image description

Χαμένο από τα αποδυτήρια ήταν το ματς του ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό. Με τη νοοτροπία που κατέβηκε να αντιμετωπίσει το ματς, ελάχιστοι πρέπει να «ψήθηκαν», ότι το γκολ του Κρίζμαν θα άλλαζε αυτό που φαινόταν ότι θα ερχόταν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Δεν έχει σημασία που ο Παναθηναϊκός δεν έκανε τις σούπερ ευκαιρίες, παρά τις 18 τελικές. Όταν κάθεσαι στα τελευταία 30-40 μέτρα του γηπέδου και μόνο αμύνεσαι, με μαθηματική ακρίβεια θα γίνουν καί ένα καί δύο «τσαφ» καί όσα χρειαστούν για να ηττηθείς. Και μετά θα φταίει ο Βελλίδης, ο Μιχαήλ, ο Τζημόπουλος και ο οποιοσδήποτε άλλος έπαιζε.

Υπερβολικός σεβασμός; Φόβος; Ό,τι και να ήταν, ο ΠΑΣ αδίκησε τον εαυτό του. Ασφαλώς και έπρεπε να μην πέσει στην παγίδα των άλλων που υποτίμησαν τα «μωρά» του Δώνη, αλλά εμείς φτάσαμε στο άλλο άκρο.

Είχαμε επαινέσει στα προηγούμενα παιχνίδια το «τσαγανό», την πίστη, το πάθος, τη νοοτροπία και την κατάλληλη προετοιμασία που είχε γίνει για τα παιχνίδια με Άρη και Ατρόμητο, αλλά με τον Παναθηναϊκό είχαμε ένα μεγάλο πισωγύρισμα.

Το πρόβλημα για τον ΠΑΣ το Σάββατο ήταν κυρίως στο στήσιμο. Κάθισε πάρα πολύ πίσω και ήταν αδύνατον να υποστηρίξει ακόμα και τις αντεπιθέσεις, αφού έπρεπε να καλυφθούν 60-70 μέτρα γηπέδου από Λέο και Κρίζμαν, που γύριζαν κι αυτοί πάρα πολύ πίσω. Το πόσο επίπονο ήταν φάνηκε από τη θλάση του Λέο που έπρεπε να κάνει υπερπροσπάθεια να καλύψει τα μέτρα. Μόνο κατά τύχη θα σκοράρεις έτσι. Και ναι μεν η τύχη «χαμογέλασε» στον ΠΑΣ, αλλά δυστυχώς δεν άλλαξε κάτι στην εικόνα του ως το 70’. Μετά από εκείνο το χρονικό σημείο κάτι πήγε να γίνει, αλλά ήταν αργά. Το ματς το είχαν γυρίσει και οι άλλοι έπαιζαν «αίμα κι άμμο».

Θα μπούμε κι εμείς στον πειρασμό, αν και δεν το συνηθίζουμε, να μιλήσουμε για επιλογές της ενδεκάδας. Ο Μυστακίδης ήταν απαραίτητος για να κρατάει μπάλα, να ανεβάζει πιο ψηλά την ομάδα και να κερδίζει «ανάσες» η άμυνα. Από εκεί και πέρα περιμέναμε μία γρήγορη αλλαγή στο β’ ημίχρονο στο κέντρο με τον Κάστρο, μήπως ο Κολομβιανός κάνει κλεψίματα και περάσει μπάλες μπροστά. Και σίγουρα σε τέτοια ματς που πιέζεσαι πολύ, θα ήταν απαραίτητος ο Γιάκος να μπει να κρατήσει μπάλα και να σπάσει τον ρυθμό του παιχνιδιού, αλλά δυστυχώς μία ίωση τον άφησε εκτός 18άδας. Όσο για τον Κουλιμπαλί, δεν βρέθηκε αντίδοτο που θα σταματήσει τις επελάσεις και τις σέντρες του. Δυστυχώς και οι δύο αριστεροί μας μπακ δεν είναι για τα πολύ δύσκολα ματς και δεν το αποκλείουμε στο μέλλον να ξαναδούμε Μπουκουβάλα αριστερά και Αποστολόπουλο δεξιά.

Αυτή η ήττα ας αφήσει τα διδάγματά της και ας προχωρήσουμε παρακάτω. Η ομάδα έχει απώλειες από τις λεγόμενες «εντός προγράμματος» και δεν χρειάζεται ούτε πανικός ούτε αναθέματα. Όταν πιάνεις απόδοση όπως αυτή με τον Άρη και τον Ατρόμητο, δεν υπάρχει περίπτωση να κινδυνεύσεις, θα τον βρεις τον δρόμο σου.

Σημειωτέον, πάντως, ότι την ερχόμενη Κυριακή ο ΠΑΣ έχει να παίξει με τον πρωτοπόρο Ατρόμητο (!), συνεχίζοντας αυτό το «παλούκι» πρόγραμμα και μετά ακολουθεί η δεύτερη διακοπή για εθνικές ομάδες. Εκεί θα είναι μία ευκαιρία να γίνει ένας απολογισμός τι κέρδισε και τι έχασε με το 3-5-2 η ομάδα, αλλά και να μπουν πλέον σε φουλ ρυθμούς οι Αθανασιάδης και Κούζικ, που ίσως δώσουν νέα στοιχεία στο παιχνίδι του ΠΑΣ Γιάννινα, όπως και ο Ξύδας για αντι-Λέο, αφού ο Γάλλος δυστυχώς τραυματίστηκε. Δεν βλάπτει να περιμένουμε λίγο ακόμα, τη στιγμή που ομαλοποιείται το πρόγραμμα και θα βρούμε αντιπάλους που ίσως κλειστούν εκείνοι, αντί να κλειστούμε εμείς.

Σε ό,τι αφορά την ατομική κριτική των παικτών:

Μάρκος Βελλίδης: Τα γκολ είναι κατά κύριο λόγο ευθύνη των αμυντικών του. Δυστυχώς πέρασαν οι σέντρες, δυστυχώς δεν πήγε έγκαιρα κάποιος πάνω στους σκόρερς. Η αντίδραση σε εξ’ επαφής σουτ και κεφαλιές είναι εξαιρετικά δύσκολη για τον τερματοφύλακα, ειδικά στις δύο συγκεκριμένες φάσεις. Του γίνεται καθαρό φάουλ στο γκολ του Παναθηναϊκού που δεν μέτρησε. Έδωσε 1 πάσα, έκανε 4 αποκρούσεις, 4 κλεψίματα και 3 επεμβάσεις.

Αλέξανδρος Νικολιάς: Αμυντικά δεν μπόρεσε να βοηθήσει και να συνεργαστεί με τον Τσικάρσκι. Επιθετικά πιστώνεται την ωραία μπαλιά στον Κρίζμαν με την οποία άνοιξε ο ΠΑΣ το σκορ. Έκανε κάποιες καλές ενέργειες και πέρασε πάσες, αλλά ήταν υπερβολικά πίσω η ομάδα και η έλλειψη στηριγμάτων δεν επέτρεπε στον ΠΑΣ να αλλάξει πάνω από 2 μπαλιές. Είχε 1/2 γεμίσματα, 4 πάσες και 3 λάθη.

Λέο Μπατίστ: Απελπιστικά μόνος, χρειαζόταν να γυρίζει πολύ πίσω, ήταν αδύνατον να γίνει απειλητικός. Δυστυχώς έπαθε υποτροπή στη θλάση που είχε το καλοκαίρι και θα αργήσει πολύ να επιστρέψει. Δεν αποκλείεται να τον ξαναδούμε με το νέο έτος πάλι. Είχε 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 1 πάσα και 6 λάθη.

Αλέξης Μιχαήλ: Δεν βρίσκεται σε καλό φεγγάρι, ενδεχομένως να ήταν και κουρασμένος από το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι και μάλιστα με μεγάλη πίεση. Έδωσε 1 πάσα, έκανε 1 λάθος, 1 απόκρουση και 3 επεμβάσεις.

Άντι Λίλα: Έβγαλε ενέργεια και έκανε ό,τι περισσότερο μπορούσε. Από τον άξονα δεν έπαιξε πάρα πολύ ο Παναθηναϊκός, αφού προτίμησε τα πλάγια, αλλά όποτε χρειάστηκε έδωσε βοήθειες και τα πήγε καλά. Είχε 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 3 πάσες, 3 λάθη, 3 κλεψίματα, 2 επεμβάσεις, έκανε 3 φάουλ και κέρδισε 3.

Θέμης Τζημόπουλος: Με προβλήματα και λάθη το κέντρο άμυνας του ΠΑΣ, δεν τα απέφυγε ούτε ο Θέμης, αν και η φάση του πρώτου γκολ είναι ιδιαίτερα δύσκολη όταν ο επιθετικός αποφασίζει να κάνει κεφαλιά ψαράκι. Έδωσε 1 πάσα, έκανε 2 λάθη, 1 απόκρουση και 4 επεμβάσεις.

Μιχάλης Μπουκουβάλας: Είχε ανεβάσματα, αλλά δεν πέρασαν οι σέντρες του, πίσω υπήρχαν κάποια προβλήματα που κατάφερε να τα περιορίσει, γι’ αυτό και ο Παναθηναϊκός προτίμησε τελικά την απέναντι πλευρά του Τσικάρσκι που τα πράγματα ήταν πιο εύκολα για τον Κουλιμπαλί. Είχε 1 τελική, 0/5 γεμίσματα, 2 πάσες, 5 λάθη, 1 απόκρουση, 1 κλέψιμο και 3 κερδισμένα φάουλ.

Μίτε Τσικάρσκι: Ήταν που ήταν μέτριος ο Τσικάρσκι, δεν τον βοήθησε πολύ και ο Νικολιάς και ο Κουλιμπαλί έκανε πάρτι. Τόσο αυτός όσο και ο Κακούμπα δεν δείχνουν έτοιμοι για δυνατούς αντιπάλους. Είχε 2 άστοχα γεμίσματα σε δύο προσπάθειες, 3 πάσες, 2 λάθη και 1 κλέψιμο.

Τόλης Σκόνδρας: Στη σχετική μετριότητα που κινήθηκε η άμυνα κινήθηκε και ο Σκόνδρας. Δεν έχει τη δυνατότητα η ομάδα να αντεπεξέλθει σε τόσο μεγάλη πίεση. Ο Τόλης είχε 1 τελική προσπάθεια, 2 λάθη και 2 επεμβάσεις.

Σάντι Κρίζμαν: Βρίσκει γκολ με τον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά πρέπει να τρέχει περισσότερο και να ξεκινάει από εκείνον η πίεση όταν ο αντίπαλος έχει κατοχή. Πιθανόν το σκεπτικό Πετράκη ήταν να προτιμήσει Λέο και Κρίζμαν που σκοράρουν, ώστε να βρει γκολ στις 2-3 καλές ευκαιρίες που θα γίνονταν, αλλά αφού ο Κροάτης έκανε τη δουλειά του και δεν είχε άλλη ενέργεια, λόγω του μεσοβδόμαδου παιχνιδιού κυπέλλου, έπρεπε να βγει νωρίτερα. Πέτυχε 1 γκολ σε μία τελική, είχε 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, έδωσε 5 πάσες, έκανε 6 λάθη και 1 κλέψιμο.

Ιγκόρ Βιδάλ: Δεν έφτασε στα επίπεδα προηγούμενων εμφανίσεων. Πήρε ορισμένα φάουλ, αλλά συνθήκες κατοχής μπάλας δεν μπόρεσε να δημιουργήσει. Σε τέτοια ματς πρέπει να δείχνει ότι αλλάζει επίπεδο και δυστυχώς δεν το έκανε. Δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν θα είναι χρήσιμος σε παιχνίδια με πιο «βατούς» αντιπάλους. Είχε 2/2 γεμίσματα, 2 πάσες, 2 λάθη, 1 κλέψιμο και 4 κερδισμένα φάουλ.

 

Αλλαγές

Στέφανος Αθανασιάδης: Ο Πετράκης του δίνει χρόνο συμμετοχής, παρότι ανέτοιμος, προκειμένου να αρχίσει να βρίσκει ρυθμό και ίσως να εκμεταλλευτεί κάτι από την εμπειρία του, αλλά και από το «εκτόπισμά» του ως ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Θα είναι 100% έτοιμος, όμως, μετά τη διακοπή. Είχε ένα πολύ καλό σουτ στο παιχνίδι που θα μπορούσε να τον κάνει «ήρωα», αν έμπαινε γκολ, αλλά μέχρι εκεί. Είχε 1 τελική, 1 πάσα και έκανε 1 φάουλ.

Ορέστ Κούζικ: Συνοδεύτηκε η αλλαγή του και από αλλαγή συστήματος, καθώς ο ΠΑΣ έπαιξε με 4-4-2 σε ρόμβο. Βοήθησε να μείνει λίγο πιο ψηλά η ομάδα στο γήπεδο. Μία πάσα κατέγραψε γι’’ αυτόν η στατιστική.

Γιάννης Μυστακίδης: Συνήθως για παίκτες που παίζουν 10 λεπτά γράφουμε ότι δεν μπορεί να κριθεί, όμως ο Μυστακίδης πρόλαβε να ξεχωρίσει και να γίνει ο κορυφαίος από πλευράς ΠΑΣ Γιάννινα. Μπήκε με τρομερή όρεξη, ζήτησε μπάλα, πήρε το παιχνίδι πάνω του και έκανε ό,τι περνούσε από τα… πόδια του να ισοφαρίσει. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 2 άστοχα γεμίσματα σε ισάριθμες προσπάθειες, 1 πάσα και 2 λάθη.

 

Προπονητής

Γιάννης Πετράκης: Σε κακή μέρα ο κόουτς. Και το στήσιμο της ομάδας στην αρχή δεν αποδείχτηκε σωστό και δεν έκανε εγκαίρως κινήσεις από τον πάγκο για να αλλάξει την κάκιστη εικόνα. Πάνω που η ομάδα είχε δείξει ότι μπαίνει με περισσότερη αυτοπεποίθηση στα ματς, είδαμε πάλι ένα φοβισμένο ξεκίνημα.

Τα πάντα, όμως, έχουμε την αίσθηση ότι ήταν θέμα κλειστής αμυντικής τακτικής, που όποιος κι αν έπαιζε να υπηρετήσει κάτι τέτοιο, το ίδιο κακό πρόσωπο θα έβγαζε στο γήπεδο. Αν ήταν θέμα επιλογής να παίξει έτσι η ομάδα, δεν πρέπει να επαναληφθεί, αν συνέβη λόγω καλής απόδοσης του αντιπάλου, έπρεπε να δείξει αντανακλαστικά από τον πάγκο πολύ πιο γρήγορα.

Έχει μία δύσκολη διαχείριση φέτος του έμψυχου υλικού και στις ήττες πάντα θα δέχεται κριτικές  του τύπου «δεν έβαλες αυτόν και έβαλες τον άλλον». Όσο είχε μικρό ρόστερ ήταν εύκολα τα πράγματα, τώρα θα έχει να διαχειριστεί μια τέτοιου τύπου κατάσταση.

 Του Γιάννη Γιαννάκη