Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε και κάποια στιγμή θα έσπαγε το αήττητο του ΠΑΣ και το ρεκόρ ανέπαφης εστίας του Χουτεσιώτη. Άλλωστε η ομάδα δεν φτιάχτηκε το καλοκαίρι για να πάρει αήττητο πρωτάθλημα, αλλά για να διεκδικήσει με αυξημένες πιθανότητες την άνοδο. Άλλο αν στην πορεία προέκυψαν κρυφοί πόθοι ότι θα μπορούσε να γίνει και μια τέτοιου είδους υπέρβαση.
Υπήρχε μια καλή αύρα γύρω από την ομάδα εδώ και πολύ καιρό, ήταν σε μια συνεχή αγωνιστική άνοδο και μαζί έρχονταν και τα αποτελέσματα. Όπως όμως κι εμείς προσδοκούσαμε για τον Απόλλωνα Σμύρνης ότι στην πρώτη «γκέλα» οι αυτοκαταστροφικές τάσεις του προέδρου του θα δημιουργούσαν προβλήματα και ανακατατάξεις στο ρόστερ και στον πάγκο, έτσι και οι αντίπαλοι του ΠΑΣ Γιάννινα προσδοκούν τώρα ότι με την εντός έδρας ήττα από τον Λεβαδειακό θα ξαναβγούν στην επιφάνεια όλα τα γνωστά προβλήματα που κρύβονται κάτω από το χαλί. Στο χέρι ομάδας και φιλάθλων είναι να επιλέξουν είτε τον δρόμο της εσωστρέφειας είτε της φυγής προς τα μπρος.
Εν τω μεταξύ, μία λέξη κυριάρχησε και ακόμα κυριαρχεί από τη λήξη του αγώνα με τον Λεβαδειακό. Η λέξη «διαχείριση». Εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα για όλους, με τον κ. Γιαννίκη να περιγράφει άριστα στη συνέντευξη τύπου το τι θα πρέπει να γίνει. Ενότητα στα αποδυτήρια, καθαρό μυαλό, αφοσίωση και δουλειά. Η ομάδα δεν ήταν 1η στη βαθμολογία κατά λάθος, αλλά λόγω της αξίας της. Και θα χαρακτηρίζαμε συγκυριακή αυτή την ήττα, αφενός γιατί έλειπαν δύο βασικοί ποδοσφαιριστές, οι Κάστρο και Σιόντης και αφετέρου γιατί ξοδεύτηκε πολλή ενέργεια στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό. Άρα η ομάδα θα πάρει αυτήν την εβδομάδα τις απαιτούμενες ανάσες, θα καθαρίσει το μυαλό της, θα ξαναμπεί σε φυσιολογικούς ρυθμούς προπόνησης και θα ξαναβρεί τον δρόμο της.
Με μία διαφορά όμως τώρα, ότι η πίεση για τα αποτελέσματα θα είναι πιο έντονη επειδή πλησιάζουμε τα πλει-οφ και λογικά θα αρχίσει και το άγχος, το οποίο θα πρέπει να γίνει δημιουργικό και όχι ασφυκτικό. Κι εδώ στα δύσκολα, πλέον, θα δείξουν οι παίκτες το μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένοι. Τώρα πρέπει να δείξουν χαρακτήρα, να πεισμώσουν και να βάλουν τέλος σε όποιον επιχειρήσει να τους αμφισβητήσει αγωνιστικά. Και δυστυχώς είναι πολλοί εκείνοι που περιμένουν στη… γωνία.
Υ.Γ.1: Μετά τη χθεσινή νίκη του Λεβαδειακού θα τολμούσαμε μία πρόβλεψη, ότι αυτός θα είναι τελικά ο πιο σοβαρός αντίπαλος του ΠΑΣ Γιάννινα για την 1η θέση. Κομπότης είναι αυτός, πάντα ξεπετάγεται από εκεί που δεν τον περιμένεις.
Υ.Γ.2: Είναι δυνατόν κάποιες φορές να μη γίνεσαι προληπτικός; Η πρώτη ήττα της σεζόν ήρθε στη 13η αγωνιστική της Super League 2, σε μια μέρα που οι Βρετανοί ονομάζουν Blue Monday, είναι δηλαδή η πιο καταθλιπτική μέρα όλου του χρόνου και το ρεκόρ ανέπαφης εστίας του Χουτεσιώτη, που έφτασε στα 934 λεπτά, έσπασε ο Λεβαδειακός στο 92’ όπως ακριβώς η ίδια ομάδα είχε σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ του Φώτη Κηπουρού τον Δεκέμβριο του 2010 κερδίζοντας και τότε στις καθυστερήσεις! Τελικά η ζωή κύκλους κάνει… Παρεμπιπτόντως, όταν το 2010 έσπασε εκείνο το ρεκόρ αήττητου του ΠΑΣ Γιάννινα από τον Λεβαδειακό, η ομάδα του Ντεμόλ πήρε διπλό στον Θρασύβουλο και έμεινε για 15 αγωνιστικές αήττητη στο πρωτάθλημα, έχοντας ενδιάμεσα μόνο μία ήττα στο κύπελλο από τον ΠΑΟΚ.
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών, με γενικό σχόλιο ότι αυτή τη φορά, όταν κάποιος έχανε την μπάλα, αντί να γυρίσει να διορθώσει το λάθος του, σταμάταγε κι αυτός και οι γύρω του και κοιτάζονταν απογοητευμένοι. Εικόνα που δεν πρέπει φυσικά να επαναληφθεί.
Λευτέρης Χουτεσιώτης: Σ’ ένα ματς που ουσιαστικά δεν υπήρξε ευκαιρία από τον αντίπαλο έσπασε το ρεκόρ του στα 934 λεπτά, αλλά και οι καραμπόλες δυστυχώς είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Στη φάση του γκολ δεν μπορούσε να κάνει και πολλά, στο υπόλοιπο ματς σχεδόν θεατής, αλλά σε εγρήγορση, όπως φάνηκε σε μία ακόμα έξοδο που χρειάστηκε να κάνει μακριά από την εστία του.
Μιχάλης Μπουκουβάλας: Του βγήκε η κούραση, δεν μπόρεσε να δώσει όσα μπορούσε σ’ ένα τέτοιο ματς που ήταν δύσκολο.
Νώντας Παντελάκης: Στις περισσότερες φάσεις έδωσε δυναμικό «παρών» στην άμυνα.
Τόλης Σκόνδρας: Άτυχος στο μαρκάρισμα στη φάση του γκολ, καθώς η μπάλα δεν σταμάτησε πάνω του, αλλά άλλαξε πορεία και ξεγελάστηκε στη συνέχεια και ο Αποστολόπουλος. Δεν είχε όμως άλλα προβλήματα.
Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Από την πλευρά του ο Λεβαδειακός με Βήχο και Συμελίδη έκανε τις περισσότερες ενέργειες. Ανταποκρίθηκε αρκετά καλά, καθώς δεν προέκυψε τελικά φάση για τους φιλοξενούμενους.
Αλέξανδρος Καρτάλης: Δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος της θέσης, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί πλήρως στον ρόλο του δεύτερου χαφ.
Άγγελος Λιάσος: Τα έδωσε όλα, είχε δεκάδες μονομαχίες, στις περισσότερες βγήκε κερδισμένος και έβγαλε πολύ πάθος. Ένα παιδί με πολύ μεγάλες δυνατότητες εξέλιξης, γιατί έχει και την καλή κάθετη πάσα, αν δεν αναλώνει όλη του την ενέργεια στο να κυνηγάει αντιπάλους παντού στο γήπεδο.
Βλάντσιλαβ Νάουμετς: Ψάχνεται να βρει ξανά τον ρυθμό του μετά τον τραυματισμό του, αλλά ακόμα δεν έχει πλησιάσει καν τα επίπεδα της απόδοσης που είχε με την Κασσιόπη.
Γιώργος Ξύδας: Ήταν σε σταθερά ανοδική πορεία το τελευταίο διάστημα, αλλά δεν «τράβηξε» καθόλου με τον Λεβαδειακό.
Σάντι Κρίζμαν: Απογοήτευσε στο ματς αυτό, κακές επιλογές σε πάσες και τελικές προσπάθειες, χωρίς ενέργεια, αν δεν έπαιρνε την μπάλα στα πόδια δεν είχε το κουράγιο να κυνηγήσει τις φάσεις. Βέβαια υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις που γύρισε και έδωσε κάποιες αμυντικές βοήθειες, αλλά απογοήτευσε στον κύριο χώρο δράσης του.
Ζαν Λέο Μπαπτίστ: Δεν μπορούσε να ολοκληρώσει καμία προσπάθεια, δεν του έβγαινε τίποτα.
ΑΛΛΑΓΕΣ
Γιώργος Παμλίδης: Έδωσε μια σχετική «ζωντάνια» στην επανάληψη, αλλά μπλοκαρίστηκε επιθετικά.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Δεν κατάφερε να ανεβάσει ταχύτητα την ομάδα. Κάποιες φορές που πήγε στο ένας μ’ έναν πέρασε, αλλά δεν είχε συνέχεια η προσπάθειά του και έμεναν τα πάντα ανολοκλήρωτα.
Πίτου Γκαρσία: Τελευταία εμφάνιση για τον Αργεντίνο που «άδειασε» ψυχολογικά το τελευταίο διάστημα και φάνηκε και στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του ότι δεν ήταν το μυαλό του στο ποδόσφαιρο. Καλή του τύχη σε ό,τι κι αν κάνει πλέον στην προσωπική του ζωή.
Προπονητής
Αργύρης Γιαννίκης: Ήταν η πρώτη φορά που καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα από την αρχή του αγώνα και κατάλαβε από το 25’ που πήγαινε το ματς, γιατί ήταν η στιγμή που σήκωσε τρεις παίκτες για ζέσταμα. Έκανε τις δύο πρώτες αλλαγές γρήγορα για να δώσει «φρεσκάδα» και επιθετική πνοή, αλλά ο ΠΑΣ δεν «τράβαγε» με τίποτα χθες. Κράτησε τον Κρίζμαν ως το τέλος, πιθανόν πιστεύοντας ότι ένας τόσο ποιοτικός παίκτης με μία μόνο κίνηση θα μπορούσε να αλλάξει όλο το ματς. Δεν το έκανε ο Κροάτης, δεν δικαιώθηκε και η επιλογή του κόουτς να τον έχει μέσα ως το τέλος. Το κρίσιμο θέμα από εδώ και στο εξής είναι να κρατηθεί η ομάδα ήρεμη και να επανέλθει άμεσα στις νίκες.
