image description

Με αφορμή την πρόσφατη απαγόρευση όλων των εκδηλώσεων στην Περιφέρεια της Ηπείρου μέχρι τις 31 Αυγούστου που συνεπάγεται και την πιθανή απαγόρευση του ULTRA URSA TRAIL των 100 χιλιομέτρων, καθώς και των συνοδευτικών αγώνων θα μπορούσαμε να πούμε τα εξής.

Κατ’ αρχήν η πρώτη αντίδραση των περισσοτέρων, είναι «αφού δεν έγιναν παραστάσεις, πανηγύρια κλπ πως θα γίνει ένας αγώνας με 200 και περισσότερα άτομα;». Εδώ, σε όσους δεν γνωρίζουν το αντικείμενο, πρέπει να εξηγήσουμε κάτι. Μιλάμε για 200 άτομα τα οποία αγωνίζονται σε αγώνα 100 χιλιομέτρων μέσα σε δάση, βουνά, ποτάμια και άλλες απομονωμένες περιοχές όπου συνήθως δεν κυκλοφορεί ψυχή. Γι’ αυτό προπονούνται σωματικά και ψυχικά επί μήνες με στόχο να ανταποκριθούν στον υπεράθλο και να βιώσουν την υπερπροσπάθεια. Ο πρώτος θα τερματίσει σε περίπου 11 ώρες και ο τελευταίος σε περίπου 24. Άρα θα έχουμε στο Μέτσοβο λιγότερους από 20 ανθρώπους την ώρα. Μιλάμε δηλαδή για δρομείς οι οποίοι πρακτικά απέχουν εκατοντάδες μέτρα μεταξύ τους και φτάνουν ένας- ένας σε μια άδεια πλατεία, από όπου θα πρέπει να απομακρύνονται το συντομότερο δυνατόν.

Αν λοιπόν τηρηθούν τα πρωτόκολλα της ΓΓΑ και του ΕΟΔΥ, (βάσει των οποίων έγιναν και γίνονται απροβλημάτιστα δεκάδες αθλητικές διοργανώσεις όπως το πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Κ20) το πραγματικό φορτίο για την περιοχή θα είναι λιγότερο από τα γεμάτα λεωφορεία των 50 ατόμων που συνήθως συνωστίζονται στους τουριστικούς προορισμούς και φυσικά πολύ λιγότερο από ό,τι έχουμε δει σε όλες τις παραλίες.

Η ουσία όμως κατά τη διάρκεια της πανδημίας είναι άλλη. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας κινήθηκαν σύμφωνα με τον νόμο (π.χ. εμείς όλοι που υπακούσαμε και κλειστήκαμε σπίτια μας, που βγήκαμε με sms, που φοράμε μάσκα και που κρατάμε αποστάσεις όσο μπορούμε). Υπάρχουν διοργανωτές που κινήθηκαν νόμιμα (πήραν τις άδειες που τους ζητήθηκαν, ακολούθησαν τα πρωτόκολλα που τους επιβλήθηκαν και ακολούθησαν τις εντολές που τους δόθηκαν). Και υπάρχουν και οι παράνομοι. Αυτοί που συνωστίστηκαν σε παραλίες, συναυλίες και μπαρ, που δεν έβαλαν μάσκα και δεν τήρησαν κανένα μέτρο κοινωνικής αποστασιοποίησης και ατομικής ευθύνης. Και φυσικά εξίσου παράνομοι είναι και όσοι τους το επέτρεψαν αυτό καλύπτοντας τους με την ατιμωρησία.

Και έρχονται σήμερα και συμφωνούν ΟΛΟΙ οι παράνομοι, τώρα που έγινε η δουλειά τους, και κάνανε τις διακοπές τους, και δούλεψαν τον Δεκαπενταύγουστο χωρίς όριο και χωρίς έλεγχο, εις βάρος της δημόσιας υγείας, να τιμωρηθούμε εμείς οι νόμιμοι στο όνομα των προβλημάτων που αυτοί δημιούργησαν.

Πλέον δεν μπορεί κανείς με ασφάλεια να πει τι είναι λάθος και τι σωστό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε όλο αυτό που ζούμε δεν υπάρχει πλέον κανένα ηθικό έρεισμα.