image description

Είναι γεγονός, ότι ο Πασχαλάκης «οδήγησε»  με την προσφυγή του σε ανακοίνωση την ΠΑΕ ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ που το περιεχόμενό της δεν τον τιμά ιδιαίτερα.

Κι εδώ τίθεται ο προβληματισμός τού τι μπορεί να συνέβη και κατά κάποιο τρόπο υπήρξε… μετάλλαξη, όπως φαίνεται, στην καλή μαρτυρία της μέχρι πρότινος συμπεριφοράς του.

Ένα πραγματικό  δεδομένο υπάρχει στα λόγια του προπονητή του Χρήστου Τσελιόπουλου όταν του απένειμε το βραβείο του  MVP της 2ης αγωνιστικής  της προηγούμενης σεζόν : « Ήταν ένας πάρα πολύ καλός τερματοφύλακας, αλλά ήταν τερματοφύλακας προπόνησης, δεν αναδεικνυόταν η αξία του…».

Κάπου εδώ μπορεί να ορισθεί και το παράπονο του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ από την ενέργεια της προσφυγής του, που όχι μόνο δεν του δίνει το δικαίωμα να καρπωθεί οικονομικά από ενδεχόμενη μεταγραφή του στο μέλλον, αλλά τον «βάζει» και σε επιπλέον οικονομικό κόστος, μιας και η αναγκαία –πλέον- απόκτηση τερματοφύλακα, τον επιβαρύνει με ένα ακόμη συμβόλαιο, συν αυτό του Πασχαλάκη που θα πρέπει να τον αποπληρώσει σύμφωνα με τον νόμο για όλη την επόμενη σεζόν.

Στον Πασχαλάκη σίγουρα δεν χαρίσθηκε τίποτε. Κατάφερε από το πουθενά με το ταλέντο και τη δουλειά του να χτυπήσει μέχρι και την πόρτα της Εθνικής, αλλά αυτό το κατάφερε φορώντας μόνο την φανέλα του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ και καμίας άλλης από τις προηγούμενες ομάδες, στο ρόστερ των οποίων ανήκε.

Στον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ  δουλεύτηκε σε υψηλό επίπεδο και του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει τερματοφύλακας αγώνων…(κι αυτή έκφραση του Τσελιόπουλου),  ευκαιρία που κυριολεκτικά την «άρπαξε από τα μαλλιά».

Και εδώ,  μήπως κρύβεται και η αλήθεια για την …συνέχεια;

Άλλο ο τερματοφύλακας προπόνησης και άλλο αυτός των αγώνων. Διαφορετικός ο τρόπος σκέψης τους…

Ο Πασχαλάκης, πιθανόν  αντιλαμβανόμενος ότι πλέον είναι τερματοφύλακας αγώνων και μάλιστα από τους καλύτερους της εποχής μας,  φυσιολογικά μπορεί να  σκέφθηκε την άμεση συνέχεια της εξέλιξης  του… Άλλωστε στο ποδόσφαιρο δεν σου παρουσιάζονται πολλές φορές οι ευκαιρίες να αναρριχηθείς. Και έπραξε το αυτονόητο.

Επέλεξε το καλύτερο γι’ αυτόν, όπως ο ίδιος όμως το όρισε και όπως πίστεψε ότι μπορεί καλύτερα να το πετύχει.

Υπ όψιν.  Δεν μιλάμε για κάποιον που ήταν «σημαία» της ομάδας, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Δεν μιλάμε για κάποιον που ταυτίστηκε το όνομά του με αυτό της ομάδας. Απλά κάποια στιγμή αποθεώθηκε από τους οπαδούς.  Άλλωστε  ο χρόνος παρουσίας και οι συμμετοχές του δεν δικαιολογούν κάτι τέτοιο, αλλά και ούτε θα πρέπει να περίμενε κάποιος ξαφνικά να είχε και οπαδική προτίμηση τον ΠΑΣ. Ποτέ άλλωστε δεν το ισχυρίστηκε αυτό  ούτε προσπάθησε να το δείξει. Τη δουλειά του έκανε και την έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Άρα η κάθε κρίση για την απόφασή του θα πρέπει να γίνεται και με αυτήν την παράμετρο.

Ο τρόπος που αποχώρησε ουσιαστικά τον φέρνει απέναντι, επειδή όλοι προσδοκούσαν να καρπωθεί οικονομικά απ’ αυτόν η ομάδα,  ισοφαρίζοντας κατά κάποιο τρόπο την επιπλέον προσφορά της στο πρόσωπό του. Και η προσφορά που χρήζει ανταπόδοσης είναι η ευκαιρία της εξέλιξης που του προσφέρθηκε μέσα από τον μηχανισμό της.

Μη διαφεύγει δε, ότι  δύσκολα ομάδα πρώτης πεντάδος super league θα έπαιρνε αναπληρωματικό τερματοφύλακα υποβιβαζόμενης ομάδας. Άρα του δόθηκε μια ευκαιρία που ενείχε και ρίσκο απόκτησης, δεδομένου του ότι καλή αγωνιστική μαρτυρία δεν υπήρχε… μόνο εμπιστοσύνη στις καλές εκτιμήσεις για τις ικανότητές του. Απλά εκτιμήσεις ,όμως, και μιλάμε για τερματοφύλακα. Μια θέση που ειδικά τον Δεκέμβρη δεν την παίζεις «άσπρο-μαύρο».

Στο αγωνιστικό κομμάτι η σχέση ήταν ανταποδοτική. Χρησιμοποιήθηκε στους αγώνες, αλλά ήταν αντάξιος της εμπιστοσύνης που του δόθηκε.

Εν κατακλείδι… ο Πασχαλάκης είναι ένας από τους ποδοσφαιριστές που είχε την ευλογία να αγωνισθεί στην ομάδα του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ στην καλύτερη εποχή του.

«Κολοσσοί» της ιστορίας του AJAX της Ηπείρου, αλλά και άλλων ομάδων, δεν κατάφεραν να αγωνισθούν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αυτός το πέτυχε. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να είναι αρκετό να τον κάνει να σκεφθεί ότι έπρεπε να δώσει  μια ευκαιρία στην ομάδα, ώστε να έχει οικονομικό όφελος σε περίπτωση μεταγραφής του, που δείχνει εφικτή να υπάρξει… Άλλωστε το συμβόλαιό του έληγε σε ένα χρόνο και από τον προσεχή Δεκέμβρη μπορούσε να διαπραγματευθεί μόνος τη μεταγραφή του, σε περίπτωση όποιας διαφωνίας.

Ίσως υπάρχουν «άλλοι» σοβαροί λόγοι, που δεν του επέτρεψαν να δώσει αυτή την ευκαιρία. Καλό θα ήταν αυτοί, εφ όσον υπάρχουν, να ακουστούν άμεσα.

Όσον αφορά τα περί ευθύνης της ΠΑΕ, τουλάχιστον στο ηθικό μέρος, που αυτό όμως είναι και το ουσιαστικό πρόβλημα της όποιας πλέον αντιπαράθεσης αλλά και παράπονου… αυτή είναι αδύνατον να εντοπισθεί,  μιας και όσο σιωπά ο Πασχαλάκης,  η ανακοίνωση της την καλύπτει και την δικαιώνει…

Άλλωστε, γενικότερα,  όταν αναδεικνύεις κάποιον, λογικό είναι να πιστεύεις και στην κατανόηση του και να μην περιμένεις ποτέ «ακραίες» συμπεριφορές, πόσο μάλλον προσφυγές.

Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχουν νόμοι και αυτοί είναι σαφέστατοι και δεν χρήζουν αμφισβήτησης οπότε και κρίσης…

Υ.Γ Ο Πασχαλάκης, αναμφίβολα,  αγωνιστικά «έδωσε»  στην ομάδα, αλλά  πήρε από αυτή τα καλύτερα. Η αποτίμηση των υπολοίπων αποτυπώθηκε από την ανακοίνωση της ΠΑΕ και είναι στην διακριτική ευχέρεια του κάθε οπαδού να κρίνει προς τα πού κλίνει η ζυγαριά των συνολικών εντυπώσεων που θα ακολουθούν το όνομά του στην ιστορία του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ.

Γιατί, καλώς  ή κακώς,  με την συμμετοχή του στην πρώτη ευρωπαϊκή παρουσία της ομάδας είναι κι αυτός, μέλος πλέον αυτής… με θετικό αγωνιστικό πρόσημο. Σίγουρα όμως δεν ορίζει και την ιστορία της ομάδας οπότε και οποιοδήποτε μπούλινγκ στο πρόσωπό του είναι ανούσιο…