image description

Για τον ΠΑΣ που βλέπαμε ως τον Δεκέμβριο δεν θα ελπίζαμε απολύτως τίποτα στο σημείο που βρίσκεται τώρα. Για τον ΠΑΣ, όμως, που έχουμε δει να κερδίζει τον Παναθηναϊκό και να παλεύει στην Τούμπα, στο «Βικελίδης» και στο Αγρίνιο, μπορούμε να ελπίζουμε ότι, έστω και την ύστατη στιγμή, θα «γυρίσει του κουμπί».

Σίγουρα εισήλθαμε σε αχαρτογράφητα νερά, γιατί η ομάδα δεν έχει συνηθίσει να παίζει υπό πίεση για να πετύχει τον στόχο της. Ωστόσο δεν είμαστε ακόμα στο σημείο που δεν υπάρχει επιστροφή. Περίπου 12 βαθμοί απαιτούνται στις επόμενες 6 από τις 8 αγωνιστικές, τους οποίους έδειξε ότι έχει τις δυνατότητες να πάρει. Είναι 3 ματς εντός έδρας με Ξάνθη, ΑΕΛ και Αστέρα που επιβάλλεται να τα κερδίσει και 3 εκτός με Λαμία, Λεβαδειακό και ΟΦΗ που και η ισοπαλία είναι αρκετή. Αν και εφόσον ο ΠΑΣ είναι στους 32 βαθμούς την 28η αγωνιστική, τότε με Πανιώνιο και ΠΑΟΚ βλέπει τι θα χρειαστεί. Μπορεί και τίποτα, καθώς παίζουμε όλα τα ματς μεταξύ μας οι «ενδιαφερόμενοι» από Πανιώνιο και κάτω και η σωτηρία λογικά δεν θα ανέβει πολύ ψηλά.

Το παν στην ομάδα είναι να διατηρηθεί το ηθικό ψηλά και να μην μπει κανένας εντός κι εκτός των «τειχών» στη διαδικασία του «πέσαμε, δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα». Άλλωστε βρισκόμαστε ακόμα στη θέση του μπαράζ, που είναι μια δεύτερη ευκαιρία. Αν όχι τον απρόβλεπτο Λεβαδειακό, που πάντα αυτήν την περίοδο «ξυπνάει» και «αναγεννιέται», ακολουθώντας τους νόμους της… φύσης, τουλάχιστον τους ΟΦΗ και ΑΕΛ, ο ΠΑΣ που είδαμε στα τελευταία ματς, μπορεί να τους έχει από κάτω του και να διεκδικήσει έστω και τη θέση του μπαράζ.

Το ματς που ακολουθεί με την Ξάνθη είναι απόλυτα οριακό. Αν το πάρει η ομάδα, όλα τα παραπάνω ισχύουν. Αν όχι, μετά θα πάρουμε σβάρα τις εκκλησίες για τάματα, θα ανάβουμε κεριά και λαμπάδες και θα ακολουθήσει νηστεία μετά προσευχής για 40 μέρες…  μήπως και γίνει κάποιο θαύμα…

Για το αγωνιστικό κομμάτι του παιχνιδιού του Αγρινίου, το πράγμα νομίζουμε είναι σαφές γι’ άλλη μια φορά. Ο ΠΑΣ ξεκινάει με μια καλή τακτική αντιμετώπιση, έστω κι αν έδωσε εκνευριστικά μεγάλη κατοχή στον αντίπαλο, έχει κλείσει τους χώρους, δεν δέχεται ούτε φάση σε ολόκληρο ημίχρονο και μάλιστα απειλεί κιόλας σε 3 περιπτώσεις. Αλλά όλα αλλάζουν στο β’ ημίχρονο, όταν ο Δέλλας ξεκινάει τις διορθωτικές του κινήσεις και ο Πετράκης δεν αντιδράει, αφήνοντας την ομάδα να «ξεθυμαίνει» όσο περνάει ο χρόνος. Στον πάγκο υπήρχαν Γιάκος, Πάντελιτς και Τζημόπουλος που θα μπορούσαν να φρεσκάρουν εγκαίρως τη μεσαία γραμμή, αλλά προτιμήθηκε το ρίσκο με τον άγουρο Νάουμετς. Όπως ρίσκο εξ’ αρχής ήταν να παίξει ο Βιδάλ, ο οποίος δεν μπορεί να δώσει πολλά για πολύ. Δεν είναι Σεπτέμβριος-Οκτώβριος για πειράματα.

Αυτό που κρατάμε, είναι την παρουσία του Σεργκελασβίλι, που είναι το φετινό μεγάλο «λαχείο», ο Κάργας έδειξε ότι παίρνει μέτρα με την μπάλα στα πόδια και δεν πάει κατ’ ανάγκη για τη βαθιά μπαλιά, όπως ο Τζημόπουλος, και μάλιστα ψάχνει να τη δώσει στα πόδια συμπαίκτη του. Και τέλος, ο Κάστρο είναι ο χαφ που τρέχει παντού, κυνηγάει τον αντίπαλο, κλέβει και ψάχνει αμέσως την πάσα μπροστά. Ο Κολομβιανός θυμίζει αυτά που βλέπαμε το καλοκαίρι και φαίνεται ότι επιτέλους προσαρμόστηκε.

Αν ήμασταν έτσι τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο, θα λέγαμε ότι υπάρχουν χρόνος και περιθώρια για βελτίωση. Τώρα η βελτίωση επιβάλλεται να έρθει σε μία εβδομάδα. Και βέβαια, τα περιθώρια στενεύουν όσο αφορά την αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα. Από εδώ και πέρα, ό,τι πάει μέσα πρέπει να είναι γκολ.

Πάμε και στην κριτική μας για τους παίκτες:

Νέοφυτος Μιχαήλ: Δικαίωσε την επιλογή του προπονητή του, έδειξε έτοιμος και είναι ένας καλός τερματοφύλακας που κάποια στιγμή πρέπει να πάρει θέση βασικού, είτε μείνει στον ΠΑΣ και του χρόνου είτε επιστρέψει στον ΑΠΟΕΛ. Έκανε 2-3 δύσκολες αποκρούσεις στο ματς, ενώ στη φάση του γκολ δεν έχει κάποια ευθύνη, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Έκανε 1 λάθος, 4 αποκρούσεις, 3 κλεψίματα και 3 επεμβάσεις.

Αλέξανδρος Νικολιάς: Έχει φορμαριστεί και πάλι, βλέπουμε ξανά τις «υδραυλικές» κινήσεις του μέσα στο γήπεδο, όπου μπορεί να κάνει πλάκα σε οποιονδήποτε αντίπαλο, αλλά το μεγάλο του θέμα είναι τα τελειώματα φάσεων. Έχασε δύο απίστευτες ευκαιρίες για γκολ. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 1/1 γεμίσματα, 3 πάσες, 5 λάθη και 1 κλέψιμο.

Αλέξης Μιχαήλ: Αρκετές επεμβάσεις στην άμυνα, «καθάρισε» σε πολλές περιπτώσεις στο α’ ημίχρονο. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 1 λάθος, 2 κλεψίματα, 7 επεμβάσεις, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 2.

Γιάννης Κάργας: Έδειξε ένα πολύ καλό πρόσωπο, είναι ένα στόπερ που μπορεί να βγάλει την μπάλα με ψυχραιμία έξω από την περιοχή, να πάρει μέτρα στο γήπεδο, να κινηθεί και μακριά από την περιοχή και να δώσει στηρίγματα ή μια καλή πρώτη πάσα για να οργανώσει την ομάδα από πίσω. Πέρασε μια τρομερή κάθετη πάσα στον Νικολιά στη φάση του τετ-α-τετ. Διαφορετικό στυλ σίγουρα σε σχέση με τον Τζημόπουλο, που συνήθως κάνει ψηλές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας. Αμυντικά, όμως, έχει μερίδιο ευθύνης στο γκολ, αφού αυτός και ο Κάστρο χάνουν τον Άργκους. Είχε 1/2 γεμίσματα, 1 πάσα, 2 κλεψίματα, 2 επεμβάσεις και έκανε 2 φάουλ.

Ιγκόρ Βιδάλ: Δεν μπορεί το παλικάρι, όπως θα έλεγε και ο Άγγελος Αναστασιάδης. Στο επίπεδο Super League δεν είναι εφικτό να σταθεί με αξιώσεις και να δώσει πράγματα. Συν τοις άλλοις δεν έχει και τις αντοχές για περισσότερο από ένα ημίχρονο κι αυτό όχι ποιοτικό στο σύνολό του. Είχε μία τελική προσπάθεια, 1 άστοχο γέμισμα σε μία προσπάθεια, 4 πάσες, 3 λάθη, κέρδισε 2 φάουλ και έκανε 2.

Μιχάλης Μπουκουβάλας: Κλασικός Μπουκουβάλας, με σταθερή αμυντική παρουσία, προσεκτικά ανεβάσματα και μισές καλές σέντρες.  Είχε 1 τελική προσπάθεια, 2/6 γεμίσματα, 3 πάσες, 2 λάθη, 3 κλεψίματα, 3 επεμβάσεις και έκανε 2 φάουλ.

Λάσα Σεργκελασβίλι: Για τις σέντρες του και τα στημένα του έχει επισημανθεί από την πρώτη στιγμή ότι είναι ακριβείας. Έχει διαβήτη στο πόδι. Ο Γεωργιανός δεδομένα θα βοηθήσει πολύ. Μακάρι να υπήρχε χρόνος και λιγότερο άγχος για την ομάδα να βελτιώσει κι εκείνος κάποια ακόμα πράγματα, κυρίως αμυντικά. Δεν ξέρουμε αν μπορεί να τον κρατήσει ο ΠΑΣ σε περίπτωση υποβιβασμού, αλλά κανονικά τον καλείς από τώρα για επέκταση του συμβολαίου. Είχε 5/8 γεμίσματα, 1 πάσα, 1 λάθος, 1 κλέψιμο, 3 επεμβάσεις, έκανε 6 φάουλ και κέρδισε 1.

Τόλης Σκόνδρας: Έπαιξε ως κεντρικός στην τριάδα των στόπερ και μάλλον ψιλοχάθηκε στο ποιος είναι ο χώρος ευθύνης του, κάτι που φάνηκε περισσότερο στο β’ ημίχρονο. Είχε 1 λάθος, 1 επέμβαση και 2 κερδισμένα φάουλ.

Φάμπρι Κάστρο: Από παιχνίδι σε παιχνίδι γίνεται ολοένα και καλύτερος. Ήταν μαχητικός, πήγε και παρεμπόδισε τους αντιπάλους του στο να φτιάχνουν παιχνίδι, προωθούσε το δικό μας παιχνίδι, γενικώς έχει τα στοιχεία εκείνα που βλέπαμε το καλοκαίρι στην προετοιμασία. Έστω και αργά, αποτελεί μια εσωτερική μεταγραφή. Είχε 1 τελική προσπάθεια, 3 πάσες, 4 λάθη και 2 κλεψίματα.

Μπατίστ Λέο: Πρώτη φορά έπαιξε ως βασικός μετά τον τραυματισμό του και ήταν αναμενόμενο ότι θα του λείπει ο ρυθμός. Πέρα από λύση ανάγκης για όσα ματς χρειαστεί, δεν φαίνεται ότι μπορούμε να προσδοκούμε μεγάλα πράγματα. Δεν βρήκε και πολλούς χώρους να τελειώσει φάσεις, ενώ οι πάσες του προς τον Μάνο ή τον Νικολιά ήταν απελπιστικές, με εξαίρεση ένα πολύ ωραίο τακουνάκι που έκανε προς τον Νικολιά στη φάση του Βιδάλ στην αρχή του β’ ημιχρόνου. Είχε 1 τελική, 0/4 γεμίσματα, 1 πάσα, 6 λάθη.

Δημήτρης Μάνος: Μας καλλιέργησε την προσδοκία για συχνό σκοράρισμα, αλλά δεν έχει ανάλογη συνέχεια, παρότι βρίσκεται στις φάσεις. Πρέπει να το ξαναβρεί άμεσα και να βελτιώσει και την ομαδικότητά του σε κάποιες περιπτώσεις που μπορεί να απλοποιηθεί μία τελική προσπάθεια. Είχε 2 τελικές προσπάθειες, 1 πάσα και 1 λάθος.

 

ΑΛΛΑΓΕΣ

Ντούσαν Πάντελιτς: Σεργκελασβίλι και Κάργας που είχαν μεγαλύτερη αποχή, μπήκαν πιο γρήγορα απ’ αυτόν. Ο Σέρβος ακόμα δεν μας έχει δείξει στοιχεία και υπάρχει μία υποψία ότι είναι αργός και όχι ιδιαίτερα ντελικάτος. Πρέπει να τον δούμε για περισσότερα λεπτά, όμως, να αποκτήσει κάποιο ρόλο στο ματς για να τον κρίνουμε ασφαλέστερα. Μόνο 1 κλέψιμο πρόλαβε να καταγράψει η στατιστική.

Βλάντιμιρ Νάουμετς: Άστοχη επιλογή με βάση του τι άλλο υπήρχε στον πάγκο. Είχε 1 τελική, 1 λάθος και έκανε 2 φάουλ.

Γιώργος Ξύδας: Δεν μπορεί να κριθεί.

 

Προπονητής

Γιάννης Πετράκης: Η ομάδα ξέμενε από «οξυγόνο» και συνέχιζε με Βιδάλ και Λέο. Έστω στο 60’-65’ αν γίνονταν οι αλλαγές αυτές, θα βοηθούσαν περισσότερο και πολύ περισσότερο αν αντί του Νάουμετς έμπαινε κάποιος εκ των Γιάκου ή Τζημόπουλου. Οι άλλες εκπλήξεις της ενδεκάδας με Μιχαήλ και Κάργα ήταν σαφώς πιο πετυχημένες. Καί ο Νεόφυτος ήταν καλός και ο Κάργας έδωσε ένα άλλο στυλ παιχνιδιού στην ομάδα, αν και αμυντικά χρειάζεται κι άλλα ματς για να μάθει να συνεργάζεται καλύτερα με τους υπόλοιπους.

Ο κόουτς είναι άριστος στο στήσιμο της ομάδας, αλλά πρέπει να είναι πιο προετοιμασμένος να αντιμετωπίζει τις αλλαγές των άλλων και κυρίως να διαχειρίζεται την κατάσταση όταν παίρνουν προβάδισμα στο σκορ. Δυστυχώς, πάλι η ομάδα παραδόθηκε, αν και είχε 15 λεπτά γεμάτα με τις καθυστερήσεις να πάρει την ισοπαλία.

Του Γιάννη Γιαννάκη