Λίγες μέρες μετά την αποχώρησή του από τον ΠΑΣ Γιάννινα, ο προπονητής Νίκος Κούστας, μίλησε στον ΔΩΔΩΝΗ SUPER FM και τους Γιάννη Γιαννάκη και Χρήστο Καλύβα για όλα όσα έγιναν στον ΠΑΣ από το καλοκαίρι ως πρόσφατα και έφεραν αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα που κράτησαν την ομάδα στην τελευταία θέση.
Ο 42χρονος τεχνικός ανέλυσε όλους εκείνους τους λόγους για τους οποίους ‘στράβωσαν’ αποτελέσματα, όπως χαμένες ευκαιρίες ή διαιτησίες και που λόγω αυτών χάθηκε και η καλή ψυχολογία στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα να έρθει η πίεση των αποτελεσμάτων και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι η ομάδα με τον Μακεδονικό θα κάνει μια νέα αρχή, αφού η αλλαγή ψυχολογίας θα παίξει ρόλο και θα τη φέρει ψηλότερα στον βαθμολογικό πίνακα.
Μίλησε δε και για την προστασία των παικτών και τις ευθύνες που αναλάμβανε, δηλώνοντας ότι δεν το μετανιώνει και ότι αυτό έπρεπε να κάνει, να πάρει δηλαδή όλες τις αποδοκιμασίες του κόσμου πάνω του, γιατί οι παίκτες είναι αυτοί που μένουν πίσω και αυτοί θα φέρουν την ανάκαμψη.
Ακούστε το ηχητικό απόσπασμα της εκπομπής
Ποιο ήταν το πρότζεκτ για τη φετινή χρονιά στις συζητήσεις σας με τον κ. Σιόντη: «Καταρχάς σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση. Ξέρετε ότι σας εκτιμώ πολύ και μου συμπεριφερθήκατε πάρα πολύ καλά στο διάστημα που ήμουν στην ομάδα, απόλαυσα τις συνεντεύξεις Τύπου που είχαμε.
Η ομάδα όπως γνωρίζετε μέχρι και τις 10 Αυγούστου ήταν αβέβαιο αν θα κατέβει να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα. Δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον κ. Σιούλα, ο οποίος είχε αναλάβει τότε να κάνει μαζί με τον κ. Σιόντη διερευνητικές επαφές. Εγώ προσωπικά είμαι προπονητής που ψάχνω να βρω ομάδες που πρέπει να χτίσουμε κάτι από την αρχή. Δέχθηκα με μεγάλη μου τιμή αυτή την πρόσκληση-πρόκληση και 11 Αυγούστου ήρθα στα Γιάννενα. Μίλησα από κοντά με τον κ. Σιόντη και είπαμε να φτιάξουμε μια ομάδα που να έχει γερές βάσεις, με τις όποιες δυσκολίες που υπήρχαν, έτσι ώστε η ομάδα να μπορέσει να σταθεροποιηθεί στην κατηγορία, να κοιτάξει να μπορέσει να κάνει ό,τι καλύτερο και να βάλει τις βάσεις για τη νέα σεζόν.
Υπήρχαν τεράστιες δυσκολίες, γιατί μπορεί να ακούγεται ότι το πρωτάθλημα θα ξεκίναγε σε ένα μήνα, αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα έτσι, γιατί εμείς προσπαθούσαμε να μιλήσουμε ή να κλείσουμε παίκτες χωρίς να έχουμε το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα, οπότε οι παίκτες δεν μπορούσαν να υπογράψουν επαγγελματικό συμβόλαιο. Αυτό μας δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα για την δομή της προετοιμασίας. Στην ομάδα τότε δεν υπήρχαν δελτία και σκεφτείτε ότι εγώ προσωπικά πήγαινα με το αυτοκίνητο μου και έπαιρνα τους παίκτες από το αεροδρόμιο με τα πράγματα τους και τους πήγαινα στα δωμάτια.
Οι συνθήκες ήταν αντίξοες, αλλά το πιστεύαμε πολύ και αγαπάγαμε αυτό που κάναμε και καταφέραμε να χτίσουμε την ομάδα όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε και με όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη».
Για το αν μπορούσε ο ΠΑΣ στις επιλογές των παικτών να φτάσει λίγο παραπάνω το ηλικιακό όριο και να πλησιάσει στα 25 έτη: «Φυσικά και θα μπορούσε. Αλλά η ομάδα εκτός του περιορισμού των μεταγραφών, είχε και έναν οικονομικό περιορισμό που είχε να κάνει με το μπάτζετ. Είναι διαφορετικό όταν προσεγγίζεις κάποιους παίκτες που έχουν παίξει πολλά χρόνια σε αυτή την κατηγορία, τότε το μπάτζετ θα ανέβει αρκετά και είναι διαφορετικό όταν έρχεται ένα παιδί για να αρπάξει την ευκαιρία του.
Το δεύτερο και σημαντικό σκέλος είναι, όταν εμείς αρχίσαμε να υπογράφουμε συμβόλαια με τους παίκτες, η δεξαμενή των ποδοσφαιριστών που έπρεπε να διαλέξουμε ήταν περιορισμένη γιατί οι περισσότεροι παίκτες είχαν κλείσει σε ομάδες».
Για το αν αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές παικτών ήταν κατ΄ανάγκη: «Όχι, γιατί δεν πήραμε παιδιά κάνοντας απλά παιδομάζωμα, πήραμε παιδιά που μπορεί να μην είχαν την εμπειρία και τις παραστάσεις ή τη φήμη ενός έμπειρου ποδοσφαιριστή, αλλά πήραμε παιδιά που τα πιστεύαμε πάρα πολύ, που είχαν την προοπτική να αναπτυχθούν και να γίνουν καλύτερα για το μέλλον και εγώ ακόμη το πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου τα παιδιά αυτά, τώρα που θα πάρουν την ψυχολογία με το νέο προπονητή, να κάνουν μια νίκη την Κυριακή και να πατήσουν ψυχολογικά στα πόδια τους. Η ομάδα έχει τις προδιαγραφές να ανέβει αρκετά στη βαθμολογία και να μη κινδυνεύσει. Δεν της αξίζει και δεν της αρμόζει η θέση που βρίσκεται τώρα».
Για τους λόγους που δεν μπόρεσε η ομάδα να σταθεί στα πόδια της και αν αυτοί οι λόγοι είναι αναστρέψιμοι: «Είναι 100% αναστρέψιμοι. Τα πάντα στη ζωή ξεκινάνε και τελειώνουν από την ψυχολογία που έχει ένας άνθρωπος. Το μυαλό και η ψυχολογία ενός ανθρώπου μπορούν να κάνουν θαύματα ή να καταρρεύσει από αυτό. Την 1η αγωνιστική η ομάδα πήγε να παίξει στον Νέστο και τότε ήταν η εβδομάδα που πλαισιώναμε την ομάδα με παίκτες που θα ήταν βασικοί. Πριν το παιχνίδι με τον Νέστο είχαν έρθει στην ομάδα 5 παίκτες που προορίζονταν για βασικοί αλλά δεν είχαν δελτίο για να αγωνιστούν. Λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος στελεχώθηκε το προπονητικό τιμ με τους Μανώλη Σκούφαλη και Σάκη Κουβεντάρη.
Η ομάδα πήγε στο ματς με τον Νέστο κάνοντας ένα κακό πρώτο ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο ισορρόπησε, έχασε μια ευκαιρία με τον Κόντε και της ακυρώθηκε και ένα κανονικό γκολ. Οπότε είναι μια πρώτη δυνατή ψυχρολουσία για μια ομάδα που ξέρει τις δυσκολίες της και ξεκινάει με αυτό τον τρόπο.
Τη 2η αγωνιστική με τον Μακεδονικό η ομάδα ήταν σαφώς καλύτερη και πάλι κόντρα στη ροή του αγώνα δεχθήκαμε ένα γκολ και ήρθε η ήττα. Καταλαβαίνετε ότι η ψυχολογία των παιδιών αμέσως αρχίζει να πέφτει, άρα άρχισε να συσσωρεύεται μια εσωστρέφεια στην ομάδα, μια αμφισβήτηση για τους παίκτες, για μένα, για όλους, με αποκορύφωμα την 3η αγωνιστική όπου με τον ΠΑΟΚ Β΄ ήρθε η απόλυτη κατάρρευση.
Αυτά τα παιδιά έπρεπε να βρουν τα ψυχικά αποθέματα και να πάμε να παίξουμε δύο παιχνίδια εκτός με τη Νίκη Βόλου και στην έδρα μας με την Καρδίτσα και να πάρουμε αποτέλεσμα. Με τη Νίκη Βόλου χάσαμε 1-0 και δεν απειληθήκαμε ιδιαίτερα και με τον Αριγίμπι χάσαμε μια ευκαιρία για να κάνουμε το 1-1.
Πήγαμε στη συνέχεια στον αγώνα με την Καρδίτσα όπου αν και δεν παίξαμε καλά δώσαμε την ψυχή μας ώστε με κάποιο τρόπο να πάρουμε τον πρώτο μας βαθμό ώστε να αρχίσει η ομάδα να βρίσκει τα πατήματα της. Πήραμε τον βαθμό και στη συνέχεια παίξαμε με τον Καμπανιακό όπου η νίκη με 3-0 μας αδικεί με βάση την εικόνα έπρεπε να κερδίσουμε με παραπάνω γκολ.
Εκεί που λέμε ότι έχει γίνει μια καινούργια αρχή ήρθε το παιχνίδι με τον Αστέρα Β΄ όπου κατά τη γνώμη μου κάναμε την καλύτερη μας εμφάνιση και… «καταφέραμε» και χάσαμε με τον τρόπο που γνωρίζετε. Κλασικές ευκαιρίες εμείς, δοκάρι, πέναλτι το οποίο δεν μπορώ να διανοηθώ πως δεν δόθηκε με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα, ούτε καν ισοπαλία. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν μετά τον Καμπανιακό η ομάδα έπαιρνε έστω την ισοπαλία στην Τρίπολη.
Το αποκορύφωμα ήταν το παιχνίδι με την Καβάλα που δεν χωράει αμφιβολία ότι η ομάδα έπαιξε για 70΄ ελκυστικό ποδόσφαιρο και άξιζε με βάση τις ευκαιρίες να κερδίσει.
Όλα αυτά δημιούργησαν τεράστια σύννεφα όχι μόνο στον κόσμο, όχι μόνο σε εσάς, αλλά και στους ίδιους μας τους εαυτούς. Η εσωστρέφεια μεγάλωσε πάρα πολύ, δημιουργήθηκε μεγάλη ανασφάλεια σε εμάς τους ίδιους με αποτέλεσμα η ομάδα να δυσκολεύεται να σηκώσει κεφάλι.
Για αυτό θεωρώ έχουν έρθει όλα έτσι όπως έχουν έρθει. Δεν είναι ότι οι παίκτες είναι άπειροι ή ότι δεν είναι καλοί, είναι ότι στράβωσαν όλα και ψάχναμε να διπλώσει ένα καλό αποτέλεσμα μετά τον Καμπανιακό για να κάνει η ομάδα μια νέα αρχή»
Για το αν ισχύει ακόμα η δήλωση του μετά το παιχνίδι με τον Νέστο ότι είχε πάρει παίκτες από το πάνω ράφι: «Ακόμα το ίδιο λέω. Σίγουρα έχουν γίνει κάποιες μεταγραφικές αστοχίες. Η αστοχία δεν σημαίνει ότι ο παίκτης δεν είναι καλός, απλά δεν έτυχε να δέσει με την ομάδα».
Για την επιλογή του να σηκώσει όλο το βάρος αυτός και να προστατεύσει τους παίκτες του: «Εγώ με όλο το σεβασμό που σας έχω, θέλω να σας πω δεν έχω παίξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ό,τι έχω κάνει στην προπονητική το έχω κάνει από τη Γ΄ ερασιτεχνική κατηγορία Β΄, Α΄ ερασιτεχνική, Γ΄ Εθνική, Super League 2 με τη μεγάλη-τεράστια τιμή να έχω βρεθεί στον πάγκο του ΠΑΣ Γιάννινα. Πάντα όλα μου τα χρόνια και αυτό το κάνω στη ζωή μου, στους φίλους μου, στα παιδιά μου, στις ομάδες μου, θεωρώ ένας ηγέτης πρέπει να βγαίνει πάντα μπροστά και να παίρνει εκείνος όλα τα βέλη και να προστατεύει το περιβάλλον του. Εμένα οι ποδοσφαιριστές ήταν παιδιά μου, όφειλα να τους προστατέψω και το αξίζανε να τους προστατεύσω».
Για το αν θα έπαιρνε στην επόμενη ομάδα του κάποιους από τους παίκτες που πήρε το καλοκαίρι στον ΠΑΣ Γιάννινα: «Κάποιους, όχι όλους. Δεν μπορούμε να κάνουμε με όλους, είναι φυσιολογικό αυτό. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω μετανιώσει που τους πήρα. Άλλωστε λένε ότι οι φιλίες δοκιμάζονται όταν συνεργαστείς μαζί τους. Έτσι είναι και ο προπονητής και οι παίκτες, δοκιμάσαμε, συνεργαστήκαμε, με κάποιους δέσαμε πάρα πολύ καλά, με κάποιους όχι και αυτό είναι μέρος της όλης διαδικασίας».
Για το πώς ήταν οι σχέσεις του με τους παίκτες μέσα στα αποδυτήρια: «Επειδή έχουν ακουστεί αρκετά. Νομίζω ότι σε όλες τις οικογένειες υπάρχουν προβλήματα και συγκρούσεις. Δεν θα ήταν φυσιολογικό να μην υπάρχει σύγκρουση μετά από τόσα άσχημα αποτελέσματα. Είχα όμως να κάνω με παιδιά με πολύ υψηλού επιπέδου ήθους, με πολύ καλούς χαρακτήρες όπου με σεβάστηκαν στο ακέραιο. Σίγουρα με κάποια παιδιά δεν μπορέσαμε να δέσουμε τόσο καλά, αλλά είναι φυσιολογικό. Ο λόγος που η ομάδα δεν σήκωνε κεφάλι ήταν καθαρά και μόνο το αποτέλεσμα, τίποτα άλλο».
Για το αν πιστεύει ότι χάθηκε η εμπιστοσύνη στο πλάνο του ή αν ήταν θέμα ‘γκρίνιας ότι δεν έπαιξε κάποιος παίκτης οι όποιες δυσαρέσκειες στα αποδυτήρια: «Θα σας πως ότι χωρίς τους παίκτες της Κ 19 που είχαν κάνει το επαγγελματικό συμβόλαιο και αγωνίστηκαν στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Βόλο, μόνο η Α΄ομάδα μαζί με τους τρεις τερματοφύλακες ήταν 31 παίκτες. Από αυτούς οι 11 έπρεπε να μένουν εκτός αποστολής και να παίζανε βασικοί οι 11 και οι υπόλοιποι αλλαγή ή καθόλου. Είχαμε, δηλαδή, πάνω από το μισό ρόστερ να μην παίζει τις Κυριακές. Όταν πρέπει μετά από μια ήττα να μπεις τη Δευτέρα στα αποδυτήρια και να συναντήσεις τους παίκτες που δεν έπαιξαν καθόλου ή ήταν εκτός αποστολής, αυτό από μόνο του δημιουργεί ίντριγκα και ένταση».
Για το αν υπήρχαν κάποιοι παίκτες που τους είχε ενημερώσει ότι δεν υπολογίζονται: «Υπήρχαν κάποια παιδιά στην έναρξη της προετοιμασίας όπου τους ενημέρωσα εγώ με το υπόλοιπο επιτελείο και τον κ. Σιόντη ότι δεν μπορούσαμε να τους υποσχεθούμε ότι θα έχουν χρόνο συμμετοχής ή αρκετό χρόνο συμμετοχής και ότι αν έκριναν αυτοί ότι είναι για το δικό τους καλό να πήγαιναν κάπου αλλού να αγωνιστούν. Ακόμα όμως και αυτά τα παιδιά έπαιξαν. Στους 31 παίκτες έχουν παίξει οι 27 είναι μεγάλος αριθμός και αυτοί είχαν παίξει μέχρι την 7η αγωνιστική. Εμείς ό,τι είχαμε πει στα παιδιά το τηρήσαμε. Υπάρχει παράδειγμα ποδοσφαιριστή όπου ήρθε στο γραφείο μου και ενώ είχε πολλούς τραυματισμούς από πέρυσι και είχε παίξει ελάχιστα μου είπε «κόουτς έχω γυρίσει από τραυματισμό, γιατί δεν παίζω;». Του εξήγησα ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, του είπα ότι μετά από τόσο μεγάλη αποχή, με δύο υποτροπές ότι πρέπει να κάνει δύο εβδομάδες φουλ προπόνηση γιατί έτσι λέει το πρωτόκολλο, γιατί μπορεί ένας παίκτης όταν γυρνάει από τραυματισμό κλινικά να είναι καλά, αλλά δεν έχει τις προσαρμογές να παίξει. Του είπα λοιπόν πως θα γίνει η προσαρμογή και πως είναι η ροή των πραγμάτων και πράγματι αυτό έγινε. Προσπαθούσαμε να μη λέμε ψέματα στα παιδιά αλλά μόνο την αλήθεια ακόμα και αν αυτή κάποιες φορές πονάει».
Για το αν ένιωσε ενοχλημένος από την στοχοποίηση μερίδας κόσμου και πως αισθάνθηκε την ημέρα που κάθισε στον πάγκο ενώ είχε χάσει τον πατέρα του: «Σε ό,τι έχει να κάνει με τον πατέρα μου δεν θέλω να πω πολλά πράγματα, γιατί είναι ένα τραγικό γεγονός. Επειδή το παιχνίδι με τον Νέστο ήταν κομβικό για πάρα πολλούς λόγους, ήξερα ότι ο κόσμος με έχει στοχοποιήσει μιας και με είχαν ενημερώσει ότι ήμουν το κόκκινο πανί για τον κόσμο. Ήταν επιλογή μου να πάρω εγώ όλη την ευθύνη, ήταν επιλογή μου να προστατεύσω τους παίκτες μου και τη διοίκηση. Ένας προπονητής δεν πρέπει να κρύβεται ποτέ, ούτε να ρίχνει τις ευθύνες και το ανάθεμα στους διπλανούς του αλλά να είναι μπροστά. Παρόλο που την Πέμπτη έχασα τον πατέρα μου, η οικογένεια μου είχε αποφασίσει την κηδεία να την κάνει το Σάββατο. Εγώ γνώριζα ότι αν η ομάδα εκείνη τη μέρα δεν κέρδισε τον Νέστο θα έφευγα από την ομάδα. Θα μπορούσα λοιπόν να φύγω, να πάω στην κηδεία, να αφήσω την ομάδα και αν η ομάδα δεν κερδίσει να πω είμαι στην Αθήνα, δεν άκουσα μπινελίκια, χάσατε ή δεν κερδίσατε οπότε μένω στην Αθήνα. Προτίμησα να αναβάλω την κηδεία, να μείνω στην ομάδα, να μείνω κοντά στα παιδιά έτσι ώστε σε περίπτωση κακού αποτελέσματος να έχει ο κόσμος που να ξεσπάσει για να προστατευτούν οι υπόλοιποι.
Ο αγώνας είναι μεγάλος, είναι μαραθώνιος, εγώ σήμερα είμαι στην ομάδα, δυστυχώς αύριο δεν είμαι, οι παίκτες όμως μένουν εκεί και πρέπει να είναι προστατευμένοι. Όταν ο κόσμος με έβριζε ή όταν με περίμενε στο πούλμαν ήξερα ότι αυτό θα γίνει, ήμουν προετοιμασμένος, κατέβηκα από το πούλμαν, μίλησα μαζί τους, τους έδειξα σεβασμό, άλλο αν εκείνη τη στιγμή εγώ ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί γιατί ήξερα ότι θα φύγω από την ομάδα. Η ομάδα έπρεπε να είναι προστατευμένη και να πάει με άλλη ψυχολογία στο παιχνίδι με τον Μακεδονικό όπου είμαι 100% σίγουρος ότι θα το κερδίσει».
Τώρα που έχουν ηρεμήσει τα πράγματα τι πιστεύετε ότι έγινε στο παιχνίδι με τον Νέστο και η ομάδα είχε αυτή την εικόνα: «Είναι από τα ελάχιστα πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω. Ασχολούμαι πάρα πολύ με τη δουλειά μου, ο κόσμος μπορεί αν μην είδε το αποτέλεσμα στην ομάδα, όμως δουλεύω 18-20 ώρες επάνω στην προπονητική να μαθαίνω, να αναλύω, να γίνομαι καλύτερος. Ήταν ένα πάρα πολύ κακό παιχνίδι και θα μπορούσα να πω ότι όλη αυτή η συσσώρευση της αρνητικότητας και της ανασφάλειας και των κακών αποτελεσμάτων, αλλά και το ότι έπρεπε να κερδίσουν το συγκεκριμένο παιχνίδι όχι μόνο για την ομάδα, αλλά και για τον προπονητή, όλα αυτά μπορεί να επηρέασαν και να ήρθε αυτή η εμφάνιση. Το πόσο μεγάλο ήταν αυτό το πρέπει συναισθηματικά».
Για το ότι αυτό το ‘πρέπει’ ακολουθεί και στο ματς με τον Μακεδονικό: «Τώρα όμως γίνεται μια καινούργια αρχή. Πάντα όταν φεύγει ένας προπονητής με συνεχόμενα άσχημα αποτελέσματα, όταν έρχεται ένας νέος προπονητής φέρνει μια φρεσκάδα, έναν καινούργιο αέρα και όποια αλλαγή να κάνει θα φανεί ευεργετική. Είμαι 100% σίγουρος ότι η ομάδα την Κυριακή θα κάνει μια καινούργια αρχή».
Για το τι του αφήνει το κεφάλαιο ΠΑΣ Γιάννινα: «Ήταν η πρώτη φορά στην προπονητική μου σταδιοδρομία όπου έφυγα από το σπίτι μου για να πάω σε άλλη πόλη να δουλέψω σε ομάδα. Ήμουν σε ομάδες όπως η Κηφισιά, ο Πανιώνιος, η ΑΕΚ Β΄ ήταν όλες κοντά στο σπίτι μου. Το περιβάλλον, ο κόσμος, οι συνεργάτες μου δεν με έκαναν ποτέ να νιώσω ότι είμαι μακριά από το σπίτι μου. Αγάπησα την ομάδα παρότι δεν με πήγαν καλά τα αποτελέσματα, αγάπησα τον κόσμο ακόμα και αν έπρεπε να στραφεί εναντίον μου, αγάπησα τον κ. Σιόντη και τους ανθρώπους που είναι δίπλα του και όλα αυτά μου αφήνουν θετικές αναμνήσεις παρότι το πρόσημο είναι αρνητικό. Η προπονητική είναι χρηματιστήριο, πας καλά, πηγαίνεις σε καλύτερες ομάδες, δεν πας καλά, δυσκολεύεσαι να βρεις ομάδα. Εγώ γνωρίζω ότι η επόμενη μου μέρα είναι δύσκολη γιατί όλοι έχουν στο μυαλό τους ότι μια ομάδα σαν τον ΠΑΣ Γιάννινα οφείλει να είναι πάνω από τη μέση της βαθμολογίας με ό,τι ρόστερ και αν έχει. Ωστόσο δεν θα άλλαζα τίποτε από αυτά που έζησα. Ήταν ένα πολύ μεγάλο και δυνατό σχολείο για εμένα, απέκτησα μεγάλες εμπειρίες και μόνο κερδισμένος μπορώ να βγω από αυτό για το μέλλον».
