Ισοπαλία με τον Βόλο και ο ασκός του Αιόλου φαίνεται να έχει ανοίξει για τα καλά στον ΠΑΣ. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η ομάδα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, ακόμη και του πιο αισιόδοξου οπαδού, και δικαιώνονται οι φόβοι και αμφιβολίες που υπήρχαν το καλοκαίρι, τόσο για την στελέχωση της ομάδας όσο και για την ενίσχυση της.
Σίγουρα κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών, αλλά κάπου εδώ ισχύει ο νόμος του ποδοσφαίρου που λέει ότι ο προπονητής είναι ο βασικός υπεύθυνος μιας κακής πορείας, ανεξάρτητα αν αυτό είναι δίκαιο ή όχι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κόουτς Στάικος κλήθηκε να συνεχίσει την πετυχημένη πορεία των προκάτοχων του έχοντας την πλήρη στήριξη της διοίκησης. Η στήριξη όμως όπως φάνηκε τελικά ήταν σε καθαρά επίπεδο διατήρησης της θέσης του κι όχι στην αναγκαία ενίσχυση του αγωνιστικού τμήματος, μιας και οι προσθήκες που έγιναν επί των ημερών του δεν έχουν καμία σχέση με αυτές των προηγούμενων χρόνων . Κι από εδώ ξεκινάει το πρόβλημα, και η ευθύνη της διοίκησης, μιας και τα …”κοκόρια”, σταμάτησαν να γεννούν, αλλά και να λαλούν!
Η ευθύνη του προπονητή ορίζεται, υπό όρους, στο ότι δεν φαίνεται να υπάρχει βελτίωση στην απόδοση της ομάδας, έστω κι αν ηττάται, αλλά και εξέλιξη σε κάποιον ποδοσφαιριστή της. Υπάρχουν φυσικά ευθύνες και στο επιτελείο του, που εκτός του πολύπειρου προπονητή φυσικής κατάστασης, οι υπόλοιποι δεν έχουν παραστάσεις από υψηλό επίπεδο. Οι όροι, βέβαια, ορίζονται και στο κατά πόσο υπάρχει το ταλέντο ώστε να σημειωθεί βελτίωση στην εξέλιξη. Υπάρχει δηλαδή και το “ταβάνι”, το οποίο δεν ξεπερνιέται στη μετριότητα.
Ανεξάρτητα από αυτά, ο κόουτς μέχρι πρόσφατα δήλωνε την ευχαρίστησή του για την απόδοση των ποδοσφαιριστών του, καλύπτοντας τις όποιες ευθύνες είχαν για τα αρνητικά αποτελέσματα, επιδεινώνοντας έτσι όμως ο ίδιος το αρνητικό σε βάρος του κλίμα, μιας και αν οι παίχτες ατομικά ήταν καλοί, τότε ομαδικά τι έφταιγε και έχαναν; …ενώ αν ήταν ευχαριστημένος από την απόδοσή τους στις ήττες, τότε τι θα έπρεπε να είναι στις νίκες;…
Αν το δει κάποιος από την πλευρά του κόουτς, αυτός , σαν επαγγελματίας, καλά έκανε, διατηρούσε κλίμα χωρίς εντάσεις και ήταν το τείχος προστασίας για όλους. Γι’ αυτόν όμως ποιο ήταν το τείχος;…
Αν το δει από την πλευρά της διοίκησης, κι αυτή καλά έκανε, εφόσον από την στιγμή που ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων στήριζε τον προπονητή δεν είχε λόγο παρέμβασης, μιας και καλυπτόταν από τις δηλώσεις της, πιστεύοντας στην τελική δικαίωση του σχεδιασμού της. Αφού όλοι καλοί, όλα καλά και θα ερχόταν και τα καλύτερα.
Όλα αυτά όμως μέχρι τον αγώνα με τον Βόλο. Μετά και από αυτό το άσχημο αποτέλεσμα η αγανάκτηση και οι αποδοκιμασίες των φιλάθλων του ΠΑΣ, τόσο στον προπονητή όσο και στον πρόεδρο με τα “φύγε” και “πούλα φύγε” αντίστοιχα για τον καθένα, να είναι τα κυρίαρχα συνθήματα, δεν ήταν δυνατόν κανείς τους πλέον να συνεχίσει να πιστεύει στα δίκια του και από τις δηλώσεις τους φάνηκε ότι τελικά δεν ήταν όλα τόσο καλά, όσο έδειχναν ότι πίστευαν.
Αποτέλεσμα αυτών των αποδοκιμασιών ήταν να θέσει ο κόουτς την παραίτησή του στην διάθεση της διοίκησης.
Από εκείνη την στιγμή και μετά όμως το θέμα δεν ήταν πλέον ο συγκεκριμένος προπονητής, αλλά κατά πόσο η διοίκηση μπορούσε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των δεδομένων που προέκυπταν από τους πραγματικούς λόγους που ανάγκασαν τον προπονητή σε παραίτηση, όπως επίσης και στην επόμενη μέρα χωρίς αυτόν, σε περίπτωση που επέμενε ή επιμείνει στην παραίτηση του στο επόμενο άσχημο αποτέλεσμα.
Και απ’ ό,τι συμπεραίνεται από μια πιο σχολαστική ανάγνωση της ανακοίνωσης της ΠΑΕ, όπου υπάρχει δέσμευση για ενίσχυση σε όλα τα επίπεδα, πλην του κόουτς, στον οποίο εκφράζεται πλήρης στήριξη, οι λόγοι της παραίτησης δεν ήταν μόνο οι αποδοκιμασίες, αλλά και το παρόν έλλειπες δυναμικό της ομάδας.
Εν κατακλείδι…
Τα δεδομένα πλέον είναι ότι ο προπονητής ανέλαβε τις ευθύνες που του αναλογούν και παραιτήθηκε.
Η διοίκηση, με ανακοίνωση της, δεν έκανε δεκτή την παραίτηση του και αποδεχόμενη το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης, εφόσον αναγνωρίζει ότι έγιναν λάθη που δεν χρεώνει στον προπονητή, μιας και εξακολουθεί να τον στηρίζει, παραδεχόμενη συγχρόνως ότι ο σχεδιασμός της δεν απέδωσε και η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, για την οποία δεσμεύθηκε.
Οι ευθύνες αναλήφθηκαν, το πρόβλημα εντοπίσθηκε, η λύση αναμένεται κι αυτή είναι η δηλωθείσα “ενίσχυση σε όλα τα επίπεδα”, αρκεί η ενίσχυση να μην έχει καμία σχέση με την καλοκαιρινή και την λογική που πραγματοποιήθηκε αυτή.
Αυτή δε η λύση μόνο από την σημερινή διοίκηση μπορεί να δοθεί και αυτό επιβάλλεται, μιας και μόνο αυτή έχει το χρονικό περιθώριο και κυρίως την υποχρέωση να την πράξει, οπότε τα “πούλα φύγε” δεν έχουν κανένα νόημα.
Και πωλητήριο να δημοσιοποιηθεί αύριο για την ομάδα, δεν είναι σίγουρο πως θα βρεθεί άμεσα αγοραστής, αλλά και να βρεθεί δεν είναι δυνατόν να αναλάβει άμεσα την ομάδα. Πέραν του ότι υπάρχει και ο κίνδυνος περιπτώσεων Παναιτωλικού-Καμίνσκι, μια δήλωση πώλησης την συγκεκριμένη χρονική στιγμή μόνο πανικό θα έδειχνε, αλλά και ανασφάλεια θα δημιουργούσε στο τμήμα.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να φύγουν όλοι, με την σιγουριά του ότι ο ΠΑΣ είναι μαγαζί γωνία και αυτού του είδους τα μαγαζιά δεν χάνονται. Χάνονται και το παρελθόν μας το έχουν διδάξει αυτό τα χαμένα πέτρινα χρόνια του ΠΑΣ στα χωράφια της Γ’ και στην ανυπαρξία της Β εθνικής.
Η ανακοίνωση -δέσμευση, δείχνει ότι υπάρχει και διάθεση και δυνατότητα ενίσχυσης από τους σημερινούς ιδιοκτήτες. Ίδωμεν.
Υ.Γ .1: Θα πρέπει να απασχολήσει, μεταξύ των άλλων, τον πρόεδρο κατά πόσο είναι σωστό ο προπονητής, λογικά με τις ευλογίες της διοίκησης, γιατί μέλος της ΠΑΕ τον έφερε σε επαφή, να οδηγείται σε αναγκαστικό διάλογο με φιλάθλους, παρουσία των ποδοσφαιριστών, παραγόντων, δημοσιογράφων και όποιου έτυχε να είναι εκεί, δεχόμενος ερωτήσεις επί παντός, την στιγμή που λίγο πριν είχε δηλώσει στην συνέντευξη τύπου το τι επρόκειτο να πράξει. Δηλαδή, νομιμοποιείται μετά από κάθε άσχημο αποτέλεσμα η δημόσια απολογία του προπονητή;…και φυσικά γι’ αυτό μόνο οι φίλαθλοι δεν μπορεί να ευθύνονται, που και αυτή την φορά είχαν αξιοπρεπή συμπεριφορά.
Υ.Γ.2: Αν η ομάδα δεν καταφέρει να πετύχει θετικό αποτέλεσμα με τον ΟΦΗ, τότε η παραμονή του κόουτς δεν μπορεί να συνεχισθεί, όσο κι αν το επιθυμεί η διοίκηση. Και αυτό γιατί αν συνεχίσει, εν όψει και των δύσκολων επόμενων αγωνιστικών και του ότι άμεσα δεν μπορεί να υπάρξει ενίσχυση, η ομάδα θα καταρρεύσει αν δεν γίνει κάτι που μπορεί να επιφέρει έστω και μια νότα αισιοδοξίας, αλλά και ο ίδιος θα κινδυνεύει να καταστρέψει το όνομά του στον χώρο, με ό,τι καλό πέτυχε μέχρι σήμερα και αξίζει συγχαρητηρίων γι’ αυτό. Κι αυτό δεν του αξίζει… Ο Στάικος δεν είναι κακός προπονητής και το μέλλον του ανήκει, αλλά κανείς προπονητής σε καμία ομάδα δεν μπορεί να παραμένει στον πάγκο της μετά από εννιά συνεχόμενες ήττες και να έχει την αποδοχή του κόσμου…
