image description

Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας καλύτερος τίτλος για την τιμωρία που θα έπρεπε να επιβάλλεται στις ομάδες ύστερα από επεισόδια ή απρεπή συμπεριφορά. Με αφορμή λοιπόν το ΠΑΟΚ-ΠΑΣ Γιάννινα, την μετοίκιση του “δικεφάλου του βορρά” σε άλλο γήπεδο, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι έχει κληθεί να αγωνιστεί για τον μισό πρώτο γύρο σε άδεια έδρα λόγω των εκτροπών στον Βόλο, είναι ευκαιρία να γράψουμε γι’ αυτή την συνήθεια που πλέον τείνει να γίνει “μόδα”. Τους αγώνες δηλαδή σε άδεια γήπεδα.

Και πείτε την αλήθεια. Πόσες φορές έχετε σκεφτεί πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η τιμωρία ίσχυε μόνο γι’αυτούς τους 100-200 που έβαλαν το χεράκι τους να στερηθεί η ομάδα την παρουσία του κόσμου και την ώθηση προς το τρίποντο ή προς μία μεγάλη πρόκριση. Αλλά όταν φταίει ένας την πληρώνουν όλοι για παραδειγματισμό. Και ερχόμαστε εδώ να σκεφτούμε. Πως γίνεται να επιβάλεις αυτού του είδους την τιμωρία σε έναν άνθρωπο που επί τόσα χρόνια πάει με την οικογένειά του στο γήπεδο για να δει ποδόσφαιρο και μόνο. Να τον σωφρονίσει η αθλητική δικαιοσύνη από τι;

Αλλά φυσικά είναι αναγκασμένος να απουσιάσει για 4 ή 5 αγωνιστικές ή όσο κρίνει ο πέλεκυς της δικαιοσύνης, από την κερκίδα μόνο και μόνο για το μπουκάλι που έπεσε από κάποιον ανεγκέφαλο. Και έχω πολλά περιστατικά να θυμηθώ, είτε ισχνά είτε θλιβερά. Με πιο πρόσφατα τα γεγονότα του Βόλου. Όλα αυτά τα τεκταινόμενα που έλαβαν μέρος εντός και εκτός Πανθεσσαλικού τον περασμένο Μάιο σε αυτή την διακωμώδηση του ποδοσφαίρου, με οικογένειες να αναγκάζονται να αποχωρήσουν πολύ πριν την σέντρα. Ενέργειες που επικροτήθηκαν μάλιστα από πολύ κόσμο ύστερα. Άκουσον άκουσον.

Δεν εξηγείται αλλιώς. Μάλλον αρέσει σε αυτούς που συνδράμουν σε αυτή την κατάσταση, να βλέπουν το παιχνίδι από καφετέρια ή από το σπίτι και η ομάδα τους να παίζει δυο τετράγωνα πιο δίπλα. Αλλά στους σώφρονες ανθρώπους, που απλά πάνε να δουν την ομάδα τους από κοντά και περιμένουν πως και πως να ξημερώσει Κυριακή η Σάββατο, δεν αξίζει τέτοια τιμωρία.

Στο εξωτερικό υπάρχει σύστημα παρακολούθησης και είναι όλοι “φακελωμένοι”. Αν γίνει το παραμικρό, βρίσκουν τον υπαίτιο και του επιβάλουν δια βίου αποκλεισμό από τις κερκίδες, αφήνοντας τους υγιείς σκεπτόμενους να παρευρίσκονται κάθε Σαββατοκύριακο. Γιατί να μην ισχύσει και εδώ αυτό; Είναι πολλά που μπορούν να αλλάξουν. Αλλά ποιος θα κάνει το μεγάλο βήμα;