Πολύς λόγος έχει γίνει μέχρι τώρα για τον μεταγραφικό σχεδιασμό του καλοκαιριού στον ΠΑΣ Γιάννινα. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, καμία από τις μεταγραφές δεν έκανε τη διαφορά και οι συνέπειες είναι ορατές στον βαθμολογικό πίνακα. Ως εκ τούτου, στην ομάδα έχουν αρχίσει ήδη να σκέφτονται τι θα έπρεπε να γίνει, ώστε το ρόστερ να ενισχυθεί σε θέσεις «κλειδιά».
Μία απ’ αυτές τις θέσεις είναι κι εκείνη του επιτελικού χαφ, του παίκτη δηλαδή που θα πάρει πάνω του τη δημιουργία του παιχνιδιού και θα συνδέσει άμυνα με επίθεση, χωρίς να χρειάζονται τα συνεχή γεμίσματα.
Αν και όλοι μιλάνε για κενό που έμεινε στη θέση αυτή το καλοκαίρι, στην πραγματικότητα ο Γιάννης Πετράκης είχε επιλογές για να θωρακίσει τη μεσαία του γραμμή, τις δοκίμασε (άλλοτε επίμονα και άλλοτε όχι), αλλά δεν βγήκε το αποτέλεσμα που περίμενε ο κόσμος και προφανώς και ο ίδιος.
Για τον Βιδάλ υπήρχαν φέτος μεγάλες προσδοκίες, ότι θα έκανε το «ξεπέταγμά» του, γι’ αυτό και του επεκτάθηκε πρόωρα το συμβόλαιο ως το καλοκαίρι του 2020. Ο Κάστρο είχε το προφίλ του παίκτη που θα μπορούσε -όχι μόνο να κόβει- αλλά και να βγάζει αμέσως την μπάλα μπροστά παίζοντας γρήγορο και κάθετο ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με τον Λίλα που είναι περισσότερο αμυντικογενής, ενώ ο Κούζικ θα μπορούσε να υπηρετήσει την ανάπτυξη του παιχνιδιού από τα πλάγια με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που φάνηκε ότι διέθετε. Και φυσικά, για να βρεθεί ο χώρος να παίξουν όλοι αυτοί, έμεινε για μεγάλο διάστημα στον πάγκο ο Γιάκος, που αποτελούσε το «πολυεργαλείο» του προπονητή γι’ αυτές τις δουλειές τα προηγούμενα χρόνια.Τον Νικολιά δεν τον ξεχάσαμε. Είναι ο μόνος που έδωσε αυτά που μας “υποσχόταν” από τα προηγούμενα χρόνια και παραμένει το ισχυρότερο “χαρτί” του κόουτς στη μεσαία γραμμή.
Παρά το γεγονός, ότι δεν «απογειώθηκε» ο ΠΑΣ Γιάννινα σε αγωνιστικό επίπεδο και παραμένει η χειρότερη ομάδα της Super League στο passing game, εν τούτοις μέχρι το τέλος του 2018 απομένουν 5 αγώνες της Super League και 1 του κυπέλλου, όπου οι προσδοκίες απ’ αυτούς τους παίκτες θα παραμείνουν υψηλές. Είναι εκείνοι που μπορούν με την αγωνιστική τους άνοδο να αλλάξουν σημαντικά τη γενικότερη εικόνα της ομάδας και να αναδείξουν και τους υπόλοιπους γύρω τους, κυρίως στον επιθετικό τομέα. Ειδικά φέτος που δεν υπάρχει ο επιθετικός της μίας επαφής για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, οι χαφ χρειάζονται ακόμα περισσότερο για να γεμίζουν την αντίπαλη περιοχή ή να πασάρουν «συστημένα».
Για να δούμε, λοιπόν, τι μπορεί να αλλάξει και πόσο, αρχής γενομένης από τα κρίσιμα παιχνίδια με Λεβαδειακό και ΟΦΗ. Και όπως είπε και “μία ψυχή” που αγωνιά και αγαπά την ομάδα, “σε δύο μήνες όλα θα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο”. Λέτε να επιβεβαιωθεί;
Υ.Γ.: Επικεντρώσαμε μόνο στους δημιουργικούς χαφ, χωρίς να σημαίνει ότι όλες οι άλλες γραμμές λειτουργούν άψογα. Απλώς, αν δουλέψει το συνδετικό κομμάτι άμυνας και επίθεσης, πιθανόν θα δουλέψουν καλύτερα και τα υπόλοιπα.
Του Γιάννη Γιαννάκη
