image description

Επειδή ακούσαμε χθες από ορισμένους το «αν παίξουμε έτσι με τον Απόλλωνα Σμύρνης, θα φάμε πολλά και δεν πάμε για πουθενά», να ξέρουν ότι υπάρχει και το «αν παίξουμε όπως με την Παναχαϊκή, θα βάλουμε πολλά και θα πάμε τρένο». Όμως ούτε το ένα θα γίνει ούτε το άλλο, διότι οι προηγούμενες αποδόσεις δεν διασφαλίζουν τις μελλοντικές, όπως λένε και τα ψιλά γράμματα των τραπεζών… Κάθε ματς είναι ξεχωριστό, κάθε ομάδα έχει τα δικά της ατού, το δικό της στυλ παιχνιδιού, διαφορετικούς στόχους, διαφορετικά πράγματα να αποδείξει. Όπως επίσης κάθε ματς διαμορφώνεται από διαφορετικούς παράγοντες. Άλλοτε αυτοί έχουν να κάνουν με τη διαιτησία, άλλοτε με τον αγωνιστικό χώρο, άλλοτε με τον καιρό, άλλοτε με το κλίμα της κερκίδας, άλλοτε με το αν θα πάρεις προβάδισμα στο σκορ ή θα βρεθείς πίσω. Ειδικά στην Ελλάδα που τα μισά και πλέον παιχνίδια είναι κλειστά, όποιος βάλει πρώτος το γκολ συνήθως κερδίζει.

Σίγουρα τα χθεσινά πρώτα 70 λεπτά του παιχνιδιού με τον Απόλλωνα Πόντου συνιστούν ό,τι χειρότερο έχουμε δει από τον ΠΑΣ φέτος από το καλοκαίρι και μετά. Θύμισαν εν μέρει το φιλικό με τον Ολυμπιακό Βόλου, όπου ο ΠΑΣ Γιάννινα για 65’ λεπτά δεν έκανε τίποτα και όταν ήρθαν οι αλλαγές από τον πάγκο η ομάδα έφτασε τελικά στην επικράτηση με 3-0. Τότε είχαμε γράψει ότι «η υπομονή θα είναι αρετή», καθώς το πότε θα έρθει το πρώτο γκολ, κρίνει και το πότε θα απελευθερωθεί η ομάδα για να κάνει μετά το παιχνίδι της. Έτσι έγινε και χθες. Μπήκε το πρώτο γκολ και μετά ακολούθησε «βομβαρδισμός».

Το βασικό συστατικό για να μπορεί κάποιος να παρακολουθεί με λιγότερο άγχος τον φετινό ΠΑΣ Γιάννινα είναι να είναι συνειδητοποιημένος για το πόσο άλλαξαν τα πράγματα στη Β’ Εθνική αυτά τα 8-10 χρόνια που λείπαμε. Να βγάλει από το μυαλό του τις δύο προηγούμενες παρουσίες στη Β’ Εθνική, που ο πρόεδρος είχε μπάτζετ 3 και πλέον εκατομμύρια και η ομάδα έβαζε 4-5 γκολ για πλάκα. Καμία ομάδα δεν έχει πλέον τέτοια μπάτζετ ούτε τέτοιες αγωνιστικές δυνατότητες. Όπως επίσης πρέπει να βγάλουμε από το μυαλό μας ότι όλοι οι άλλοι είναι… κακομοίρηδες και εμείς οι… εμίρηδες. Από τη στιγμή που τα τηλεοπτικά δεν είναι 1,5 εκ., αλλά τα μισά, ούτε ο ΠΑΣ έφτιαξε ομάδα που θυμίζει «τρένο», τουλάχιστον προς το παρόν. Αυτό που φτιάχνει ο κ. Γιαννίκης είναι μία ομάδα που από τη μία στηρίζεται στο ταλέντο, από την άλλη στη σκληρή δουλειά που γίνεται στο γήπεδο και καθόλου στους παίκτες «σταρ», όπως ήταν παλιότερα ο Λουτσιάνο, ο Πάντος, ο Μπακαγιόκο κτλ. Το αν θα βγει αυτό το στοίχημα θα το δούμε. Σε 1-2 αγωνιστικές θα έχουμε τις πρώτες ενδείξεις, καθώς θα κλείσει ο πρώτος κύκλος των ντέρμπι μετά τα ματς με Απόλλωνα Σμύρνης και  Πλατανιά.

Για να μη δημιουργήσουμε, όμως, σε κάποιους την αίσθηση ότι δεν πρέπει να έχουμε προσδοκίες για φέτος, να τονίσουμε ότι στόχος και προσδοκία όλων στον ΠΑΣ Γιάννινα είναι να πάρει το πρωτάθλημα. Απλώς αυτό δεν φαίνεται ότι μπορεί να γίνει δια περιπάτου, αλλά θα γίνει δια πυρός και σιδήρου. Το θετικό είναι ότι η ομάδα βρίσκει σχεδόν πάντα τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει, εύκολα ή δύσκολα, και αυτό είναι δείγμα πρωταθλητισμού. Ή για να ακριβολογούμε, αυτό είναι το βασικό συστατικό ενός υποψήφιου πρωταθλητή. Όταν μπορείς να κερδίζεις ακόμα και όταν παίζεις 20 λεπτά καλή μπάλα, αποδεικνύεις και την ποιοτική διαφορά που σε χωρίζει από τους άλλους.

Γι’ αυτό καθ’ αυτό το ματς με τον Απόλλωνα Πόντου ο κ. Γιαννίκης απέδωσε την κακή εμφάνιση στο ότι δεν παίξανε με κάθετες μπάλες, δεν έγιναν οι κινήσεις που πρέπει, συν 2-3 ατομικά λάθη που έδωσαν τη δυνατότητα στον αντίπαλο να απειλήσει. Το θέμα είναι ότι ο ίδιος τα είχε επισημάνει όλα, τόσο στις δηλώσεις του όσο και στις προπονήσεις, αλλά δεν έγιναν. Προφανώς υπάρχει ένα θέμα με αντιπάλους που θα αποφασίσουν να μας πιέσουν ψηλά, διότι μας λείπει ο παίκτης που θα φτιάξει παιχνίδι. Όταν μπήκε ο Πίτου Γκαρσία, αμέσως άμυνα και επίθεση «έδεσαν», αλλά ο Πίτου είναι για ένα ημίχρονο, οπότε τι γίνεται χωρίς αυτόν; Εκεί πρέπει να προσθέσουν λίγο ψυχή, πάθος και εγωισμό οι υπόλοιποι παίκτες. Στα Χανιά δεν έχασαν καμία μονομαχία, δεν πήγαν ποτέ δεύτεροι στην μπάλα. Αντιθέτως χθες ούτε κέρδισαν μονομαχίες ούτε πήγαν πρώτοι στην μπάλα. Η φανέλα από μόνη της δεν παίρνει κανένα ματς. Οπότε σοβαρότητα, συγκέντρωση και προσπάθεια, γιατί δεν θα τους χαριστεί κανένας βαθμός.

Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών

Λευτέρης Χουτεσιώτης: Κρίσιμη η απόκρουση που κάνει στη φάση του 23ου λεπτού με το πόδι στο πλασέ του Λουφάκη. Από εκεί και πέρα άμυνα και δοκάρι κάλυψαν τους υπόλοιπους κινδύνους.

Τόλης Σκόνδρας: Καθοριστικό το τάκλιν στο τετ-α-τετ του Ολαϊτάν, αλλά σε γενικές γραμμές υπήρχαν λάθη στην άμυνα από το αμυντικό δίδυμο, που συν τοις άλλοις δυσκολεύεται στο κατέβασμα της μπάλας.

Νώντας Παντελάκης: Μέτρια μέρα και για τον Παντελάκη, γενικώς ο Λουφάκης εξέθεσε πολλές φορές την «κυανόλευκη» άμυνα.

Μιχάλης Μπουκουβάλας: Ήταν μέσα στο πρώτο και το τρίτο γκολ, καθώς προέρχονται από δικές του ενέργειες από τα αριστερά οι ασίστ. Αυτό που μπορούσε να δώσει το έδωσε για ένα ακόμα παιχνίδι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει κι άλλες δυνατότητες. Μην ξεχνάμε, όμως, ότι παίζει αναγκαστικά στα αριστερά.

Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Δεν μπόρεσε να βοηθήσει και κινήθηκε σε ρηχά νερά, με δυσκολίες στο να ολοκληρώσει κάποιες επιθετικές προσπάθειες.

Στέφανος Σιόντης: Ως στόπερ στα τελευταία λεπτά τα πήγε πολύ καλύτερα. Το έχουμε επισημάνει κι άλλες φορές ότι έχει τη δυνατότητα να κατεβάζει μπάλα και να κυκλοφορεί με καλύτερη ασφάλεια την μπάλα ξεκινώντας από πίσω. Όμως μαζί με τον Λιάσο δεν ταίριαξαν, αφού κανείς δεν μπορούσε να βγάλει επιθετικές πάσες και έπαιζαν πολύ παράλληλο ποδόσφαιρο και πίσω.

Άγγελος Λιάσος: Μπορεί να εξελιχθεί σε box to box παίκτης στα επόμενα 2-3 χρόνια, αλλά προς το παρόν είναι στην «εκκόλαψη». Θα χρειαστεί σίγουρα κι άλλες εμπειρίες, οπότε δεν του ταιριάζει να έχει δίπλα του παίκτη που μόνο θα κόβει, αλλά πρέπει να έχει κάποιον πιο δημιουργικό για να «κουμπώνει» καλύτερα το δικό του μαχητικό στυλ και τα πολλά τρεξίματα, με κάποιον που θα είναι πιο τολμηρός επιθετικά.

Γιώργος Ξύδας: Πήρε την τελευταία στιγμή τη θέση του Νικολιά που ένιωσε ενοχλήσεις στο ζέσταμα και δεν φάνηκε να μπαίνει έτοιμος, δεν έπαιξε καλά από τις πτέρυγες ο ΠΑΣ και δεν άνοιξε την αντίπαλη άμυνα. Ωστόσο έχει μία καλή ενέργεια στο ματς, καθώς βγάζει την πάσα στον Κρίζμαν στο 2-0.

Βλάντισλαβ Νάουμετς: Λογικό για ένα πιτσιρικά που τώρα αρχίζει να γίνεται βασικός, να έχει μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του. Ο Ουκρανός γλιστρούσε συνέχεια στο γήπεδο στην αρχή, είχε λάθη, δεν κράτησε καθόλου την μπάλα και γενικά έκανε κακό παιχνίδι.

Γιώργος Παμλίδης: Μαχητικός όπως πάντα, το κοντέρ φέτος γράφει συνέχεια και πραγματοποιεί μία από τις καλύτερες σεζόν του. Ήδη έχει 4 γκολ στο πρωτάθλημα και 2 στο κύπελλο.

Ζαν Μπατίστ Λέο: Δεν τον ένιωσε η άμυνα του Απόλλωνα Πόντου, με εξαίρεση τη φάση του 84’ που κάνει ένα πανέμορφο τελείωμα. Κοντρόλ με το δεξί, μονοκόμματο βολέ με το αριστερό και ένα γκολ που ελπίζουμε να τον «ξεκλειδώσει» για τη συνέχεια.

 

Αλλαγές:

Σάντι Κρίζμαν: Πρώτο γκολ του Κροάτη στο πρωτάθλημα και πρώτο μετά το καλοκαιρινό φιλικό με τον Παναιτωλικό, δηλαδή μετά από 3,5 μήνες σχεδόν! Μακάρι να μην μας πάρει άλλο τόσο για το επόμενο, γιατί ο ΠΑΣ περιμένει από τον Σάντι να κάνει καμιά 15αριά γκολ φέτος. Στο χαμένο τετ-α-τετ, για να μην τον αδικήσουμε, εκεί η μπάλα κάνει μία μεγάλη αναπήδηση και δεν τον αφήνει να πλασάρει όπως θα ήθελε.

Πίτου Γκαρσία: Καθοριστική η αλλαγή του. Άλλαξε η ροή του ματς, μαζί με την αποβολή του Πουρτουλίδη βέβαια.

Φάμπρι Κάστρο: Έχασε κάποιες προπονήσεις την προηγούμενη εβδομάδα και ο προπονητής του θεώρησε σωστό να μη ρισκάρει τη συμμετοχή του για πολύ. Ενδεχομένως να μην έπαιζε και καθόλου αν το ματς είχε κριθεί νωρίτερα. Με Πίτου και Κάστρο άλλαξε η εικόνα του ΠΑΣ, ήταν φανερό.

 

Προπονητής

Αργύρης Γιαννίκης: Είχε να διαχειριστεί κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις. Κρίζμαν και Κάστρο προέρχονταν από τραυματισμούς και ο Πίτου χρησιμοποιείται επιλεκτικά για να διαχειριστεί τις δυνάμεις του. Προσπαθεί να είναι δίκαιος με τους παίκτες, ανάλογα με το τι του δείχνουν στις προπονήσεις. Ο ίδιος είχε επισημάνει τα πάντα στους παίκτες του, τους είχε επιστήσει την προσοχή για την κατοχή μπάλας που παίζει ο Απόλλωνας και τις δημιουργία φάσεων, αλλά η ομάδα ήταν στατική και άνευρη. Με τις αλλαγές στην επανάληψη έδειξε ότι καί βλέπει το πρόβλημα καί έχει τους τρόπους να το λύσει, αρκεί να είναι ανάλογη και η διάθεση μέσα στο γήπεδο και να μην περιμένουμε να κερδίσουμε μόνο με τη φανέλα. Λογικά η εμφάνιση αυτή θα έστειλε το μήνυμα ότι πουθενά δεν θα κάνουμε περίπατο. Κάποια «παράσιτα» που ακούγονται πίσω από τον πάγκο του δεν είναι τίποτα. Οι συνήθεις «ύποπτοι» που το έκαναν και στον Πετράκη.