Κάτι είχε υποψιαστεί ο Μπάμπης Τεννές γι’ αυτό που θα επακολουθούσε χθες ξεκινώντας την ομάδα του με σχηματισμό 3-5-2. Με ενισχυμένο κέντρο άμυνας θέλησε να βάλει stop στην ποιοτική μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΣ Γιάννινα και να τον υποχρεώσει σε ακίνδυνα μακρινά σουτ, αλλά προδόθηκε από τις στατικές φάσεις. Όταν γύρισε τον σχηματισμό του σε 4-4-2 και ρίσκαρε να βγει λίγο πιο μπροστά, εκεί έκανε το μοιραίο λάθος και το πάρτι έγινε… ξέφρενο. Διότι ένα χαρακτηριστικό που έχει προσδώσει ο Γιαννίκης στον ΠΑΣ είναι το αποτελεσματικό πρέσινγκ και όχι το να μένουμε ψηλά να μαρκάρουμε έτσι ως αφηρημένη έννοια. Ο καθένας ξέρει τι πρέπει να κάνει και πως, όπως ξέρει και τι κάνουμε όταν κερδίζουμε την μπάλα στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου. Επιπροσθέτως ο ΠΑΣ είχε και τις ωραίες κάθετες και διαγώνιες κινήσεις των παικτών του, ειδικά στους ανοιχτούς χώρους και φυσικά τα πετυχημένα τελειώματα, γιατί έχουμε δει ουκ ολίγα παιχνίδια που οι τερματοφύλακες έγιναν ήρωες. Κάπως έτσι, λοιπόν, το 5-1 ήρθε ως φυσική συνέπεια μίας εμφάνισης που ήταν 100% βγαλμένη από τη δουλειά που γίνεται από το καλοκαίρι.
Αξίζουν πολλά μπράβο σε όλο το τιμ και φυσικά τους παίκτες, γιατί όλοι γνωρίζουμε τις δυσκολίες που περνάνε και τις αντοχές που επιδεικνύουν. Ήταν από τα ματς που δεν χορταίνεις να τους βλέπεις και να απολαμβάνεις το θέαμα. Θα πρέπει να γυρίσουμε στις εποχές Όγιος για να ξαναθυμηθούμε την ομάδα να παίζει total football. Βέβαια, μεγάλες νίκες έγιναν και μετέπειτα, όπως και στα παλιότερα χρόνια, αλλά με τον ΠΑΣ ισοπεδωτικό επί του αντιπάλου, βάσει και της σημασίας του αγώνα, πραγματικά πρέπει να γυρίσουμε στις εποχές Λουτσιάνο, Ριμόλντι, Σαϊτιώτη, Σολάκη κτλ για να βρούμε τέτοια εμφάνιση που να προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού.
Να ανοίξουμε και μία παρένθεση εδώ και να σημειώσουμε ότι το καλοκαίρι ο Απόλλωνας θεωρήθηκε από πολλούς πρώτο φαβορί ανόδου, ίσως όχι άδικα, γιατί από θέμα εμπειρίας, ονομάτων και ροής πληρωμών από τη διοίκησή του, ήταν -και είναι ακόμα- σαφώς η πιο ενισχυμένη ομάδα. Όμως δεν μετράει μόνο το χρήμα και η εμπειρία σ’ αυτήν κατηγορία, αλλά η ομοιογένεια και το βάρος της φανέλας. Ο κ. Χριστοβασίλης μπορεί να μην έκανε πολλές μεταγραφές, αλλά κρατώντας έναν κορμό παικτών από την προηγούμενη σεζόν και ενισχύοντάς τον με δύο παίκτες που εξελίχθηκαν σε «κλειδιά», τους Χουτεσιώτη και Παντελάκη, «χτύπησε» κέντρο στον στόχο. Ο Μονεμβασιώτης θα έχει αντιληφθεί μετά και το χθεσινό κάζο, ότι δεν θέλει κόπο…, θέλει τρόπο… Το μεγάλο θέμα, βέβαια, με τον πρόεδρο του ΠΑΣ είναι ότι ελάχιστοι πιστεύουν τις ομάδες που φτιάχνει και όταν ανακαλύπτουν ότι κάτι καλό γίνεται, έχει φύγει η μισή σεζόν και βάλε. Η επιφυλακτικότητα, όμως, δεν έχει να κάνει μόνο με τα ρόστερ, αλλά και με το γεγονός ότι ο κόσμος προσδοκά και κάτι άλλο μεγαλύτερο ως όραμα.
Κλείνουμε την παρένθεση, επανερχόμαστε στον ΠΑΣ και κρατάμε από τη χθεσινή εμφάνιση τα ατελείωτα τρεξίματα της ομάδας (σ.σ. δουλειά Ντουρουντού) και τον πλουραλισμό στο σκοράρισμα. Ο Λέο έφτασε στα 9 γκολ, σκοράροντας στα 6 από τα 7 τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος, ο Κρίζμαν ανέβηκε στα 8, ο Παμλίδης στα 6 και γενικώς ο ΠΑΣ έχει 11 παίκτες που έχουν σκοράρει φέτος, αναδεικνύοντας κάθε φορά κι έναν διαφορετικό πρωταγωνιστή. Έτυχε, όμως, χθες πρωταγωνιστές να είναι όλοι, γιατί ο ταύρος όρμησε αγριεμένος στην αρένα…
Υ.Γ.1: Δεν έκανε δηλώσεις ο Τεννές ούτε στην ΕΡΤ 3 ούτε στην αίθουσα τύπου. Είτε είναι πάγια τακτική του είτε όχι, όταν η ομάδα σου χάνει σε ντέρμπι κορυφής 5-1 οφείλεις να σεβαστείς τους οπαδούς σου και να βγεις μπροστά να εξηγήσεις τι συνέβη και διασύρθηκες. Ο Τεννές προτίμησε να κρυφτεί. Δεν τη λες και συμπεριφορά ηγέτη…
Υ.Γ.2: Την επόμενη μίας τέτοιας εμφάνισης και νίκης, είναι λογικό να γραφτεί σε πολλά ΜΜΕ ότι η άνοδος κρίθηκε. Καλοδεχούμενα τα διθυραμβικά λόγια και οι καλές προβλέψεις, αλλά είναι προφανές ότι πρέπει να συνεχίσουν όλοι σεμνά και ταπεινά, γιατί διακυβεύονται πολλά πράγματα φέτος και δεν πρέπει να χαθεί σε καμία περίπτωση η άνοδος.
Πάμε και στην ατομική κριτική των παικτών:
Λευτέρης Χουτεσιώτης: Ένα σχετικά εύκολο απόγευμα, απέναντι σ’ ένα ακίνδυνο Απόλλωνα, που αν δεν γινόταν το πέναλτι δεν θα έβαζε γκολ ακόμα και 2 μέρες να προσπαθούσε.
Τόλης Σκόνδρας: Στην εξαιρετική του εμφάνιση, ήρθε να προστεθεί και το γκολ. Μας έχει συνηθίσει φέτος σε αποδόσεις που αγγίζουν το τέλειο.
Νώντας Παντελάκης: Τρίτο γκολ για φέτος, το ένα στο κύπελλο, τα δύο στο πρωτάθλημα, όλα με τον ίδιο τρόπο. Αρκεί να πάει η μπάλα σ’ αυτόν στο κόρνερ και από εκεί και πέρα η πιθανότητα να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα είναι αυξημένη, αφού έχει την αλτικότητα και το κατάλληλο ύψος. Κανένα πρόβλημα αμυντικά, όπου και πάλι ήταν σταθερός.
Μιχάλης Μπουκουβάλας: Τόσα ματς που έχει παίξει αριστερό μπακ, έχει αποκτήσει μεγάλη άνεση στο να σεντράρει και με τα δύο πόδια, δυσκολεύοντας τους αντιπάλους στο μαρκάρισμά του. Πολύ καλό ματς από τον «Μπουκου» που ήταν πανταχού «παρών».
Αλέξανδρος Αποστολόπουλος: Αποτελεσματικός για ένα ακόμα ματς, δεν του έφυγε φάση.
Στέφανος Σιόντης: Στάθηκε πολύ καλά, έκανε καλή δουλειά μαζί με τον Κάστρο, με σωστή πίεση και αρκετά κλεψίματα. Ένα απ’ αυτά απέφερε το 3-0.
Φάμπρι Κάστρο: Όπως πάντα είναι ηγετική φυσιογνωμία στη μεσαία γραμμή, δεν του ξεφεύγει αντίπαλος. Πολλά κλεψίματα και κερδισμένες μονομαχίες. Βγάζει συχνά κάποια προβλήματα τραυματισμών το τελευταίο διάστημα, ευτυχώς ο χθεσινός τραυματισμός δεν είναι κάτι σοβαρό.
Αλέξανδρος Καρτάλης: Ψάχνεται λίγο ο Γιαννίκης στον ρόλο που θα του δώσει στην ομάδα, αφού αλλάζει συχνά θέσεις. Χθες έπαιξε ως αριστερό εξτρέμ. Έτρεξε και πάλεψε σε πολλά σημεία του παιχνιδιού.
Γιώργος Παμλίδης: Επιστροφή στα γκολ με πολύ καλή εμφάνιση κιόλας. Παρότι έπαιξε πλάγιος χαφ, ήταν ουσιώδης, έτρεξε πολύ και μάρκαρε αποτελεσματικά.
Σάντι Κρίζμαν: Η ποιότητα του Σάντι είναι πολυτέλεια για την κατηγορία, όταν βγάζει αυτό το πάθος δεν έχει αντίπαλο. Πλάκα έκανε στους αντιπάλους του.
Ζαν Μπαπτίστ Λέο: Είναι ο μοναδικός παίκτης στον κόσμο που μπορεί να πασάρει στον εαυτό του με το αριστερό και να την ξαναπάρει στο… αριστερό και με το ιδιαίτερο αυτό χαρακτηριστικό δεν μπορεί κανείς να καταλάβει πως ντριμπλάρει! Τόσο στη φάση που σουτάρει και τελικά σκοράρει ο Παμλίδης όσο και στο δικό του γκολ, έχει διαλύσει την αντίπαλη άμυνα!
Κόσμος: Ναι σήμερα πρέπει να βάλουμε και 12ο παίκτη στην κριτική! Ο κόσμος του ΠΑΣ είχε εντυπωσιακό παλμό για 90 λεπτά, ήταν ενθουσιώδης και ήταν ασορτί με την εμφάνιση της ομάδας. Αξίζει και ακόμα περισσότερο κόσμο αυτή η ομάδα στην εξέδρα.
Αλλαγές
Άγγελος Λιάσος: Μπήκε έτοιμος για τις απαιτήσεις ενός τόσο δύσκολου αγώνα. Έπαιξε με πάθος, έτρεξε και έκλεψε μπάλες, καλές προωθητικές πάσες και γενικώς προσαρμόστηκε απόλυτα στη ροή του αγώνα.
Χρήστος Ελευθεριάδης: Σχετικά μικρός χρόνος για να κριθεί, αλλά προσπάθησε να κάνει αισθητή την παρουσία του επιθετικά.
Αλέξανδρος Νικολιάς: Δεν μπορεί να κριθεί αφού έπαιξε 10 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις.
Προπονητής
Αργύρης Γιαννίκης: Η εμφάνιση της ομάδας ήταν 100% δουλειά Γιαννίκη. Ό,τι είδαμε χθες, ήταν βγαλμένο από τους 7 μήνες δουλειάς του. Σπάνια μπορούν να σου βγουν όλα σ’ ένα ματς, αλλά να που έτυχε και ο ΠΑΣ έπιασε την τέλεια απόδοση στο υποτιθέμενο ντέρμπι και όχι σε κάποιο άλλο όπως με την Καλαμαριά ή τα Χανιά κτλ. Λογικό να κάνει μεγαλύτερη αίσθηση αυτό το αποτέλεσμα.
Θα κρατήσουμε και τη δήλωση του κόουτς ότι με 40 βαθμούς δεν πήρε πουθενά και ποτέ πρωτάθλημα κανένας και ότι δεν υπάρχει λόγος να πανηγυρίσουμε τώρα κάτι περισσότερο από τους 3 βαθμούς της νίκης. Άλλωστε, το χθεσινό ματς ήταν κατά μία έννοια το πρώτο ματς του Β’ γύρου. Απομένουν άλλες 15 αγωνιστικές, στις οποίες οφείλει η ομάδα να συνεχίσει με την ίδια σοβαρότητα.
