Το θέαμα που προσφέρει πλέον ο ΠΑΣ Γιάννινα στο γήπεδο είναι πολύ κατώτερο των προσδοκιών και δεν έχει να κάνει με το αν η ομάδα μπορεί ή όχι να ακολουθήσει τον ρυθμό της ΑΕΛ, αλλά έχει να κάνει με το αν βλέπουμε κάτι που να ικανοποιεί έστω ως προσπάθεια το αισθητήριο του φιλάθλου.
Η έννοια της βελτίωσης-εξέλιξης της ομάδας από αγωνιστική σε αγωνιστική δεν είναι πλέον τόσο ευδιάκριτη, όσο κι αν διατείνεται ο κ. Πομς ότι είμαστε στο ξεκίνημα αυτής της προοδευτικής εξέλιξης. Ο ΠΑΣ έμαθε ένα πλάνο νωρίτερα το καλοκαίρι, το αφομοίωσε άριστα στα φιλικά, ήρθαν μετά κάποιοι άλλοι παίκτες και είναι σαν να ξεκινήσαμε από την αρχή. Ακόμα και οι στατικές φάσεις δεν εμπεριέχουν κάποια «κομπίνα», όπως στην περίοδο της προετοιμασίας, αλλά συνεχίζουμε να βλέπουμε γεμίσματα στην περιοχή από κόρνερ και φάουλ.
Εντάξει, μετά από… 500 σέντρες στα 3 τελευταία παιχνίδια, στατιστικά θα μπουν και γκολ με αυτόν τον τρόπο, όπως μπήκε με τον Σομποτσίνσκι. Αλλά αυτός ο τρόπος παιχνιδιού θα φέρνει νίκες μόνο ως εξαίρεση που θα επιβεβαιώνει τον κανόνα. Και ο κανόνας είναι ότι με γιόμες δεν κερδίζεις.
Η μόνη δικαιολογία για όλο αυτό είναι, ότι πέφτοντας η ομάδα κατηγορία δεν έχει καταφέρει ακόμα να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο απέναντι σε κλειστές άμυνες και αναγκάζεται να πάει στην κλασική «συνταγή» για παιχνίδι από τα πλάγια με σέντρες. Κάτι που ακόμα και ο Ολυμπιακός έπαθε φέτος στον αγώνα του με τον Παναιτωλικό, έχοντας τον ακραίο αριθμό των 70 σεντρών με μόνο 4 τελικές στην εστία, ενώ και χθες με τον Λεβαδειακό ξεπέρασε τα 40 γεμίσματα!
Που οφείλεται αυτό το στυλ παιχνιδιού που δεν αρέσει στην πλειοψηφία του κόσμου; Προφανώς στην έλλειψη δημιουργικού χαφ. Πάντως, η γενική φιλοσοφία του Πομς είναι να πάει σε άμεσο παιχνίδι, χωρίς εξαντλητική κυκλοφορία της μπάλας, γιατί μπορεί να γίνει ένα εύκολο λάθος στο κέντρο του γηπέδου και ο αντίπαλος να βγάλει αντεπίθεση με 2 πάσες.
Γι’ αυτό θέλει λίγες πάσες στον άξονα, αμέσως μετάβαση της μπάλας στα πλάγια, ίσως εκεί έναν συνδυασμό των μπακ με τους εξτρέμ, γέμισμα και τελική προσπάθεια ή γέμισμα και κερδισμένη δεύτερη μπάλα με προοπτικές να γίνει ένα σουτ σε δεύτερη επίθεση. Αν η φάση τελειώσει, ακολουθεί πρέσινγκ έξω από την περιοχή σχεδόν σε όλο το ματς και όχι ανά διαστήματα, κάτι που απαιτεί υψηλές αντοχές από το ρόστερ και πολλά τρεξίματα.
Αυτό έχει σχεδιάσει και αυτό θέλει ο προπονητής. Ωστόσο, η άψογη εκτέλεση αυτής της φιλοσοφίας, με το ρόστερ που έχει ο ΠΑΣ Γιάννινα δεν κατέστη ακόμα εφικτή. Τα μπακ δεν είναι γρήγορα για να πηγαίνουν «σφαίρα» πάνω-κάτω, τα overlap που βλέπαμε στα φιλικά να κάνουν οι Σόρια και Λούπας και να παίζουν το 1-2 με Αθανασίου και Χάινριχ αντίστοιχα, σταμάτησαν, οι στόπερ είναι αργοί για να υποστηρίξουν με ασφάλεια ένα μόνιμο ανέβασμα στο κέντρο του γηπέδου και ο ΠΑΣ τρώει “πλάτες” και αντεπιθέσεις, ενώ ο Σέποβιτς και ο Μάντζης πολύ δύσκολα θα πάρουν την μπάλα στη γεμάτη περιοχή από 6-7 αμυντικούς. Και γενικά ο ΠΑΣ δεν διακρίνεται για την ατομική ποιότητα των παικτών του, αν εξαιρέσουμε τον Μάντζη που λόγω αυτής δίνει βαθμούς στην ομάδα.
Δεν είμαστε προπονητές για να προτείνουμε λύση στο πρόβλημα, αλλά το σίγουρο είναι ότι ο ΠΑΣ θα δυσκολευτεί να φτάσει χωρίς άλλες γκέλες ως τον Ιανουάριο, αν δεν βρει τρόπο να φτιάχνει πιο κλασικές ευκαιρίες, παίζοντας ένα άλλου τύπου ποδόσφαιρο. Υπάρχει, βέβαια, μία πιθανότητα να δούμε αυτό το κάτι άλλο, αλλά πότε; Παίζοντας με ομάδες που δεν κλείνονται πίσω. Άρα μιλάμε μόνο για ΑΕΛ, Ηρακλή και ΠΑΟΚ Β’. Με τους άλλους αντιπάλους πρέπει να βρεθεί άλλος τρόπος να ξεκλειδώσουν οι άμυνές τους.
Υ.Γ.1: Η Παρασκευή δεν είναι για μπάλα, το απέδειξε η προσέλευση στο γήπεδο που ήταν τραγική.
Υ.Γ.2: Αν πρέπει ο Πομς να αλλάξει στο ματς επιθετικό, δεν μπορεί η σκέψη να είναι ο Μάντζης που με μισή φάση βάζει γκολ και όχι ο Σέποβιτς που ακόμα δεν έχει ακουμπήσει την μπάλα. Η αντίδραση του κόσμου ήταν πολύ έντονη, έστω κι αν από λάθος ακούστηκε από τα μεγάφωνα το όνομα του Μάντζη στην αλλαγή του 80′.
Υ.Γ.3: Το πρόβλημα της δημιουργίας φάσεων είναι φανερό ότι έχει προβληματίσει τον Πομς και τουλάχιστον ψάχνει να βρει πως θα βελτιώσει την κατάσταση, αλλάζοντας πρόσωπα και σχηματισμό. Η ιδέα να παίξει ξανά με δύο φορ στην επίθεση κι έναν χαφ από πίσω τους σε 3-4-1-2 δεν είναι καθόλου κακή, αλλά αν δεν κάνει παιχνίδι αυτό το «δεκάρι» και η μπάλα συνεχίζει να πηγαίνει στα πλάγια για σέντρα από τον Σόρια, παραμένει ένας σκέτος σχηματισμός, με φιλοσοφία που ακυρώνει την ύπαρξη του «υποτιθέμενου» δεκαριού. «υποτιθέμενου», γιατί κλασικό δεκάρι δεν είναι ούτε ο Χάινριχ, ούτε ο Αθανασίου που έπαιξαν εκεί με τη Νίκη Βόλου, ούτε ο Νικολιάς που έπαιξε με τον Καμπανιακό. Αν «κουμπώσει» κάποιος άλλος παίκτης εκεί (Αζίζ; Κύρκος; Λώλης;) ίσως να είναι το «μυστικό» της αλλαγής παιχνιδιού του ΠΑΣ.
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Βασίλης Αθανασίου: Παραμένει σταθερός και παρότι το γκολ που δέχτηκε θεωρητικά πιάνεται, πάντα για τους τερματοφύλακες στα τετ α τετ από πλάγια θέση πρώτο μέλημα είναι να κλείνουν την γωνία τους και απλώς μετά ελπίζουν ότι το διαγώνιο πλασέ θα είναι άστοχο.
Μόριτζ Χάινριχ: Δεν τον βοηθάει η θέση να δείξει πράγματα στον αγωνιστικό χώρο, αφού είναι παίκτης που μπορεί να πατήσει στην αντίπαλη περιοχή και να κάνει τελική προσπάθεια. Παίζοντας ως μπακ-χαφ απενεργοποιείται σε μεγάλο βαθμό η επιθετική του συνεισφορά. Πάντως, μία σέντρα έγινε από αριστερά σε όλο το ματς, η μπάλα πήγε από τον Χάινριχ στον Σόρια και από εκεί στον Μάντζη για το 1-1.
Ξενοφών Πάνος: Υπάρχει το μπέρδεμα στη φάση του γκολ με τον Σόρια. Από εκεί και πέρα κυρίως διωξίματα από την άμυνα έκανε να φύγει η μπάλα.
Κάρλες Σόρια: Έδωσε δύο ασίστ στο ματς με τον Καμπανιακό και έκανε και πάλι αμέτρητες σέντρες. Σαφώς προσπάθησε όσο μπορούσε, αλλά δεν είναι και γι’ αυτόν ό,τι καλύτερο αυτός ο τρόπος παιχνιδιού.
Τιμ Ρίντερ: Μέτρια εμφάνιση, παρότι δεν απειλήθηκε πολύ ο ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν βγάζει κάποια ηγετικά στοιχεία που να πείθουν ότι είναι αυτός πίσω και δεν περνάει τίποτα.
Γιαν Σομποτσίνσκι: Λυτρωτής του ΠΑΣ έστω κι αν δεν έκανε κάποια σούπερ εμφάνιση στα 90 λεπτά που προηγήθηκαν. Είναι καλός στις στατικές φάσεις γι’ αυτό και ο Σόρια συνήθως σημαδεύει αυτόν στα κόρνερ και τα φάουλ.
Μάτους Μπεγκάλα: Έλειψε δύο αγωνιστικές, είχε μία ήττα και μία ισοπαλία ο ΠΑΣ, επέστρεψε στην ενδεκάδα και ο ΠΑΣ ξανανίκησε! Γουρλής είναι, έστω κι αν δεν κάνει τη διαφορά στα χαφ, αλλά τουλάχιστον κρατάει τη θέση του και βγάζει σκληράδα στο παιχνίδι του όταν χρειάζεται.
Φεντερίκο Τζίνο: Από τους παίκτες που έκαναν αρκετή δουλειά, πήγε στις μονομαχίες, τις κέρδισε και από δική του φάση που μπαίνει δυνατά με κίνδυνο να τραυματιστεί, ξεκινάει το γκολ του Μάντζη.
Στέφαν Σέποβιτς: Μηδενική ως τώρα η βοήθειά του, δεν έχει γίνει καθόλου αισθητή η παρουσία του στις αντίπαλες άμυνες, αλλά δεν πάει κιόλας η μπάλα με αξιώσεις μέσα στην περιοχή. Το στυλ του Σέποβιτς είναι διαφορετικό από του Μάντζη, αφού περιμένει να του έρθει η μπάλα και δεν πάει σ’ αυτήν γυρνώντας στα χαφ να τη ζητήσει.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Κινήθηκε κυρίως πίσω από τους δύο φορ, Μάντζη και Σέποβιτς σαν δεκάρι. Η σκέψη του κ. Πομς προφανώς είναι να φτιάξει έναν δημιουργικό χαφ, αντί να δώσει την ευκαιρία σε Κύρκο ή Λώλη που είναι θεωρητικά οι μόνοι του ρόστερ που έχουν κάθετη πάσα. Να δούμε αν θα συνεχίσει να το δουλεύει αυτό το 3-4-1-2 και σ’ επόμενα παιχνίδια και αν θα επιμείνει στον Νικολιά γι’ αυτόν τον ρόλο.
Βασίλης Μάντζης: Για μία ακόμα φορά έβγαλε πάθος, έτρεχε πολύ στο γήπεδο, γυρνούσε ακόμα και στα χαφ για να ζητήσει μπάλα. Είναι ο πιο ποιοτικός παίκτης του «κυανόλευκου» ρόστερ και δείχνει ότι αν πάρει καλά την μπάλα, μισή φάση μπορεί να του φτάσει για να σκοράρει.
Αλλαγές:
Ορέστης Καλέμι: Αντικατέστησε τον Μπεγκάλα, που ούτως ή άλλως δεν κάνει κάτι το συναρπαστικό για να ανεβάσει τον πήχη των απαιτήσεων από τον όποιον αντικαταστάτη του. Παρότι δεν χρησιμοποιούταν σ’ αυτή τη θέση ο Καλέμι στα φιλικά, εν τούτοις κράτησε τη θέση του.
Βασίλης Αθανασίου: Ήταν «σβούρας» ο μικρός Αθανασίου, έδωσε μία σχετική ταχύτητα από τα πλάγια στα τελευταία λεπτά. Δείχνει ότι παραμένει μία λύση του ρόστερ.
Ιάσονας Κύρκος: Έπαιξε με 4-4-2 ο Πομς με τον Κύρκο στα «φτερά», που δεν είναι η κλασική του θέση. Έδειξε πάντως αρκετή θέληση ο Ιάσονας να δώσει ό,τι μπορούσε.
Ζαν Μπατίστ Λεό: Αλλαγή καθυστέρησης, δεν μπορεί να κριθεί.
Προπονητής
Ρενέ Πομς: Είναι μία καλή ευκαιρία στο προσεχές παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ να δείξει κι αυτός ως προπονητής, ότι η ομάδα μπορεί να παίξει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο, αν δεν έχει αντίπαλο που κλείνεται πίσω παρκάροντας 1-2 λεωφορεία μπροστά από το τέρμα.
