«Ο αντίπαλος το ήθελε περισσότερο το παιχνίδι και τελικά το κέρδισε», είναι μια δήλωση που έχουμε ακούσει αρκετές φορές από τα χείλη του Γιάννη Πετράκη και κάλλιστα θα μπορούσαμε να την είχαμε ακούσει και στη Λεωφόρο. Δεν έχουμε καταλάβει γιατί πάντα θέλει ο αντίπαλος περισσότερο ένα παιχνίδι και γιατί δεν βρίσκει κίνητρα για όλα τα ματς καί ο ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά συμβαίνει…
Ωστόσο δεν ήταν μόνο το εγωιστικό και η συσπείρωση που οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στη νίκη το περασμένο Σάββατο. Ανεξάρτητα από τα οικονομικά προβλήματα, είναι μια ομάδα που μπαίνει άνετα στην πεντάδα και που αυτή τη στιγμή δεν έχει φτάσει η πείνα σε βαθμό «χαρτζιλικώματος» από τους οπαδούς για… σουβλάκια. Και τα 100 από τα 500 χιλιάρικα να πάρουν οι παίκτες, ζουν βασιλικά στην Ελλάδα που ο μισθός είναι κάτω από 500 ευρώ. Μελλοντικά θα δούμε τι θα πράξουν οι ξένοι «μισθοφόροι» και αν από Δεκέμβριο και μετά θα ψάξουν να πηδήξουν από το… πλοίο, αν τυχόν δεν βρεθεί κάποια λύση να πάρουν και τα υπόλοιπα 400. Για την ώρα, όμως, η ομάδα στέκεται καλά.
Επειδή κάποιοι είδαν το «έργο» λάθος, ο Παναθηναϊκός δεν είναι ΟΦΗ ούτε Νίκη Βόλου για να μην κατέβει στο ματς και να έχει ξαφνικό θάνατο. Μέχρι Δεκέμβριο η κατάσταση αγωνιστικά θα είναι νορμάλ, μετά θα αρχίσουν τα δύσκολα. Για Ευρώπη, βέβαια, ούτε λόγος. Το παραδέχονται και οι ίδιοι πλέον, ότι στόχος είναι απλά να βγάλουν τη χρονιά με πληρωμένους τους νυν παίκτες από δωρεές και εισιτήρια και την εφορία από τον Αλαφούζο.
Πάμε στα καθ’ ημάς. Τέλειος προπονητής δεν υπάρχει. Αν ο Πετράκης έβγαζε συνέχεια νέους παίκτες, κέρδιζε όλα τα ματς, έπαιρνε την ταυτότητα όλων των αντιπάλων του, μας έβγαζε κάθε χρόνο Ευρώπη, ενέπνεε ηρεμία, οι παίκτες έμπαιναν με ψυχολογία σαν να ήταν ο τελικός της ζωής τους ακόμα και στο πιο αδιάφορο φιλικό και οι δηλώσεις του ή οι ατάκες τους έγραφαν ιστορία, τότε θα είχε βοηθό τον Βαλβέρδε στην Μπαρτσελόνα και παίκτες αξίας εκατομμυρίων στο ρόστερ.
Δεν είναι ο τέλειος, είναι απλά ένας προπονητής που καταφέρνει να συνδυάσει κατά καιρούς πολλά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά και έχει μόνιμα αυτό που χρειάζεται η ομάδα για να επιβιώνει, βγάζει παίκτες, δίνει ευκαιρίες σε νέους και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο να παίζουμε συχνά με 11 Έλληνες στην ενδεκάδα. Εξαιρετικά σπάνιο, για να μην πούμε ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια για να δούμε ξανά ομάδα Super League να ξεκινάει με 11 Έλληνες στη σύνθεσή της. Αυτά εκτιμάει ο κόσμος, αυτά εκτιμάει και ο πρόεδρος και η… κολόνια κρατάει χρόνια.
Όσον αφορά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, η ομάδα δεν πήγε κι άσχημα, αλλά δεν έκανε και την εμφάνιση της 5ετίας. Δεν ήταν ούτε τόσο κακή όσο με τον ΠΑΟΚ ούτε τόσο καλή όσο με την ΑΕΚ. Νομίζουμε ότι πριν την πλήρη επιστροφή του Κόντε στο βασικό σχήμα, δεν πρέπει να βιαστούμε για συμπεράσματα. Χαλκιαδάκης και Γιάκος δεν είναι “Κόπερφιλντ” να βρίσκονται ταυτόχρονα σε χαφ και επίθεση για να πασάρουν… στον εαυτό τους και να σκοράρουν. Και δεν είναι μόνο ο Κόντε, είναι και το γεγονός ότι παίξαμε 5 από τα 7 επίσημα παιχνίδια της σεζόν εκτός έδρας και με αντιπάλους που είναι από το πάνω-πάνω ράφι της Super League. Με Πλατανιά, Λεβαδειακό και Κασσιόπη θα είμαστε πιο σίγουροι αν η ομάδα είναι για τις θέσεις 5-8 ή 8-10. Ειδικά με τον Λεβαδειακό θα είναι ντέρμπι πεντάδας όπως το πάνε οι Βοιωτοί!
Πάμε και στην κριτική της απόδοσης των παικτών:
Μάρκος Βελλίδης: Φέρει την ευθύνη στο δεύτερο γκολ, που δεν κάνει την παραμικρή κίνηση να το αποτρέψει. Βέβαια το τείχος το έστησε στην… Κηφισίας ο Σκουλάς, αλλά και πάλι δεν ήταν δα και κανά γκολ σαν του Χριστοδουλόπουλου που η μπάλα έφτασε τα 100 χλμ. Είχε 3 λάθη, 1 απόκρουση και 1 κλέψιμο.
Βαλάντης Κοζορώνης: Έκλεισε κάποιους χώρους, έτρεξε αρκετά, αλλά δεν μπόρεσε να προωθήσει πιο γρήγορα το παιχνίδι. Συν τοις άλλοις χρειάζονται βελτίωση τα στημένα του, από τη στιγμή που τα έχει πάρει «επ’ ώμου». Είχε 1 τελική προσπάθεια, 1/2 γεμίσματα, 3 πάσες, 3 λάθη, 1 κλέψιμο και 2 επεμβάσεις.
Γιώργος Μανθάτης: Τακτικά δεν έχει μπει ακόμα στη φιλοσοφία του ΠΑΣ, αφού χάνει τη θέση του και αργεί στις επιστροφές του. Σίγουρα επηρεάζεται από το γεγονός ότι είναι εξτρέμ και παίζει εσωτερικός χαφ. Έχει όμως αυτό το κάτι, που αξίζει να πάρει τις ευκαιρίες του. Πρέπει να δουλέψει αρκετά για να βρει το ρόλο του. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 4 πάσες, 2 λάθη και 2 κλεψίματα.
Αλέξης Μιχαήλ: Φέρει την ευθύνη στο πρώτο γκολ, γιατί έχει χάσει το μαρκάρισμα του Χίλιεμαρκ και όχι γιατί χρεώθηκε ως αυτογκόλ. Δεν ήταν από τις καλές μέρες του αρχηγού. Είχε 1 άστοχο γέμισμα, 4 πάσες, 1 αυτογκό, 2 κλεψίματα και 1 επέμβαση.
Ευριπίδης Γιάκος: Από τους παίκτες με σημαντική συνεισφορά στο να κρατήσει την μπάλα στην κατοχή του ο ΠΑΣ Γιάννινα και να φτάσει κοντά στην περιοχή του αντιπάλου στο α’ ημίχρονο. Έδινε παντού στηρίγματα, έτρεξε πολύ, αλλά δεν είναι σέντερ φορ για να σκοράρει ακατάπαυστα ούτε είχε σέντερ φορ να δώσει την μπάλα. Όταν στην επανάληψη μπήκαν Σολτάνι και Κόντε στο ματς, ο Παναθηναϊκός έκλεισε άψογα τους χώρους και έτρεξε περισσότερο από τον ΠΑΣ. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 1 άστοχο γέμισμα, 12 πάσες, 3 λάθη, 1 απόκρουση, 1 κλέψιμο και κέρδισε 2 φάουλ.
Νίκος Καρανίκας: Δεν έγιναν πολλά πράγματα από την πτέρυγά του επιθετικά, αμυντικά υπήρχαν κάποια θέματα. Μας έχει συνηθίσει σε πολύ καλύτερες σέντρες. Δεν βρέθηκε ούτε αυτός σε καλή μέρα. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 0/5 γεμίσματα, 3 πάσες και 4 λάθη.
Ντίνος Μαυροπάνος: Σταθερός πάντα στην απόδοσή του, ήταν από τις παίκτες που ξεχώρισαν στην άμυνα. Ελέγχεται μόνο για το φάουλ που παραχώρησε έξω από την περιοχή και από την οποία προήλθε το 2-0, αλλά κι αυτό οφείλεται στο ότι δεν πήρε σίγουρη πάσα σ’ ένα χώρο που η μπάλα πρέπει να πηγαίνει πάντα σίγουρα. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 6 πάσες, 4 λάθη, 1 απόκρουση, 1 κλέψιμο, 5 επεμβάσεις, έκανε 3 φάουλ και κέρδισε 4.
Θέμης Τζημόπουλος: Ούτε για τον Θέμη ήταν μια καλή μέρα. Έλειψαν τα κλεψίματά του, οι επεμβάσεις του και μερικά ακόμα χιλιόμετρα σε τρεξίματα. Έδωσε 6 πάσες, έκανε 4 λάθη και 2 επεμβάσεις.
Μιχάλης Μπουκουβάλας: Σε μεγάλο βαθμό ανέλαβε να οργανώνει το παιχνίδι του ΠΑΣ Γιάννινα από τα άκρα. Κι ενώ του δόθηκαν πολλές ευκαιρίες να φέρει την μπάλα στην περιοχή του Παναθηναϊκού, τις σπατάλησε όλες. Αμυντικά σταματούσε τους αντιπάλους περισσότερο με φάουλ, παρά με αποτελεσματική άμυνα. Είχε 4 άστοχα γεμίσματα, 5 πάσες, 5 λάθη, 3 κλεψίματα1 επέμβαση και παραχώρησε 4 φάουλ.
Ηρακλής Γαρουφαλιάς: Φιλότιμη προσπάθεια, αλλά δεν ήταν «βράχος» μπροστά από τους στόπερ. Παρ’ όλα αυτά ήταν από τους παίκτες που έτρεξαν παράγοντας κάποιο αποτέλεσμα και είχαν θετικό πρόσημο στο παιχνίδι. Είχε 1 άστοχο γέμισμα, 7 πάσες, 2 λάθη, 3 κλεψίματα, 3 επεμβάσεις και 4 κερδισμένα φάουλ.
Μπρούνο Χαλκιαδάκης: Είχε καλή διάθεση, αλλά ήταν καλά μαρκαρισμένος. Ακόμα και όταν έπαιρνε την μπάλα είχε κοντά του αντίπαλο και κάποιον ακόμα που θα έδινε δεύτερη βοήθεια στο μαρκάρισμά του. Ο μοναδικός, πάντως, από πλευράς ΠΑΣ που απείλησε τον Βλαχοδήμο. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 2/4 γεμίσματα, 6 πάσες, 3 λάθη, 2 κλεψίματα και κέρδισε 3 φάουλ.
Αλλαγές
Πέδρο Κόντε: Μπήκε να τρέξει να βρει ρυθμό, αλλά και για να βάλει ένα γκολ, μήπως αλλάξει όλη τη ροή του ματς. Δυστυχώς έμεινε μόνο στη συμμετοχή, αφού του λείπει ο ρυθμός για να βρει ξανά τον εαυτό του, ενώ ο Παναθηναϊκός κάλυψε απροβλημάτιστα τα μετόπισθεν όταν πιέστηκε προς τα τελευταία λεπτά. Έδωσε 3 πάσες, έκανε 2 λάθη και κέρδισε 2 φάουλ.
Καρίμ Σολτάνι: Ακόμα δεν έχει καταλάβει τι πρέπει να κάνει ή εμείς δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει να κάνει εκείνος. Μεταγραφή της τελευταίας στιγμής για να καλύψει το κενό του Κόντε, αλλά δυστυχώς μέχρι να προσαρμοστεί τραυματίστηκε και μέχρι να επιστρέψει και να βρει ρυθμό, γύρισε ο Κόντε. Προς το παρόν καμία βοήθεια δεν πήρε ο ΠΑΣ απ’ αυτόν. Είχε 2/3 γεμίσματα, 1 πάσα και 5 λάθη.
Ναδάλες Φονσί: Πάτησε λίγο καλύτερα από αριστερά ο ΠΑΣ Γιάννινα με τον Ισπανό, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει εμφάνιση που να αλλάξει δραματικά τα δεδομένα του παιχνιδιού. Είχε 1/3 γεμίσματα, 1 πάσα, 1 λάθος και 1 κλέψιμο.
Προπονητής
Γιάννης Πετράκης: Για το ματς δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Πιο βελτιωμένη η εικόνα, περισσότερο η μπάλα στα πόδια μας, αλλά και πάλι ήττα, όπως με τον ΠΑΟΚ που η εικόνα ήταν χάλια. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιος χρεώνεται το μεταγραφικό σχεδιασμό και το ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα δεν πήρε αριστερό μπακ και δεν βρέθηκε ένας αξιόλογος επιθετικός να πλαισιώσει τον Κόντε, αλλά πήγαμε σε πειράματα; Κι εν πάση περιπτώσει, αφού αποκτήθηκαν αυτοί που αποκτήθηκαν, γιατί δεν μπορούν να είναι καν σε αποστολή; Μιλάμε, βέβαια, για σούπερ ατυχία, γιατί εκεί που δεν υπήρχαν εναλλακτικές, εκεί ακριβώς είχαμε μεγάλους τραυματισμούς.
Και ερώτημα δεύτερο, έχουμε παίκτες για να παίξουν 3-5-2 ή μήπως μας ταιριάζει αμυντικά, αλλά μεσοεπιθετικά δεν κάνει για τους παίκτες που έχουμε;
Οι ερωτήσεις είναι ολίγον τι ρητορικές, γιατί η απάντηση για τις μεταγραφές είναι ότι με το μπάτζετ που έχουμε δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε για πολύ και για το σύστημα, ότι αν κρίνει ο προπονητής ότι μπορεί να γίνει κάποια αλλαγή, δεν είναι δογματικός, θα το αλλάξει.
Η διακοπή προσφέρεται για δουλειά και τα συμπεράσματα θα βγουν μετά. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν τελείωσαν τα δύσκολα. Η επόμενη τριάδα αγώνων έχει αμφίρροπα ματς. Ο Πλατανιάς πάντα μας δυσκολεύει, ο Λεβαδειακός έχει τρελάνει κόσμο φέτος και η Κασσιόπη είναι απρόβλεπτη.
Του Γιάννη Γιαννάκη
