Για να μιλάς για πρωταθλητισμό θα πρέπει, χωρίς αυτό να είναι πανάκεια, να έχεις καμιά φορά κι έναν προπονητή που να έχει κάνει πρωταθλητισμό και να έχει καταλάβει πως κατακτούνται οι τίτλοι. Διότι ο πρωταθλητισμός έχει μία συγκεκριμένη πίεση για αποτελέσματα και για να τον κάνεις πρέπει να παίξεις κυριαρχικό ποδόσφαιρο.
Το σκεπτικό του Πομς σε γενικές γραμμές μπορεί να μην ήταν κακό για ομάδα που απλά θα ήθελε να μείνει στη Super League 1, απλά δεν ταίριαζε στους στόχους του ΠΑΣ στη Super League 2. Όταν θες να κυριαρχήσεις στα ματς, δεν μπορείς να το κάνεις μόνο με σέντρες και γεμίσματα, γιατί όλες οι ομάδες έχουν πίσω δύο καλά στόπερ που μπορούν να διώχνουν την μπάλα. Οπότε, αργά ή γρήγορα θα εγκλωβιστείς αν δεν έχεις plan B, όπως και εγκλωβίστηκε ο Αυστριακός.
Ο Γκαλεάνο έχοντας δει με την Λιμπερτάδ για 1 χρόνο τι απαιτεί ο πρωταθλητισμός, τουλάχιστον ξέρει σαν φιλοσοφία τι πρέπει να κάνει στο γήπεδο. Αν έχει και τις γνώσεις να το περάσει σε μία ομάδα, αυτό θα το δούμε παιχνίδι με το παιχνίδι.
Θα κρατήσουμε τέσσερα πράγματα από τον Παραγουανό κόουτς σε πρώτη φάση. Πρώτον ότι άλλαξε το στυλ παιχνιδιού και το πάει σ’ αυτό που πρέπει να παίξει μία ομάδα που θεωρητικά πάει για πρωταθλητισμό. Βέβαια για να αφομοιωθεί το κάτι σαν «τίκι-τάκα», να βγουν οι αυτοματισμοί του και να περάσει στους παίκτες η ψυχολογία του νικητή, απαιτείται πολύς χρόνος.
Δεύτερον, δεν ήταν και άσχημη η διαχείριση του ματς από τον πάγκο, πόσο μάλλον για έναν προπονητή που δεν έχει προλάβει να μάθει 100% τα χαρακτηριστικά των παικτών του. Έγιναν αλλαγές που δεν αποδυνάμωναν την ομάδα ούτε την κρατούσαν σε μια flat κατάσταση, αλλά αλλαγές που τη βοηθούσαν να βελτιώνεται.
Τρίτον, επέλεξε το 4-4-2 που με το τωρινό έμψυχο υλικό ήταν μάλλον το ιδανικό και αυτό που δίνει τη μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του ρόστερ. Διότι και με δύο φορ παίζεις και δύο εξτρέμ που πατάνε περιοχή και απειλούν υπάρχουν με Νικολιά και Χάινριχ και τον άξονά σου κλείνεις καλύτερα, αν έχεις δύο καλά χαφ. Εντάξει δεν πήγε και πολύ καλά το δίδυμο Μπεγκάλα- Αζίζ, αλλά ένας συνδυασμός Τζίνο-Ρίντερ, Τζίνο-Αζίζ, Τζίνο-Λώλη, μπορεί να δώσει επιλογές στον προπονητή μελλοντικά.
Και τέταρτον κρατάμε τις αντιδράσεις του στα γκολ. Πρώτη φορά βλέπουμε προπονητή του ΠΑΣ τόσο εκδηλωτικό που να θέλει να «επικοινωνήσει» τη χαρά του που βρίσκεται σε μια ομάδα σαν τον ΠΑΣ και του δίνεται μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να κάνει καριέρα στην Ευρώπη. Αν του κάτσουν τα αποτελέσματα με Καβάλα, ΑΕΛ και Εθνικό Νέου Κεραμιδίου και ο ΠΑΣ πάρει άλλους 7 βαθμούς σ’ αυτά, διαισθανόμαστε ότι θα βγει μετά πολύ καλή «χημεία» με τον κόσμο.
Ας ελπίσουμε ότι δεν μας ξεγελάει η ανάγκη να βγει μετά από 3-4 χρόνια ποδοσφαιρικής κατάθλιψης κάτι αισιόδοξο απ’ αυτήν την ομάδα και να επιβεβαιωθούν στο μέγιστο βαθμό αυτές οι πρώτες εντυπώσεις.
Βέβαια, μην υποτιμήσουμε και τις αδυναμίες. Στην άμυνα υπάρχει σοβαρό θέμα. Όταν θες να παίξεις κυριαρχικό ποδόσφαιρο, είναι λογικό να θες να ανεβάσεις τη γραμμή άμυνάς σου στο κέντρο του γηπέδου. Εκεί θέλει δουλειά για το πώς δεν θα εκτεθεί η ομάδα στις αντεπιθέσεις, γιατί όλοι το βλέπουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις επιστροφές.
Ας ελπίσουμε ότι η νίκη επί του Διαγόρα θα ακολουθηθεί από τη νίκη επί της Καβάλας, ώστε ο Γκαλεάνο να κερδίσει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται να μάθει καλά το ρόστερ, να βελτιώσει κι άλλο το passing game και το build up, γιατί χθες η εκτέλεσή τους ήταν σε slow motion και με πολύ κουβάλημα μπάλας, ελλείψει των αυτοματισμών.
Υ.Γ.1: Πολλή συζήτηση γίνεται για το αν είναι σωστό να πανηγυρίζονται οι νίκες επί τέτοιων ομάδων με «όλε-όλε» και μουσική στη διαπασών στα αποδυτήρια. Καταρχάς, αν ο ΠΑΣ πήγαινε τρένο, τα «πάρτι» με τον κόσμο επιβάλλονταν. Τώρα που δεν σαρώνει, καλό είναι να είναι ένα κλικ πιο μαζεμένα τα πράγματα, κυρίως στα αποδυτήρια, γιατί αν ο κόσμος αισθάνεται ότι θέλει να αποθεώσει την ομάδα, εντάξει δεν θα φεύγουν και σαν κυνηγημένοι οι παίκτες στα αποδυτήρια για να αποφύγουν τον πανηγυρισμό.
Υ.Γ.2: Αντί ο ΠΑΣ να περνάει από τα γήπεδα της Super League 2 και να λένε ότι έφερε σουπερλιγκάτο αέρα, κινδυνεύει να γίνει μεγαλύτερος κακομοίρης και από τις ομάδες που ήταν χρόνια στην κατηγορία. Είναι δυνατόν να κυκλοφορούν σε επίσημα ματς παίκτες και τεχνικό επιτελείο με φόρμες που δεν έχουν το σήμα και το όνομα της ομάδας πάνω, σαν να είμαστε κανά τελευταίο χωριό; Σ’ αυτό δεν υπάρχει ανοχή, σοβαρευτείτε…
Όσον αφορά την ατομική κριτική των παικτών
Βασίλης Αθανασίου: Δεν χρειάστηκε να κάνει τη μεγάλη απόκρουση, ουσιαστικά η κριτική εστιάζεται στα δύο δοκάρια και αν είχε τη σωστή θέση να τα πιάσει αν η μπάλα πήγαινε μέσα.
Μιγκέλ Αζίζ: Μόνο και μόνο που κάνει τάκλιν με τις τάπες στο κέντρο του γηπέδου δείχνει ότι δεν παίζει με μυαλό εκείνη την ώρα, ασχέτως αν βρήκε πολύ ή λίγο τον αντίπαλό του. Δεν είναι κακός, πάντως, προσπάθησε να μοιράσει παιχνίδι, αλλά παίζει και σε μία θέση που κι άλλοι θα ήθελαν να πάρουν πολλές ευκαιρίες, οπότε το να τις σπαταλάει δεν θα τον βοηθήσουν.
Φώντας Πάνος: Κράτησε τη θέση του στο αριστερό άκρο της άμυνας, χωρίς κάποιο πολύ μεγάλο πρόβλημα, αλλά κάνει «μπαμ» ότι η ομάδα θέλει αριστερό μπακ. Αποδεικνύεται δε, πόσο λάθος διαχειρίστηκε ο Πομς την εξέλιξη του Λούπα, που από αναντικατάστατος έμεινε χθες εκτός αποστολής. Ας ελπίσουμε ο Γκαλεάνο να διαχειριστεί το παιδί πιο σωστά και να δώσει πάλι-σιγά κάποιες ευκαιρίες ακόμα, χωρίς υπερβολές όμως.
Κάρλες Σόρια: Πρώτο ματς που η μπάλα δεν πήγαινε αποκλειστικά στα δικά του πόδια, αλλά πέρναγε και από κανέναν άλλον. Αν φύγει όλη η ευθύνη της ομάδας από τις δικές του πλάτες, ίσως να διώξει και το μεγάλο άγχος που τον βαραίνει.
Τιμ Ρίντερ: Δεν έχει κάνει τα μεγάλα παιχνίδια με τον ΠΑΣ, σαν στόπερ δείχνει σίγουρα αδυναμίες, σαν χαφ που έπαιξε στη συνέχεια κάπως καλύτερα, αλλά ούτε κι εκεί έκανε τη σούπερ διαφορά.
Γιαν Σομποτσίνσκι: Ξεκίνησε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση το πρωτάθλημα, αλλά κι αυτός έχει καιρό που κινείται σε πολύ ρηχά νερά και με τρομερά λάθη, όπως αυτό που κάνει στο δοκάρι του Γαρουφαλιά, που αντί να διώξει ψύχραιμα την μπάλα τη δίνει σε αντίπαλο και παραλίγο να φάει γκολ ο ΠΑΣ απ’ αυτό.
Μάτους Μπεγκάλα: Δεν ταίριαξε ως δίδυμο με τον Αζίζ, σωστά αντικαταστάθηκε γιατί δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σ’ αυτό που έπαιζε η ομάδα.
Μόριτζ Χάινριχ: Αν δεν ταιριάξει σ’ αυτόν τον ρόλο του εξτρέμ και δεν βρει γκολ ως περιφερειακός που πατάει περιοχή, τότε η θέση του στη βασική ενδεκάδα θα αρχίσει να αμφισβητείται. Πρέπει να παλέψει περισσότερο και να ξαναγίνει ο παίκτης που έμπαινε περιοχή και απειλούσε.
Στέφαν Σέποβιτς: Μία συζήτηση υπάρχει για τον Σέποβιτς, αν το γκολ τον «ξεκλείδωσε» ή όχι. Γιατί έχουν μαζευτεί ουκ ολίγες μεγάλες ευκαιρίες που έχει χάσει από τη μικρή περιοχή. Τελικά έβαλε το πιο δύσκολο απ’ όλα, ενώ έχει χάσει πολύ ευκολότερα σε κύπελλο και πρωτάθλημα.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Ο «λυτρωτής» του ΠΑΣ Γιάννινα με μία έξοχη ενέργεια κι ένα υπέροχο γκολ που έδωσε στο 90’ τους 3 βαθμούς. Η θέση του εξτρέμ λογικά είναι αυτή που του ταιριάζει περισσότερο, γιατί έχει τη δυνατότητα να διεισδύει στην περιοχή και να απειλεί ή να δημιουργεί προϋποθέσεις για τους άλλους.
Βασίλης Μάντζης: Τη μία μεγάλη ευκαιρία τη βρήκε και σ’ αυτό το παιχνίδι, αλλά παίζουν και οι τερματοφύλακες. Αυτή τη φορά ο τερματοφύλακας ανταποκρίθηκε. Μακάρι να βρει τρόπο ο Γκαλεάνο να «ταΐζονται» περισσότερο οι Μάντζης και Σέποβιτς, γιατί μόνο έτσι θα έρθουν οι άνετες νίκες.
Αλλαγές
Λεωνίδας Μίνα: Παρότι τον ξέρουμε ως επιθετικό, τον είδαμε να δοκιμάζεται σε ρόλο δεξιού εξτρέμ. Την κράτησε τη θέση του, το πάλεψε όσο γινόταν.
Μάκης Μπακαδήμας: Σωστή αλλαγή, θεωρητικά είναι το πιο γρήγορο στόπερ, ο ΠΑΣ με 10 παίκτες θα έμενε συνέχεια εκτεθειμένος πίσω και χρειαζόταν εκείνη την ώρα κι ένας με μαχητική ψυχή, που τη διαθέτει.
Αλέξανδρος Λώλης: Και λίγο νωρίτερα θα μπορούσε να μπει, αλλά κι αυτή ήταν μία σωστή αλλαγή, γιατί ο Λώλης δείχνει ότι μπορεί να σταθεί και να βοηθήσει.
Μπατίστ Λέο: Επίσης σωστή αλλαγή, που κι αυτή λίγο νωρίτερα θα μπορούσε να γίνει να «φρεσκαριστεί» η επίθεση. Μέσα στο μπέρδεμά του ο Λέο για το που θα στρίψει στη φάση του 90’ μπέρδεψε και την άμυνα του Διαγόρα, ο Νικολιάς βρήκε το κενό, πήρε την ασίστ και έβαλε το γκολ!
Προπονητής:
Αριέλ Γκαλεάνο: Καλή διαχείριση για πρώτο ματς, αρκετά εκδηλωτικός, αν καταφέρει να πωρώσει και τους παίκτες και να παίζουν με περισσότερο πάθος, όλοι θα βγουν κερδισμένοι.
