, αλλά με κοντινές σέντρες. Βγήκαν όλα όσα είχαν σχεδιαστεί που για τον Πετράκη είναι πολύ σημαντικό να κυλούν όλα βάσει σχεδίου. Αγωνιούμε από τώρα κιόλας για το επόμενο παιχνίδι, γιατί πρέπει να αποδειχτεί ότι η χθεσινή εμφάνιση δεν έτυχε, αλλά πέτυχε, διότι ο κόουτς βρήκε τη ρίζα του κακού είτε αυτή είχε να κάνει με τις απουσίες είτε με τον τρόπο παιχνιδιού.
Του Γιάννη Γιαννάκη
