image description

Συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι άλλο πράγμα τα φιλικά παιχνίδια και άλλο τα επίσημα, ως εκ τούτου περιμέναμε να δούμε κατά πόσο οι εκτιμήσεις της προετοιμασίας, ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα θα διαθέτει ομάδα που θα είναι 2-3 κλάσεις πάνω από τους άλλους, θα επιβεβαιωθούν και στα επίσημα παιχνίδια. Αν κρίνουμε, λοιπόν, από τα όσα είδαμε στην Πάτρα, ο ΠΑΣ πράγματι είναι μία ομάδα που έχει αλλάξει κατά πολύ τη φιλοσοφία της, παίζει όμορφο και στρωτό ποδόσφαιρο, έχει πλάνο ανάπτυξης το οποίο δεν είναι μονότονο, πατάει εύκολα την αντίπαλη περιοχή ή φτάνει ως τα κόρνερ, έχει ποιοτικό σύνολο, δημιουργεί κινδύνους στα αντίπαλα καρέ από τα άκρα, τον άξονα, αλλά και από στημένες μπάλες, σουτάρει αρκετά χωρίς να φοβάται και έχει πλουραλισμό στην τελική προσπάθεια, κάτι που δεν βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια, όπου για παράδειγμα περιμέναμε από τον Κόντε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.  Αν στην εξίσωση μπει και ο κόσμος, με πάθος και παλμό όπως χθες, τότε προμηνύεται ένας  χειμώνας με πολύ ενδιαφέρον.

Αυτά τα στοιχεία σίγουρα τον τοποθετούν ανάμεσα στα φαβορί, αλλά για να είσαι το απόλυτο φαβορί θες και κάτι ακόμα. Ανά 5-6 τελικές πρέπει να βάζεις και 1 γκολ τουλάχιστον. Στην κατηγορία αυτή η επίθεση-φωτιά κάνει τη διαφορά και έπεται η άμυνα.

Στην Πάτρα οι τελικές ήταν 10-13, όπου από πλευράς Παναχαϊκής το γκολ και 2 ακόμα φάσεις με τον Μωραΐτη και τον Σταμόπουλο (δοκάρι) ήταν οι πραγματικά επικίνδυνες. Αντιθέτως ο ΠΑΣ έχει τουλάχιστον 7-8 «καραμπινάτες» φάσεις, αλλά και δύο πολύ καλά μακρινά σουτ.

Κόντρα στην Παναχαϊκή ο ΠΑΣ από τη μία μεριά μας «γέμισε» αισιοδοξία με το θέαμα και το ποδόσφαιρο που έπαιξε, αλλά μας έσκασε με την αστοχία του. Τα είχαμε διακρίνει στις προπονήσεις, τα είχαμε διακρίνει και στα φιλικά αυτά τα θέματα, αλλά μην αρχίσουμε να ασχολούμαστε από το πρωί ως το βράδυ με το τι δεν έχουμε και ας επικεντρωθούμε στο τι μπορεί να γίνει. Ας αφήσουμε τον προπονητή με τους παίκτες να δουλέψουν πάνω στις όποιες ατέλειες της πρεμιέρας και όσο η ομάδα θα γεμίζει με αυτοπεποίθηση και θα βλέπει τον κόσμο συσπειρωμένο, όπως αυτό που έγινε στην Πάτρα, τόσο θα έρχονται και τα αποτελέσματα. Άλλωστε η σεζόν φέτος δεν έχει μόνο 22 αγωνιστικές, αλλά και πολλές ακόμα ευκαιρίες διόρθωσης πορείας στα play-offs.

Θα κρατήσουμε, λοιπόν, από την πρεμιέρα τα θετικά στοιχεία της ομάδας και ότι μας έδωσε αρκετούς λόγους να αδημονούμε να την ξαναδούμε. Αν μη τι άλλο το πρώτο μεγάλο στοίχημα αυτής της χρονιάς είναι να «ξανακαψουρευτεί» ο κόσμος την ομάδα του. Από εκεί και πέρα ο ΠΑΣ δείχνει ότι είναι ομάδα ρυθμού και μόλις τον πιάσει στο 100%, θα φέρει και τα επιθυμητά αποτελέσματα για να μπει σε πορεία πρωταθλητισμού.

(Περί παρασκηνίου αυτό ας το αφήσουμε στην άκρη καλύτερα).

Κάπου εδώ τα προηγούμενα χρόνια κάναμε την κριτική των ποδοσφαιριστών συνοδευόμενη από τα στατιστικά τους. Δυστυχώς αναλυτικά στατιστικά πλέον δεν υπάρχουν για κάθε παίκτη, αλλά κάποια πράγματα γενικότερα θα τα σχολιάσουμε για την απόδοσή τους. Κάποια γενικά νούμερα που εξασφαλίσαμε είναι τα εξής: Κόρνερ 3-7,  επικίνδυνα φάουλ κοντά στην περιοχή 10-4, φάουλ 12-23, οφσάιντ 1-1, τελικές προσπάθειες 10-13.

Πάμε στην απόδοση των παικτών:

Μάκης Γιαννίκογλου: Το γκολ από τον Παπατόλιο ήταν άπιαστο, ενώ η απόκρουση στην κεφαλιά του Μωραΐτη στο 86’ συγκαταλέγεται στις αποκρούσεις του αγώνα. Κατά τα λοιπα ήταν σταθερός και χρειάστηκε λίγες φορές.

Απόστολος Σκόνδρας: Η Παναχαϊκή έπαιξε κυρίως με γεμίσματα προς την περιοχή και έψαχνε αρκετά τον Μωραΐτη. Ο νεαρός επιθετικός δεν έγινε πάρα πολύ επικίνδυνος, αλλά είχε τη μεγάλη φάση στο 86’. Ο αρχηγός του ΠΑΣ τις περισσότερες φορές «καθάρισε» τις φάσεις είτε με κεφαλιές είτε πηγαίνοντας πρώτος στην μπάλα, ενώ πρόλαβε να κοντράρει και κάποια σουτ που δοκίμασαν οι Πατρινοί.

Στέφανος Σιόντης: Ο κ. Γιαννίκης τον έβαλε σε θέση στόπερ θέλοντας δύο πράγματα, την εμπειρία του και την καλύτερη πρώτη πάσα που έχει. Αμυντικά ίσως να μην μπόρεσε να διακριθεί σημαντικά, αλλά στο διάστημα που έπαιξε δεν πιέστηκε ο ΠΑΣ.

Μιχαήλ Μπουκουβάλας: Είχε πολλά ανεβάσματα, αλλά σίγουρα το ότι παίζει με ανάποδο πόδι αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα σε όσα επιχειρεί. Αμυντικά πέρασαν κάποιες σέντρες που θα μπορούσαν και να αποφευχθούν.

Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Λειτούργησε πολύ καλά η δεξιά πλευρά του ΠΑΣ, είχαν καλές συνεργασίες με τον Νικολιά και έβγαιναν συνέχεια ελεύθεροι να σεντράρουν ή να κάνουν παράλληλες πάσες. Τυχερό, αλλά και ωραίο το γκολ που πέτυχε.

Πίτου Γκαρσία: Δεν του πήγαν καλά τα χτυπήματα στις στημένες φάσεις και δεν του πέρασαν κάποιες κάθετες μπαλιές. Μας έχει δείξει ότι μπορεί να τα πάει και καλύτερα. Πάντως ήταν επίμονος και προσπαθούσε αρκετά και αμυντικά. Λόγω κόκκινης χάνει το ματς κυπέλλου, αλλά ευτυχώς είναι μία ανώδυνη απουσία, αφού ούτως ή άλλως δεν θα έπαιζε. Έτσι με τον Λεβαδειακό θα είναι ξανά διαθέσιμος.

Φάμπρι Κάστρο: Πρέπει να τρέξει περισσότερο για να καλύπτει και τον Γκαρσία, είχε κάποια επιπόλαια λάθη, αλλά το καλό είναι ότι το πρέσινγκ της ομάδας ήταν αρκετά καλό και μέχρι το 70’ περίπου όλα τα λάθη διορθώνονταν αμέσως. Με τον ΠΑΣ να παίζει στο μισό γήπεδο την Παναχαϊκή ήταν λογικό να έχει 3 πολύ καλές στιγμές στο ματς. Θα σκοράρει σύντομα…

Αλέξανδρος Καρτάλης:  Πολύ δραστήριος, καλές κινήσεις στο γήπεδο, έφερνε την μπάλα και στον άξονα, αλλά συνεργαζόταν και με τον Μπουκουβάλα. Περισσότερο αμυντικογενής βέβαια, αλλά ήταν από τους παίκτες που ξεχώρισαν.

Αλέξανδρος Νικολιάς: Είναι λίγο θέμα τα τελειώματά του, γιατί έχασε κι αυτός μία τεράστια ευκαιρία στο ματς. Επιτέλους τον είδαμε, όμως, να δοκιμάζει και κάποια σουτ έξω από την περιοχή.

Σάντι Κρίζμαν: Αν εξαιρέσουμε τις δύο φάσεις που χάνει στις αρχές του β’ ημίχρονου, αλλά και την πολύτιμη βοήθεια στην άμυνα στα τελευταία λεπτά, ο Κροάτης δεν είναι ακόμα στα καλύτερά του.

Ζαν Μπατίστ Λέο: Θύμισε το πρώτο ημίχρονο στο φιλικό με τον Απόλλωνα Λάρισας όπου έχανε τη μία ευκαιρία πίσω από την άλλη. Και στην Πάτρα του έλειψαν τα τελειώματα. Είναι μέσα στις φάσεις, το «μυρίζεται» το γκολ, αλλά πρέπει να γίνει καλύτερος στα τελειώματά του.

Αλλαγές

Άγγελος Ζιούλης: Βοήθησε στο τελευταίο 20λεπτο που ο ΠΑΣ χρειάστηκε να κάνει κάποιες άμυνες.

Γιώργος Παμλίδης: Κι αυτός δεν είναι σε φουλ επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα, αλλά τουλάχιστον είναι αρκετά μαχητικός και βρίσκεται στις φάσεις. Έχασε κι αυτός ένα τρομερό τετ-α-τετ.

Άγγελος Λιάσος: Αν δεν έχουμε κάνει κάποιο μεγάλο λάθος, ο Λιάσος είναι ο πρώτος παίκτης του ΠΑΣ Γιάννινα που είναι γεννημένος μετά το 2000 και αγωνίζεται σε επίσημο παιχνίδι. Πλην των φιλικών, δεν είχε ξαναπαίξει παίκτης της νέας χιλιετίας με την κυανόλευκη φανέλα, επομένως γράφει ιστορία με τη χθεσινή 20λεπτη συμμετοχή του. Μπήκε σ’ ένα σημείο που η ομάδα χρειαζόταν να πάρει κάποια τρεξίματα και μαρκαρίσματα και ο Άγγελος τα έδωσε.

 

Προπονητής

Αργύρης Γιαννίκης: Από τις πρώτες κιόλας προπονήσεις μάς έχει κερδίσει με τη δουλειά του, τη φιλοσοφία του και τις γνώσεις του για το ποδόσφαιρο. Θεωρούμε ότι έχει βάλει ήδη τη σφραγίδα του στον ΠΑΣ και όσο θα προχωράμε στη χρονιά το σίγουρο είναι ότι θα βλέπουμε ωραίο ποδόσφαιρο. Ακόμα και όταν η ομάδα έμεινε με 10 παίκτες στο γήπεδο, δεν τη γύρισε πίσω κι έτσι βγήκαν τρεις από τις πιο κλασικές ευκαιρίες για γκολ στο παιχνίδι, το δοκάρι του Σκόνδρα και τα τετ-α-τετ του Νικολιά και του Παμλίδη. Άμα δεν μπαίνει όμως η μπάλα με τίποτα μέσα δεν θα μπει να το βάλει ο ίδιος! Έχει ένα πολύ καλό έμψυχο υλικό για φτιάξει ομάδα που θα παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο και τουλάχιστον αυτό θα το δούμε. Η αποτελεσματικότητα είναι κάτι που θα έρθει με τη δουλειά, γιατί αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να μείνουμε στο πως θα ήταν τα πράγματα αν είχε ο έρθει ο Χ ή ο Ψ επιθετικός. Εμπιστοσύνη στους υπάρχοντες και πάμε τώρα για πρόκριση στο κύπελλο.