Έκανε ένα μεγάλο πισωγύρισμα ο ΠΑΣ Γιάννινα στις τελευταίες αγωνιστικές και θυμίζει τις αρχές του πρωταθλήματος που είχε μια πολύ κακή πορεία με χαμηλή βαθμολογική συγκομιδή. Δεν θα συμφωνήσουμε με κάποιους που λένε ότι στην ουσία ποτέ τίποτα δεν άλλαξε, γιατί αν δεν άλλαζε τίποτα, τότε θα ήμασταν πολύ πιο κάτω βαθμολογικά, πιο κάτω και από τον Λεβαδειακό. Η ομάδα είχε βρει έναν βηματισμό μετά το Μουντιάλ, είχε έναν τρόπο να παίρνει αποτελέσματα και απομακρυνόταν από τους διώκτες της. Δεν είχε σημασία το πόσο καλή μπάλα βλέπαμε, αρκεί να περνούσε τον… σκόπελο για να σωθεί με κάποιον τρόπο, ώστε να ανασυντάξει τις δυνάμεις της από Ιούλιο.
Ακούμε με προσοχή τα όσα λέγονται για το ότι δεν υπάρχει plan B από τον προπονητή σε ματς που στραβώνουν ή δεν υπάρχει καλή διαχείριση στη διάρκεια των αγώνων αυτών. Ισχύει αυτό, αν και υπήρξαν και 8 κερδισμένοι βαθμοί από ματς που η ομάδα κυνηγούσε στο σκορ, άρα εκεί κάτι έγινε καλά. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένα ερώτημα από κάποιους, γιατί δεν αλλάζει σύστημα, να παίξει με 4-4-2;
Ίσως να φταίμε κι εμείς που αυτά τα πράγματα τα θεωρούμε αυτονόητα και ότι τα ξέρει ο κόσμος ή τα παρακολουθεί ανελλιπώς μέσα από το καθημερινό ρεπορτάζ. Απλά θα θυμίσουμε σχετικά με τους επιθετικούς τα εξής. Ο Κόντε τραυματίστηκε πάλι νωρίς φέτος, ο Λέο ήρθε τραυματίας και ακόμα και τώρα αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα , ο Ροσέρο έμεινε πάνω από 2 μήνες τραυματίας και έχασε τη φόρμα του, ο Παμλίδης ήταν εκτός 1,5 μήνα και τώρα συνέρχεται, ο Σταματελόπουλος είναι ακόμα με την… αύρα της Β’ Εθνικής και ο Μπάλαν ήρθε Σεπτέμβριο, οπότε μέχρι να δέσει με κάποιον περνούσε ο χρόνος και σχεδόν ποτέ δεν ήταν κάποιος διαθέσιμος για να τον «ταιριάξει» ως δίδυμο μαζί του ο κόουτς.
Θα πει κάποιος «ο Στάικος είναι ο προπονητής, ας βρει εν πάση περιπτώσει κάποια λύση». Απόλυτα σωστή άποψη και έχουμε συνηθίσει στον ΠΑΣ Γιάννινα η ανάγκη να γεννάει ευκαιρίες σ’ αυτήν την ομάδα. Αρκεί να μην λείπουν -εκτός από τους επιθετικούς- ταυτόχρονα και οι βασικοί χαφ και ένας από τους βασικούς σέντερ μπακ. Κάπου υπάρχει κι ένα όριο στο πόσα μπορείς να διορθώσεις ταυτόχρονα.
Όσον αφορά την αλλαγή του Τζίνο με τον Τζίμα στο 91’, προφανώς δεν ήταν αλλαγή κάποιας σκοπιμότητας, αλλά αναγκαστική, αφού ο Τζίνο είχε χτυπήσει σε προηγούμενη φάση και δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Εκεί που μπορεί όντως να γίνει μία κριτική στον κ. Στάικο είναι μόνο στην ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας. Ok, διαλύθηκε το σύμπαν το τελευταίο δίμηνο με τους συνεχείς τραυματισμούς, αλλά δεν είδε ποτέ κανένας την ομάδα να μπαίνει για μάχη κι ας τη χάσει. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό απ’ όλα, ότι οι παίκτες δεν φαίνονται πλήρως συνειδητοποιημένοι για το τι διακυβεύεται.
Δεν θα πάμε στα υψηλότερα κλιμάκια ευθυνών, γιατί τα λάθη του σχεδιασμού είχαν επισημανθεί όταν έπρεπε. Τώρα την πιο μεγάλη σημασία έχει η υγεία του κ. Χριστοβασίλη. Έχει αφεθεί στη μοίρα της όμως η ομάδα και κάτι πρέπει να γίνει.
Τελικά, όπως λέει και ο νόμος του Μέρφι, «όταν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει». Και στον ΠΑΣ πήγαν όλα στραβά από την αρχή, αλλά ελπίζουμε όχι ως και το τέλος. Κάποια στιγμή η ομάδα πρέπει να βγει από τη σπείρα που τη φέρνει γύρω-γύρω από το ίδιο πρόβλημα.
Κριτική παικτών δεν θέλουμε να κάνουμε μετά από τέτοιες αποκαρδιωτικές ήττες. Υπάρχουν κάποιοι που όντως καταλαβαίνουν τι γίνεται και παλεύουν, υπάρχουν οι αγχωμένοι και υπάρχουν και όσοι απλά διεκπεραιώνουν τα ματς. Πρέπει η ομάδα να καθίσει να θυμηθεί τι άλλαξε στον Β’ γύρο και έπαιρνε βαθμούς, τι έκανε τότε καλά, τι δεν κάνει τώρα, να πιστέψει στον εαυτό της και να λύσει το πρόβλημα που δημιούργησε η ίδια.
Υ.Γ.: Ο κόσμος έδωσε εντυπωσιακό «παρών» το Σάββατο. Ήταν μια μεγαλειώδης παρουσία και κυρίως είδαμε εκατοντάδες μικρά παιδιά! Δυστυχώς έφυγαν όλα πικραμένα. Ας βρουν, λοιπόν, οι παίκτες το κίνητρο και γι’ αυτόν τον κόσμο που τώρα στα δύσκολα ήρθε να τους στηρίξει, αλλά και γι’ αυτά τα παιδάκια που όλοι οι γονείς πασχίζουν να τα κάνουν μόνο ΠΑΣ και τίποτα άλλο.
Υ.Γ.2: Ο ΟΦΗ ούτε τελείως αδιάφορος κατέβηκε, αλλά ούτε έκανε γελοιότητες με τραυματισμούς, ψευτοτσαμπουκάδες, σκληρά μαρκαρίσματα να «καθαρίσουμε» κανέναν, ούτε έβγαλε κανέναν υπέρμετρο ζήλο. Πάνω-κάτω στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ατρόμητος με τον Λεβαδειακό. Οι άλλοι δύο να δούμε τι ρόλο βαράνε…
Υ.Γ.3: Σε κάθε αναδιάρθρωση και αλλαγή αριθμού ομάδων που ανεβοκατεβαίνουν την κατηγορία, πρώτος ο ΠΑΣ Γιάννινα δηλώνει «εθελοντής» να πέσει. Τι μούντζα έχει φάει αυτή η ομάδα;
