Κι άλλα εύκολα ματς είχε φέτος ο ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά δεν διέλυσε κανέναν αντίπαλο. Κάποια τα κέρδισε με την ψυχή στο στόμα και σε κάποια είχε βαθμολογικές απώλειες. Εκ των πραγμάτων δηλαδή, το εμφατικό 2-4 επί της Καβάλας αποτελεί μία σχετική πρόοδο, ως προς το ποδόσφαιρο κυριαρχίας, τη δημιουργία φάσεων και την αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα. Δυστυχώς όχι ακόμα ως προς την αμυντική συμπεριφορά, η οποία παραμένει προβληματική. Και ο βασικός λόγος είναι ότι, όταν θες να παίξεις φουλ επίθεση, χρειάζεσαι γρήγορα στόπερ και καλό αμυντικό τρανζίσιον για να μην τρως αντεπιθέσεις. Αυτό είναι προφανές ότι θέλει ακόμα πολλή δουλειά. Και είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν διορθώνεται εκ των έσω και ότι εκεί πρέπει να αποκτηθεί γρήγορος στόπερ τον Ιανουάριο.
Πάντως, η Καβάλα ήταν η πιο αργή ομάδα που αντιμετώπισε ως τώρα ο ΠΑΣ Γιάννινα, με παίκτες χαμηλής ποιότητα που πήγαιναν δεύτεροι στην μπάλα και αδυνατούσαν να χαλάσουν το passing game του ΠΑΣ. Οπότε, για τους παίκτες του Γκαλεάνο θα λέγαμε ότι ήταν μια πολύ καλή προπόνηση στο νέο στυλ παιχνιδιού και με πιο γρήγορες πάσες και συνδυασμούς αυτήν τη φορά. Που σημαίνει ότι αρχίζει να βγαίνει ένας αυτοματισμούς κινήσεων.
Εξίσου σημαντικό με τα παραπάνω, είναι και η πρώτη φορά που λειτούργησε φέτος η αριστερή πλευρά του ΠΑΣ, παίζοντας κανονικό ποδόσφαιρο για πρώτη φορά μετά τα καλοκαιρινά φιλικά και τα εύκολα ματς του κυπέλλου. Η παρουσία του Λώλη έδωσε ξανά ισορροπία στο παιχνίδι της ομάδας από τα πλάγια. Συμπτωματικό; Θέμα μέρας του Λώλη; Πάντως και με τον ΠΑΟΚ Β’ έβγαλε μάτια και με τον Διαγόρα στάθηκε καλά αυτά τα 10-15 λεπτά που έπαιξε. Είναι αυτό που λέμε ότι «άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά», γιατί όσο ήταν στην αφάνεια δεν σταμάτησε να δουλεύει ούτε απογοητεύτηκε, αλλά περίμενε να μπει και να δείξει ποιος είναι.
Αυτά προκύπτουν ως συμπέρασμα στην παρούσα φάση, μετά τα ματς με Διαγόρα και Καβάλα. Δεν λέει κανείς ότι σίγουρα ο ΠΑΣ θα είναι ακόμα καλύτερος με την ΑΕΛ, αλλά δεν μπορεί να αποκλείσει κιόλας ότι θα πάει εκεί και θα δείξει ότι είναι υπολογίσιμος αντίπαλος. Η εβδομάδα που διανύουμε, όμως, είναι πολύ κρίσιμη για να αναλωθούμε σε τέτοια διλήμματα. Κόσμος και παίκτες πρέπει να μείνουν ενωμένοι, να συνεχιστεί αυτή η «χημεία» που βλέπουμε μετά τα ματς και να αφήσουμε για μερικές μέρες την εσωστρέφεια. Ίσως το Σάββατο να παίζεται το αν θα έχει ενδιαφέρον το υπόλοιπο της σεζόν.
Υ.Γ.: Τουλάχιστον με την ΑΕΛ μία φόρμα με το σήμα και το όνομα της ομάδας για να κάνει δηλώσεις ο προπονητής ρε παιδιά. Πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί έστω μία φόρμα; Πρέπει ο ΠΑΣ να πάει στην Λάρισα και να καταλάβουν οι άλλοι ότι πήγε ομάδα που πριν 6 μήνες έπαιζε στη Super League και όχι στο Β’ τοπικό…
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Βασίλης Αθανασίου: Στο πρώτο γκολ αλλάζει πορεία η μπάλα πάνω στον Τζίνο γι’ αυτό και μένει «άγαλμα», ενώ κάνει και μια μεγάλη ενστικτώδη απόκρουση στο 75’ . Στο φινάλε δύσκολο να αποφευχθεί το γκολ αφού ο επιτιθέμενος έχει όλη την εστία μπροστά του να σημαδέψει.
Κάρλες Σόρια: Δεν φάνηκε ιδιαίτερα στο ματς, μετά από μια μεγάλη σειρά αγώνων που έπρεπε να σηκώσει όλο το βάρος της επιθετικής ανάπτυξης. Το αν αυτό είναι καλό ή κακό θα δείξει, πάντως χθες δεν αποτέλεσε πρόβλημα.
Μάκης Μπακαδήμας: Πιο γρήγορος αμυντικός από Ρίντερ και Σομποτσίνσκι, μαχητικός όπως πάντα, πρέπει να βρεθεί όμως καλύτερη «χημεία» και να λειτουργήσει συνολικά καλύτερα η άμυνα.
Τιμ Ρίντερ: Έπαιξε μπροστά από τους δύο στόπερ για να οργανώσει και κάπως το παιχνίδι της ομάδας, πέρα από το κινείται κάθε φορά προς την μπάλα. Ένας ρόλος που ίσως να ταιριάζει περισσότερο στον Αζίζ. Τηρουμένων των αναλογιών με τον αντίπαλο που είχε ο ΠΑΣ, ήταν μια καλή εμφάνιση για τον Γερμανό.
Γιαν Σομποτσίνσκι: Ο Πολωνός δεν διανύει περίοδο φόρμας, στο δεύτερο γκολ κάνει λάθος και δεν διώχνει καλά την μπάλα σε πρώτο χρόνο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η φάση. Χρωστάει ένα καλό ματς και πρέπει να το κάνει με την ΑΕΛ.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Ήρθε με μεγάλη όρεξη στον ΠΑΣ Γιάννινα, το αποδεικνύει, είναι πολύ κινητικός, βρίσκει ρυθμό εβδομάδα με την εβδομάδα, βρίσκει ρόλο και είδαμε ωραίες κινήσεις μέσα στο γήπεδο, βρισκόταν παντού, δεξιά, αριστερά, στον άξονα, μέσα στην περιοχή, γύρω από την περιοχή, πραγματικά ήταν ασταμάτητος! Το πρώτο γκολ είναι υπέροχο, το δεύτερο δείχνει πόσο μέσα στις φάσεις είναι, ενώ παραλίγο να δώσει και ασίστ, αν ο Αστράς δεν είχε κάνει την τρομερή απόκρουση σε σουτ του Λώλη στο β’ ημίχρονο.
Φεντερίκο Τζίνο: Όπως πάντα με πολλά τρεξίματα και διάθεση να προσφέρει στην ομάδα. Ακόμα κι αν σε 2 μήνες δεν βρίσκεται στον ΠΑΣ, γιατί λήγει το συμβόλαιό του, τουλάχιστον τιμάει μέχρι την τελευταία στιγμή το συμβόλαιο που έχει.
Φώντας Πάνος: Καθιερώθηκε το τελευταίο διάστημα αριστερό μπακ με δεξί πόδι. Βγάζει μια ωραία συνεργασία με τον Λώλη στο πρώτο γκολ. Από εκεί και πέρα είναι μία λύση ανάγκης για τα αριστερά και ό,τι μπορεί κάνει.
Μόριτζ Χάινριχ: Δοκιμάστηκε σ’ έναν ακόμα ρόλο, μετά απ’ αυτούς τους εξτρέμ και του αριστερού μπακ. Έπαιξε δίπλα στο Τζίνο στο 4-1-4-1 και έδειξε να είναι μία θέση που μπορεί να προσφέρει, γιατί και τρεξίματα έχει και καλή πάσα. Στο 4-1 βγάζει εξαιρετική κάθετη στον Λώλη.
Στέφαν Σέποβιτς: Μία φορά τροφοδοτήθηκε, το γκολ το έκανε. Είναι πιο πολύ παίκτης περιοχής που περιμένει την μπάλα. Χρήσιμο κι αυτό, αν έχεις παίκτες να κάνουν όλες τις άλλες δουλειές, όπως είχε ο Σέποβιτς όλη την τετράδα που έπαιξε πίσω του.
Αλέξανδρος Λώλης: Μας θύμισε την εποχή που έπαιζε στις υποδομές του ΠΑΣ και ήταν παίκτης «ορχήστρα» με πολλές ασίστ και πολλά γκολ. Μακάρι να υγιής πρώτα απ’ όλα για να διατηρήσει τον ρυθμό του και από εκεί και πέρα μακάρι να μπορέσει να συνεχίσει σ’ αυτό το επίπεδο απόδοσης. Τρεις ασίστ κι ένα γκολ αυτομάτως τον κάνουν MVP του αγώνα.
Αλλαγές
Μπατίστ Λέο: Η φάση που πάει να βγει τετ α τετ και χάνει το κοντρόλ έξω από την περιοχή, είναι αυτό που περιγράφει όλη την παρουσία Λέο φέτος. Εκεί που λες ότι θες έναν τέτοιο παίκτη που μυρίζεται το λάθος, που μπορεί να κλέψει μπάλα και να βγει στην αντεπίθεση, εκεί συνειδητοποιείς ότι στο τέλος κάτι θα συμβεί για να μην τελειώσει σωστά τη φάση. Πρέπει να δουλέψει εντατικά να διορθώσει αυτό το πράγμα.
Βασίλης Αθανασίου: Μικρός ο χρόνος για να κριθεί
Μάτους Μπεγκάλα: Μπορούσε να φορτσάρει λίγο παραπάνω και να τρέξει περισσότερο.
Ιάσονας Κύρκος: Μικρός ο χρόνος να κριθεί.
Λεωνίδας Μίνα: Μικρός ο χρόνος να κριθεί.
Προπονητής
Αριέλ Γκαλεάνο: Η ομάδα προσπαθεί να παίξει κάτι πιο ελκυστικό στο μάτι του φιλάθλου, κάτι πιο ουσιαστικό όσον αφορά το αποτέλεσμα. Έχουμε ακόμα δρόμο για να γίνει πιο παραγωγική σε φάσεις και ακόμα πιο «σφιχτή» αμυντικά. Το ματς με την ΑΕΛ θα είναι σίγουρα αυτό που θα μας δείξει το πόσο καλά αναλύει με τους συνεργάτες του τον αντίπαλο, αλλά και πόσο καλά διαχειρίζεται το ρόστερ.
