Η μία οδεύει για το πρωτάθλημα Αγγλίας γράφοντας μία από τις πιο απίθανες ποδοσφαιρικές ιστορίες του πλανήτη, ο άλλος κυνηγάει στην Ελλάδα το μεγάλο του όνειρο, αυτό μίας ευρωπαϊκής συμμετοχής. Ο λόγος για τη Λέστερ που είναι η «σταχτοπούτα» της Αγγλίας και τον ΠΑΣ Γιάννινα, μία από τις μικρομεσαίες ομάδες της Ελλάδας, που προσπαθεί να αλλάξει επίπεδο. Τι κοινό θα μπορούσαν να έχουν αυτές οι δύο ομάδες; Πιθανότατα κανένα απολύτως, αφού τα πρωταθλήματα που παίζουν απέχουν έτη φωτός. Όμως υπάρχουν κάποιες φορές οι μικρές λεπτομέρειες που δεν πρέπει να περνάνε απαρατήρητες και ίσως τελικά να παίζουν το ρόλο τους στην ανάλυση μίας ανέλπιστης επιτυχίας.
Η ομάδα του Ρανιέρι έχει αγκαλιάσει το πρωτάθλημα Αγγλίας κάτι που επιτυγχάνει έχοντας χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα μόνο 23 διαφορετικούς παίκτες! Την ίδια ώρα ο ΠΑΣ Γιάννινα στο ελληνικό πρωτάθλημα παίζει με 22 διαφορετικούς παίκτες, εκ των οποίων οι 3 ήδη έχουν αποχωρήσει (Τσάβες, Βελλίδης και Σαπαλίδης), κατ’ ουσίαν δηλαδή παίζει με 19, σ’ ένα πρωτάθλημα που οι περισσότερες ομάδες έχουν χρησιμοποιήσει άνω των 25-30 παικτών!
Από το ρόστερ της Λέστερ, Σμάιχελ και Μόργκαν δεν έχουν χάσει ούτε δευτερόλεπτο στο φετινό πρωτάθλημα, έχοντας καταγράψει 2.970 λεπτά, ενώ συμμετοχή σε όλα τα παιχνίδια, αλλά με λιγότερα λεπτά, έχουν επίσης οι Βάρντι και Ολμπράιτον. Από μόλις ένα παιχνίδι έλειψαν Χουτ, Καντέ, Μαχρέζ και από δύο οι Ντρινκγουότερ και Οκαζάκι. Οι μοναδικοί που πήραν πολλές… απουσίες ήταν οι Σίμπσον και Φουχς, που έλειψαν από οχτώ και έξι παιχνίδια αντίστοιχα.
Κατ’ αναλογία στον ΠΑΣ Γιάννινα ο Τσουκαλάς αγωνίστηκε σε 27 ματς με σύνολο 2378 λεπτά, ο Ακόστα έχει παίξει 27 παιχνίδια με 2366 λεπτά, ο Ναδάλες 26 με 2213 λεπτά, ο Μανιάς 28 παιχνίδια με 2210 λεπτά, ο Μιχαήλ 24 ματς με 2206 λεπτά, ο Τζημόπουλος 24 παιχνίδια με 2163 λεπτά και ο Ίλιτς με 26 συμμετοχές και 2019 λεπτά.
Το μυστικό των μικρών, αλλά πετυχημένων ρόστερ δεν είναι μόνο η καλή ποιότητα παικτών και η «χημεία» στο εσωτερικό μίας ομάδας, είναι ασφαλώς και ένα ολόκληρο επιτελείο που δουλεύει γι’ αυτούς τους ανθρώπους για να μπορούν να είναι σε υψηλό επίπεδο. Παρά την υψηλή καταπόνηση των παικτών τους, Λέστερ και ΠΑΣ Γιάννινα είχαν ελάχιστους τραυματισμούς στη διάρκεια της χρονιάς, που ήταν μέσα στα όρια της στατιστικής των απωλειών. Γι’ αυτό και το ρητό «ενδεκάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει», μπορεί να βρίσκει εφαρμογή πολύ πιο συχνά σ’ αυτές τις ομάδες, οι οποίες τελικά πετυχαίνουν σχεδόν τα ίδια πράγματα συγκριτικά με πολύ ακριβότερα ρόστερ και πολύ μεγαλύτερα σε αριθμό (σ.σ. και σε πολύ καλύτερα γήπεδα).
Ενδεχομένως, αν στην Ελλάδα υπήρχε ισονομία, να μπορούσε κι εδώ να ξεπηδήσει κάποια Λέστερ, που θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα, αλλά αυτή είναι μία συζήτηση που ούτως ή άλλως γίνεται με αφορμή το «Grexit».
Γι’ αυτό κι εμείς θα σταθούμε μόνο στην εξαίρετη δουλειά των συνεργατών του κ. Πετράκη, που ξεχωρίζουν σε πανελλήνιο επίπεδο για τις γνώσεις τους και την αποτελεσματικότητα της δουλειάς τους και αξίζουν κι εκείνοι τα εύσημα για ό,τι πέτυχε η ομάδα τα τελευταία χρόνια. Ο προπονητής φυσικής κατάστασης, Βασίλης Αλεξίου, ο γιατρός ορθοπεδικός Σταύρος Ριστάνης, ο φυσιοθεραπευτής και αθλητικός αποκαταστάτης Φίλιππος Σκόρδος και ο φυσικοθεραπευτής Γιάννης Μπαλαούρας, έχουν κάνει «θαύματα» τα τελευταία χρόνια στον τομέα τους, για να μπορούν οι Πετράκης, Γεωργουλόπουλος και Τσελιόπουλος να δουλεύουν χωρίς απώλειες και προβλήματα το δικό τους κομμάτι.
Σε πολλά μπορεί να ζηλεύουμε τα ξένα πρωταθλήματα, αλλά κάπου-κάπου πρέπει να εκτιμάμε κι αυτά που διαθέτουμε και τα οποία δεν υπολείπονται από το εξωτερικό.
